Cała aktywność

Bo jesteś młodszy i bardziej do nich podobny. Może też byłeś w awangardzie swojego pokolenia dzięki czemu jest Ci do nich bliżej niżby na to metryka wskazywała,

@MigrenaDzięki, że zajrzałeś, patrzysz na mnie przez szkło powiększające :) @FaLcorN, dziękuję

@MIROSŁAW C. Wiersz niesie ze sobą atmosferę przemijania i melancholii, wiersz bardzo refleksyjny. Podoba mi się.

@Migrena Twój wiersz jest jak klaustrofobiczny pejzaż - obrazy mocne, aż gęste od duszności biurowych korytarzy. „Restart zamiast poranka, serce archiwizowane jak dokument” - to uderza w samo sedno tej codzienności, która z człowieka robi mechanizm. Czytając, przypomniał mi się werk starego zegarka. Kółeczka, ząbki, trybiki, wszystko w nieustannym ruchu. Tylko że w zegarku to martwy mechanizm, a tutaj - ludzie, żywa tkanka. I może właśnie dlatego jeszcze bardziej boli, bo to, co powinno bić i oddychać, zostaje wtłoczone w format A4.

@MigrenaAleż beznadzieja w tej korporacji! Druzgocący obraz "człowieka w formacie A4". W wierszu czuć emocje - ukryte tuż pod skórą- złość, frustracja, smutek. Świetny, sugestywny wiersz z mocnymi obrazami i porównaniami: "czas spływa jak brudna woda", "resztki marzeń z majonezem", "ludzie w garniturach - ślepe ryby". Są niesamowite! Tak jak cały wiersz! Super!

@violetta Popieram !

@Leo Krzyszczyk-Podlaś To niezwykle delikatny i zmysłowy wiersz - jak gdyby język sam stał się strumieniem. Szczególnie piękne jest personifikowanie brzozy jako siostry - to nadaje drzewu bliskość i czułość. Piękny!

@Alicja_Wysocka Al. subtelna medytacja o pamięci i tożsamości. a przeszłość wciąż oddycha pod powierzchnią "dzisiaj". Doskonały wiersz ! Al. Jesteś wielka :)

@viola arvensis Moja Droga, bo to Twoja zasługa - tak pięknie i mądrze piszesz, że tylko czytać i delektować się. :)

Jestem zachwycona Prezydentem, jego wypowiedzi same wpadają w ucho, niesamowite jak się płynnie wypowiada i jak mówi pięknym polskim językiem:) brawo ty:)

@Migrena Ja bym do tytułu dorzucił: deformacje, ale jak pewnie zauważyłeś, ja rymuję, więc jestem. Pozdrawiam!

@Jacek_Suchowicz Kiedyś było jeszcze gorzej, ludzie byli tylko karmieni propagandą ambitnych władców, potem ginęli za czyjeś ambicje, nie mając wyboru. @Berenika97 Dzięki, cieszy mnie, że zatrzymuje, chociaż słowo " cieszy" jest chyba nie na miejscu.

@Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! :) @PatixsonBardzo dziękuję! :)

@Berenika97 rzeczywiście wiersz świetny - podpatrzenie rzeczywistości duzi chlupcy nie zawsze stają się mężczyznami a duże dziewczynki rzadko zostają dziewczynkami wiele strzałów oddanych w płot nic nie wnosi ona chce być kochaną!!!

@JWFOj zimne są te poranki sierpniowe, a haiku ładne. Ciekawe zdjęcie. :)

@Berenika97 Dziękuję Bereniko, już Ci pisałam, że ładnie komentujesz i zdania nie zmienię, Duszko :) @Marek.zak1 No popatrz Marku, a ja się stracham jak galaretka, dziękuję :) @infelia, dziękuję

Korytarze szklane połykają echo kroków. Czas spływa jak brudna woda po rurach, nie pachnie deszczem - pachnie detergentem. Zegar gryzie w kark, cyfry ssą energię jak pijawki, a w zołądku kanapka - ta sama, mdły chleb, plastikiem oklejony ser, resztki marzeń z majonezem. Ludzie w garniturach - ślepe ryby, płyną w akwarium biurowca, oczy jak monitory: migoczą, ale nie widzą. Tu nie ma poranka, tu jest restart. Tu nie ma nocy, tylko wygaszacz snu. Gdzieś daleko las rośnie dzikością, ale tu... tu rosną tylko tabelki, pączkują jak grzyby po burzy, otulają mózg pleśnią danych. A serce? Serce zwija się w papier, archiwizuje, dziurkuje, zszywa jak dokument, który nigdy nie wróci do obiegu. I tak dzień za dniem: korporacja wżera się w czas, wżera się w ciebie, az zostanie sama rama - człowiek w formacie A4.

@Gerber Twój wiersz zatrzymuje. Nie daje przejść obojętnie, bo pokazuje, jak łatwo nam odsunąć od siebie cudzy ból i jak szybko usprawiedliwiamy ciszę własnych domów. W prostych słowach stawiasz przed nami kontrast: nasz „nadmiar zbędnego czasu” i ich „dogorywanie między zgliszczami”. To uderza jak cios.

@Gerberdokładnie zrozumiałem ale tą znieczulicę widzimy w mediach, jesteśmy ja karmieni codziennie, bo faktycznie kto może przeciwstawić się Rosji albo Izraelowi chyba rusofob albo antysemita. Opisane są skutki a nie przyczyny

@Alicja_Wysocka Napisałaś piękny melancholiczny i nostalgiczny wiersz - czuć w nim tęsknotę za kimś, kto może się zmienił lub oddalił, ale wierzysz w trwałość tego, co najważniejsze w drugim człowieku. Te metafory - "szelest skrzydeł złożonych na dnie szuflady", "goniąc króliczka odkrywam, że to czas biegnie" - to niezwykłe obrazy. Szczególnie podoba mi się obraz gry w zielone, gdy "liście już dawno opadły" - to pięknie oddaje próbę powrotu do czegoś, co już minęło. Super!

4 fajne części, tworzące jeszcze fajniejszą całość. Pozdrawiam z podobaniem dla Twojego wiersza.

@Jacek_Suchowicz Demokracja to beznadziejny system, ale wszystkie inne są jeszcze gorsze. W tym tekście nie chodzi o system, tylko o znieczulicę, której jest coraz więcej i coraz trudniejszą do wytworzenia - empatię. To kwestia wychowania zarówno w rodzinie jak i w szkole.

Nie dygocze:)

@MigrenaOczywiście, że wybaczam. Tylko się zainspirowałam jego niektórymi myślami. A sam filozof zaintrygował mnie już jakiś czas temu. Żył w XIX w, a zaczęli go łączyć z faszyzmem - i to mnie denerwowało. :))) Dziękuję i pozdrawiam. @Alicja_WysockaTo nie przypadek, to intuicja. :) @[email protected]@infeliaBardzo dziękuję!

@Berenika97 Przypadkiem, Bereniko :)