Cała aktywność

@Marek.zak1, @Dagna, @Berenika97 Dziękuję, śpiewa Beata Królikowska, a wiersz i jeszcze inny jest na ich płycie. @GosławaDziękuję

Super 🙂

Piękny wiersz Naprawdę 🙂 Ja dziś zostawię piosenkę która mi do tej sytuacji z wiersza pasuje

@Berenika97 ja się też nie bawiłam lalkami Moje koleżanki woziły w wózkach po wsi lale a ja ciemno brązowego misia z zielonym krawatem Ubierałam go w śliczne chińskie sukienki które mama i ciocia wyłudzał spod lady 😉 Ten misio był tak brzydki że aż śliczny 🙂 Od małego byłam "wywrotowcem" I tak mi zostało 🙂 @Simon Tracy uuu mieszanka wybuchowa 🙂

@Alicja_WysockaBardzo lubię poezję śpiewaną, ale mnie zaskoczyłaś tym nagraniem. Cudnie!

@Alicja_Wysocka jest tekst z klasą, pozdr.

Bardzo bardzo ślicznie:). Pozdrawiam serdecznie

@Migrena To wiersz, który przeczytałam z zapartym tchem i uczuciem ucisku w klatce piersiowej. Jest brutalnie szczery i pulsuje autentycznym, niemal fizycznym bólem. "Nie kocham cię -- ja cię fermentuję" - to najoryginalniejsza metafora miłosnej obsesji, jaką czytałam. Zostawiasz bliznę i przypominasz, po co istnieje poezja.

@Berenika97 Może dlatego każe mi to pisać lady Makbet?

@Jacek_Suchowicz Wiem Jacku, dziękuję :) @Berenika97Dziękuję Bereniko, pozdrawiam :)

@yfgfd123 Zmęczony i zbuntowany, ale może zamiast pistoletu, wystarczy, że będziesz pisał dalej. Każdy ma nieraz dość, ale czasami walcząc ze złem, możesz stworzyć nowe zło. Utwór jest inteligentny, przenikliwy, ironiczny. Podpisuję się pod opinią Alicji.

Wiersz który dla kogoś znaczy wszystko. Musi. Piękny.

mój ulubiony Twój kawałek

@Gosława Ten wiersz jest wstrząsający, plastyczny i brutalny. Niby spokojny a czuje się grozę. Nie lubię klimatów jak z horroru, ale wiem, że Twój wiersz dotyczy realnego miejsca. Perfekcyjnie dobrałaś obrazy, metafory - zostanie w mojej pamięci, bo nie lubiłam lalek, a nawet ich się bałam.

@yfgfd123Gęsty, mocny, bezkompromisowy. Pełen znużenia, sprzeciwu, ironii - i bardzo współczesny. Nie udaje łagodności. Nie głaszcze świata. Mówi: „dość” – bez ozdobników. Mocny głos, zero udawania poetycki sprzeciw trafia w sedno i zostaje.

@Alicja_Wysocka Pomysł na kawiarnię, która „tak naprawdę nie ma”, wmurowaną między zwrotki, jest absolutnie urzekający. Twój wiersz otulił mnie wspomnieniami i kanapą. Pięknie napisałaś o miłości i jej schronieniu.

@Nata_Kruk Usunęłam swój komentarz. No problem. Przynajmniej nabiję trochę wejściówek, bo skromnie było.

Chcesz raptem bracie umoczyć pyska, kędy się flaszka z bruzdy przebłyska ? Chcesz poczuć w zwojach wirowy prąd, zaś w duszy lekkość i miły swąd ? Lecz nim wypłyniesz, niesyty kolego, pamiętaj, że twe łapczywe ego rozdęte do granic ślepej niewoli, nie skurczy się gładko do trzeźwej woli. Bo z pierwszą, w wątpiach ckliwie zadudni, lecz pijesz dalej - choć nie ze studni - aż w gębie zakwitnie posmaku pąk - nim rano dostąpisz gastralnych mąk. Z drugą, otworzą się czerstwia ukryte, przed dziwnym jakimś, nieznanym bytem, w którym na srebrnych polach do rana Błąka się księżna w czerwień odziana. Za nią sznur dziewic z rękami w górze, w srebrzystej bieli, błękicie, purpurze. Zanoszą błagania, by za garść groszy skąpać się w chwili niezwykłej rozkoszy, Do której wrota chwalebnie zabite, chronione czystym żelazem litem. Lecz która z nich klęknie i się ukorzy, na twe skinienie się furta otworzy. I łąki ujrzysz, bujne, promienne, i srebrne wydmy, morza bezmierne, i raje słodkie, gdzie głos wabi, śpiewa, a śpiewem strąca owoce z drzewa, Jak gdyby gwoździe wskroś przerdzewione ktoś w mózg ci wbijał jak rymy szalone, które wykreślił zbój - wariat, poeta, gdy umysł wyostrzy mu trzecia seta. Z czwartą, zawitasz w gaj pomarańczy, gdzie kiwa się głowa starego radży który, gdy chwycą potrzeby kleszcze, klekocząc mantrę, powtarza - Jeszcze. Istotnie, w skrócie, to ciebie czeka, gdy w suchy pysk wlejesz tak ze sto deka - com sam doświadczył i spisał w bólu, po czystej z lodu i jednym Red Bull-u. YouTube - wersja dla leniuchów (udźwiękowiona) https://youtu.be/el6-EaFJJy8

@Alicja_Wysocka U mnie z puentowaniem szybko. Zgadza się, początek wiersza wyznacza rytm. U mnie dobra rytmika w wierszach to jeszcze nowość. Melodia mi ucieka w myśli. Cały czas trzymam w głowie wciśnięte klawisze melodii bo mi odpływa. Od tego mam to co nazwałem arytmią.

@Gosława U mnie to połączenie gotyku i modernizmu. Połączenie depresji, psychopatii i mroku.

@jan_komułzykantA wiesz, że widziałam takie długie cieniusieńkie srebrne niteczki w sklepie, można je spinką przypiąć do włosów, widziałam to w TV. Ładnie i tęsknie - też lubię jesień, jest najbardziej poetycką porą roku. Pozdrawiam :)

@Gosława też mi się spodobała :) Obrazy z utworu i mój wiersz to zasadniczo dystopia egzystencjalna. Niech to diabli wezmą.

@Migrena Tak, taki układ może mieć jakiś sens - uczymy się wzajemnie. Luksusu również :)

@Leszczym Obserwacja za obserwację – ale w wersji luksusowej :)