Cała aktywność

@huzarc Ładnie komentujesz nasze pisanie, dziękuję :) @Kamil Olszówka, dziękuję :)

@Maksymilian Bron To bardzo ładny wiersz o dojrzewaniu przez cierpienie i o odpowiedzialności, którą czujesz wobec innych.

@Toyer Toyerku, wiem, że czasem dusza siada na progu własnego głodu i woła do Nieba jak żebrak, każdy z nas to zna. Ale gdy czytałam Twój wiersz, pomyślałam, że Pan Bóg już od dawna „jest człowiekiem”, tylko my o tym zapominamy. Przecież to w słońcu zostawił nam swoje ciepło, w zapachu traw - oddech, w kolorach - nieskończoną cierpliwość. Dał nam słuch, byśmy nie żyli w ciszy jak w nicości, i smak, żeby jeden kęs życia potrafił pocieszyć bardziej niż niejedna modlitwa. Gdyby chciał, mógł nas stworzyć bez tego wszystkiego: Bez zmysłu wzroku, dotyku, smaku... bez barw, bez melodii, bez słodyczy malin i gorzkości kawy. A jednak to wszystko mamy, więc może jednak nie klepiemy duchowej biedy tak bardzo, jak nam się czasem wydaje. Twój wiersz jest piękny w bólu, ale nawet w nim znalazłam światło. Bo skoro o okruchy prosisz, to znaczy, że ciągle wierzysz, że ten chleb miłości istnieje.

@andrew Wiersz pięknie wyraża egzystencjalny dyskomfort współczesnej osoby – samotność wobec widzialnego powodzenia innych oraz niepewność , czy Bóg pamięta o tych, którzy się gubili.

Ej, jak suma jaja? Muskaj je!

Dotykam twej bladej twarzy. Ciemny makijaż — i łza odwróconego krzyża, wyrysowana spod powieki, patrzy na mnie uśmiechem czarnej szminki na grubych wargach. Habit wyszyty szkarłatnymi literami diabolicznej poetyki, rozcięty wzdłuż krawędzi pentagramu, obnaża jędrną gładkość ud, ku którym sięgam twardą dłonią. Snuję uścisk — wzwyż. Pajęczym szwem pończochy, do szkatuły rozkołysanych bioder, i odsłaniam bujne półkola twych rozpiętych piersi, gdzie me palce drapieżnie zanurzają się przez spięte zatrzaski skóry — W głąb czarnej duszy. A ty zamykasz mnie w sklepieniu swych nóg i ramion, spętanych moją siłą. Rozsuwam zasłonę zakazanego słowa, zamienionego w ciało. Czujesz mój oddech na sobie — cyniczny, choć prawy. Uwierz mi - jestem tak święty, że uwodzę wiedźmę.

@Kamil OlszówkaBardzo dziękuję!

@beta_bBardzo dziękuję za czytanie! I za 💚. @KlipBardzo dziękuję! :)

Miała dupa papu - dała im?

@hania kluseczka No, nie jest lekko;)

Fallus -> luz fal

@Migrena Jacku, nie powiem :) @Marek.zak1 Niezwykłym - bym powiedziała. Dobrego dnia, Marku :) @Waldemar_Talar_Talar - dzień dobry Waldemarze, dziękuję :)

@Alicja_Wysocka To jest bardzo przyjemny i ciepły wiersz o tym, że prawdziwa bliskość potrafi być kosmosem w skali codzienności. Ma w sobie wdzięczność, spokój i dojrzałe rozpoznanie wartości prostych gestów.

O, jaja na fotce i piec - to fana jajo

Pełną swobodę mam czasu Nic mnie nie goni, ani przyśpiesza- a jednak zegar mam popsuty. Lekkość mam ciała Płynnie przemieszczam się, swobodnie spaceruje- za to serce mam ciężkie. Dużą wolność mam myśli Nie przygnieciony nadmiarem spraw doczesnych i wiecznych- za to głowa mi ciąży. Z zegarem cofniętym, nadwagą serca i głową spuchniętą- czuję swe wewnętrzne pęknięcia.

Noe, leż! I leży. Baby, że liże Leon?

Obok idzie wróżka urocza. Śnieg utkwił w oczach…

Witaj - mi też pierwsze haiku pasuje - super - Pzdr.serdecznie.

Dojrzały owoc czerwieni rumieni się bierze go Księżna

Rosyjskie dziecko uczy się bajek. Myśli : Nie będę lisem, wilkiem, wszą… Duch : Ale pochodzisz z plemienia niedźwiedzi!

Zwyczajność z kimś niezwyczajnym tak ma. Pozdrawiam

Witam - super - Pzdr.usmiechem.

@Alicja_Wysocka Dobrze, bardzo mi miło że się podobają :)

@Migrena mam ładny brąz:) @Waldemar_Talar_Talar cieszy mnie:)

Witam - mi się podoba - Pzdr.usmiechem.