Cała aktywność

Gubię się w "wejściu"... ale to, jw. pasuje mi do... kogoś, kto wychodzi z jakiegoś nałogu i.. gubi się, szwęda po mieście, być może zedrze kolana na niejednym chodniku. Jeżeli nie trafiam, trudno, ale to wyczytałam.

@wierszyki Niektóre warianty bywają wariatami - ale słowa wariant też by chyba pasowało

Miłość zapisana na poplamionej kartce wyrwanej z książki o smokach i rycerzach splamionej niepewnością i oczekiwaniem legenda wiecznie niespełniona kartka zwinięta bezładnie w rurkę odpędzam nią emocjonalne muchy przez otwarte okno część much wylatuje przylatują nowe wracają nawet te zabite bzyczy we mnie niepokój bez okładki historia z nieopisanym tytułem tylko jedna strona w połowie zapisana czekająca na spis przyszłych treści kartkę wkładam do koperty bez znaczka wysyłam ją listem sam do siebie listonosz nie dostarcza przesyłki adresat chwilowo nie istnieje

Pokora, powinna być choćby małą cząstką składową każdego człowieka. "Trudno się w nią ubrać"... myślę, że wielu ludzi ma z tym problem. Pozdrawiam.

Niejeden sam rodzic z problemem, jak Kevin w Polsacie w dom ostał, a nikt go nie pytał, dlaczego ten jeden biologii nie sprostał element i w przedmiot jak z wiedzy tajemnej, a gdy nie zapiszesz, toś pewnie lud ciemny. Tak często rozbity. Czy się zaszczepiłeś na - oto dobrostan ?!

w słońcu

Zaskoczyłeś bardzo pozytywnie, Jacku... że tyle "pobocza" tematycznego, tylko w.. kolorze śliwek... :) w kolorze śliwek miło marzyć ..... :) cofnąć się w dale - te spełnione a gdyby jutro cud miał się zdarzyć pozrywam z drzewa - tylko dojrzałe... :) Pozdrawiam.

Nie wiem czemu, ale czyta mi się wariant

Jasne, jak słońce. (powiedzonko rozświetlające)

milionów świerszczy niezmordowanie gorący wieczór wśród łanów trawy poświeć lub potrzyj jeszcze nogami złamiesz się przykład Léona Degrelle nie chcesz historii nie chcę jej jak pan pisze zamaszyście finezyjnie konceptualnie z mojej myśli powszechniki u pana baba w końskim gustuje łajnie a ja nie chcę takiego świata ty jak w podroż Ulissesie jakie to niezwykle ciekawe przerażającej hekatomby losy wojen w makrokosmosie Front wschodni 1941–1945, Léon Degrelle

"Trzy psy..."

To haiku, jest pocieszne, widzę ten obrazek w formie kreskówki... i wielkie oczka małego bocianka, który wypatrzył.. żabkę.. :)

@Nata_Kruk fajny

@Maciek.J odpowiem dwoma cytatami - wpierw strofą z piosenki zespołu Łzy- "Narcyz" (...)To ja, Narcyz się nazywam Przepraszam i dziękuję, ja tych słów nie używam Jestem piękny i uroczy, popatrzcie w moje oczy Jestem przecież najpiękniejszy, a na pewno najskromniejszy..(..) a drugi z kabaretu Tey- o mistrzach samozwańczych, znawcach i krytykach. Bo to co tu na forum to jest Pan Krytykant Narcyz- zjeżdża tych których nie lubi. Pani Pelagio, eee, tutaj widzę ma pani napisane tutaj na karteczce, eee, brygadzist… brygadzistka oraz miszcz zmia… no „mistrz” się inaczej pisze. – Sama pisałam. Jak coś czasem kombinuję, jak tak siądę i myślę

@Somalija demon upłynnienia w skafandrze? Hej, Aga, nie poznaję koleżanki...

Napięcie, owszem, ale dla mnie, zbyt wieeelkie niedomówienie, Waldku... to "coś"... : /

... :( żal drzew.

Talarek Sympatyczny Waldemar z małego Kalinowa, tnie ogórki - w talarki - by w słoikach przechować. Przecież sierpień woła o przetwory, zimą ceny skaczą - istne zmory. Osobliwy - Talarek - lubi strofki szlifować. sierpień, 2025 @Waldemar_Talar_Talar ... w tym limeryku, mieszkasz w Kalinowie... :)

.. ci nie próżnują, wiecznie modyfikują swoje wejścia i fajnie gdyby każdy z nich, kończył.. otoczony.. klawiszami.. :) Dla mnie ok. Bereniko.

Co ja na to... wg mnie, lepiej... :)

@Alicja_Wysocka... @Konrad Koper... dziękuję za czytanie. @wierszyki... może odrobinkę, ale to przecież ludziki z Orga, a limeryk miał być na lekkim oddechu uśmiechu, bo pożartować dobra rzecz, chyba, że żart się nie udał... No właśnie... :( @Sylwester_Lasota... pewnieś czytał, 'to-to', ale cisza i... zastanawiam się.. za Asią Kołaczkowską... czy zbliża się do Ciebie.. obrażenie.. czy już może wlazło w Ciebie i trzyma, i nie chce puścić (???) Czyżbym przesadziła z żarcikiem (?) Będę wyglądać odpowiedzi...

@Migrena... ciekawy tytuł dałeś, ale to chyba nie wiersz został zmodyfikowany, a bohater(owie), poprzez sploty wydarzeń na ich ścieżkach, także wspólnej. Dużo się dzieje w treści, piszesz, jakby z perspektywy obserwatora, ale czuję, że to osobista batalia myśli oraz stanięcie twarzą w twarz z realiami. Gęsta, wyraziście mocna treść, a bestie... chyba ciągle tkwią w głowie peela. On z nimi toczy bój, a tym bojem jest ten wiersz. To jest trafnie.! określone. Całość świetnie się czyta, nie nudzisz, pomimo długości, a że długi, wolałam dzisiaj... :) dooopieeero teraz... mam co robić. Ode mnie punkcik. Dobrego popołudnia. ps. cyt. "W nich: żużel pod popiołem, nie wygasły... ".... niewygasły, wg mnie, łącznie.

Co dzień okradam się z siebie wariat ubrany w jutro przechodzi obok zdejmuje kapelusz mówi dzień dobry ze skradzionego portfela drobne lęki wydaję na odwagę nie żądając reszty nałogowo przywłaszczam siedem nieszczęść paser je olewa są bezcenne siódme nie kradnij spowiadam się ze swojej słabości

@Jacek_Suchowicz Bo coś się bawi kolorami Gdy chce przebywać trochę z nami Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

Chciałem się poczuć Jak sprzedawcy obwarzanek Więcej mieć do powiedzenia Od tych wszystkich mówców Co chcą począć wiedzę Na oczach wszystkich Rozpoczynam więc mowę O miłości i porównuje ją do Heliocentrycznej wizji świata Jak to sprzedawca obwarzanek Wciskam ze solą w oku Z sezamem w gardle Zwinięte jak embriony Świeże chrupiące zwroty Jak ptaki nieloty potrafiące skubnąć Wiedzy z boskiego parapetu Kilka słów słodkich jak ambrozja Mam złotą kartę od św. Piotra Mogę parkować w pierwszym rzędzie Zaraz obok Boga, widok na Lowe Paradise Ość też nie jedną potrafię połknąć Jak to sprzedawcy obwarzanek.