Cała aktywność

Owoce potrafią, a my nie:)

@Alicja_Wysocka obiecuję - żadnych glist, pędraków, owsików. Czasem może tylko dżdżownice u mnie zobaczysz. Bo jest długa, czysta i się stara jakoś wyglądać. Taka dama wśród robali.

:)... tak, o Tobie... :) dziękuję, że zaszedłeś, Waldku. Pozdrawiam także.

@Leszczym Jako osoba niepełnosprawna mogę się zgodzić z tezą.

@MigrenaNie, nie, Ty widzisz i piszesz co chcesz, a ja się boję, a najgorsze są dla mnie wiersze, które mnie brzydzą, no takie o robalach, zgniliźnie. Mnie od tego mdli :( Chciałabym mieć więcej odwagi, a mniej strachu - no ale jak mawiał Ferduś Kiepski "to nie koncert życzeń"

Ajuści! Pielęgniarka, kod Piła, ta sama, co z trzy kawki wciąż piła, w nowej kampanii (weź, się ogarnij!) by po 25. szczepiła!

Mnie przypomina w trybie ciągłym. Nie muszę nic robić.

@Maciek.J tak, bo tak nieraz bywa tylko nie chcę oficjalnie na portalu ogłaszać że kupię obrazek z ... mnie wewnętrznie to już skręca. Ja wiem że ludzie nie mają skrupułów i wszystko napiszą ale ja nie umiem.

@Leo Krzyszczyk-Podlaś magiczne słońce i świeże powietrze i jaśniejące gwiazdy początkiem jesieni:)

@RomaOj, jak mnie to zmęczyło... :) Zgaduję, że, piszesz o pragnieniu spotkania (zmysłowego, cielesnego) wbrew zakazom i wbrew religijnym nakazom. To takie „byśmy mieli swoje miejsce i czas, w którym możemy być sobą, nawet jeśli to grzeszne”. Nie mogę chyba komentować takich wierszy, bo z którymś razem dostanę po łbie od Ciebie :p Pozdrawiam :)

@Alicja_Wysocka Alicjo. A ja zawsze doceniam to co Ty piszesz pod moimi tekstami. Bo masz umysł otwarty. Bo widzisz więcej niż ja sam widzę. Dziękuję.

@Annna2 Aniu. Sentymentalna podróż przez kolejne odsłony miłości. Domowe ciepło, młodzieńcza namiętność, konfrontacja z cierpieniem świata. I puenta. Czy miłość jest jeszcze źródłem sensu, czy tylko pustym znakiem ? Ja nie potrafię na to pytanie odpowiedzieć. Wiersz do rozmyślań.

już jabłka znoszą wszystkie sady i klęka gałąź wykrzywiona już włóczymgliscie wita ranek pojarzebiały kiście w gronach omszały śliwki węgierkowe apetycznieją winogrona znów prześcigają się chwalą złociste klony w swych przestrojach smutnieją pióra poetycznie bo nie potrafią wypowiedzieć ni należycie nawychwalać ani nawzdychać się uniesień

@Migrena Ja odbieram go jako bardzo intensywny - wręcz przytłaczający, jakby wszystkie obrazy były w ogniu i krwi naraz. Mnie bliżej do delikatniejszej metaforyki, ale doceniam tę konsekwencję i moc, którą w to włożyłeś.

@Robert Witold Gorzkowski myślę ,że człowiek wiary tego kupczeniem nigdy nie nazwie może ktoś po prostu taki obrazek ci odstąpi ?

aż wróciły piękne wspomnienia babcia i mama wyszły z cienia a świat wciąż się cały zmienia

wpadł poeta do kałuży ,, nie lubię chodzić po burzy''

@violetta koniec wakacji zawsze był magiczny! (początek zresztą też 😂)

@Leo Krzyszczyk-Podlaś do nauki nieuki:)

I rosła róża nad urwiskiem zacinał deszcz wiatr porywał

Kałuża odbija sklepienie - marny „scenariusz” ducha…

@Moondog Wyobraź sobie. Fajne

@Berenika97 to wołanie o pamięć, o wspomnienie o to żeby nie umrzeć w całości żeby coś pozostało a jak na razie przynosi ci tylko ból. Zaistnieć jest bardzo trudno. Lecz moim skromnym zdaniem umiesz wierszami zatrzymać czytelnika mają ładunek emocjonalny i są mądrze napisane. Niewiele tu na portalu tak równej wiersz w wiersz twórczości. Na Beju była tradycja od czasu do czasu wydawania antologii może i tutaj ktoś się podejmie zestawienia wierszy i opracowania szczotki, a ja pomogę wydać ten bukiet najpiękniejszych utworów.

opadają liście jesiennie las rozbrzmiewa już czas do szkoły

@Robert Witold Gorzkowski dzięki. Wiesz dlaczego tak napisałam? Bo Papież w Encyklice pisze coś takiego, że wystarczy wyciągnąć serce, a dobro zło zwycięży. Piękne słowa i piękna Encyklika - tak jak Franciszek. Ale dziś wydaje mi się, że zło zwycięża nie dobro, serce jest workiem pustych liter