Cała aktywność

@Tymczasem No i się doczekałam. Mnie bardziej spodobała się pierwsza wersja, zasnąć bym nie śmiała :) Ale, gdyby nie było pierwszej, ta też jest urzekająca :)

Ano, ale trochę wyżej niż u podnóża, ale nie wiem o jakie góry chodzi, może rzeczywiście.. Tak mi się jakoś ten obraz kosodrzewiny nasunął, może dlatego, że modrzewie to moje ulubione mięciutkie "puchatki" pzdr

@iwonaroma "Słuchajże tego, ludu głupi i nie rozumny, wy, którzy macie oczy, a nie widzicie, macie uszy, a nie słyszycie!" Jeremiasza 5:21-26 I 365x w Piśmie Świętym - "nie lękaj się" Wiersz bardzo na czasie, ludzie tak bardzo odeszli od Boga, większość żyje zniewolona strachem i lękiem. Ponadgryzani przez strach, pożarci przez system i świat. Pozdrawiam ciepło.

To ja już nie wiem, czy lepiej z łzą czy już po prostu na ramieniu, natomiast dość oryginalnie dla mnie brzmi "ze sercem", a nie z sercem lub wraz z sercem, ale to moje odczucie, które nie musi się pokrywać z odczuciami innych osób. Poza tym pewne oryginalności pozwalają się być może lepiej zapamiętywać. Pzdr.,

@beta_b piękny wiersz, taki z serca płynący, prawdziwy. Bardzo mi bliski. Urzekło mnie, jak idealnie ubrałaś to w słowa.

@Nata_Kruk Pewna Natka, co mieszkała gdzieś w Pułtusku chciała bardzo ładnie mówić po francusku. Język trudny zdał się jakiś dużo r, a więc ślimaki domagały jednak sera się w jej brzuszku Dziękuję Natko :) Ślimak ślimak pokaż rogi, dam ci sera na pierogi

... tak, zgadzam się. Ogólnie, tak. ... te gabarytowe rzeczy wypadajace z wysokich pieter, czysty surrealizm.

* * * na słońcu wybuch cząstki już nad biegunem zorza polarna * * * jeszcze przymiarka w tych kwiatach gubię ściegi suknia jak z bajki sierpień, 2025

@Berenika97... oraz @Migrena... zostawiacie mi takie ładne odniesienie do treści wiersza, że... chyba w ramki je oprawię i.. powieszę nad łóżkiem.... :) Będzie, dwa w jednym... :) Bardzo, bardzo dziękuję za Wasze komentarze. Serdecznie pozdrawiam.

@Berenika97 Ja w sumie też, ale nadal można kupić w kioskach. Starałem się właśnie m.in. uchwycić, że mija ich czas. @Annna2 A no tak :) Dziękuję :)

Dziękuję........ wiersz ma jeszcze jedną wersję a znając siebie będzie miał ich do końca dnia zapewne jeszcze kilka..... Zabawa słowem bywa bardzo wciągająca..... Dolina Będkowska Gdyśmy po chłodzie jaskini w Będkowskiej Dolinie grzali przy herbacie ręce spojrzałeś na mnie i w tej jednej chwili odebrałeś mowę w pakiecie ze sercem. Słowa - paciorki na korali sznurze zerwanym nagle niby noża cięciem nawet półgębkiem wycisnąć niezdolna wydałam z siebie jedynie chrząknięcie. Jakże bym chciała po latach dziesięciu stęskniona po tym pamiętnym chrząkaniu kołysząc w ciepłym oczobrązie serce zasnąć spokojnie na Twoim ramieniu.

@Berenika97 Mi też się przypomniały, z nich zaczerpnąłem natchnienie :) Dziękuję :) @Annna2 Nawet nie wiedziałem, dziękuję :) @Nata_Kruk Dziękuję :) @wierszyki Kosodrzewina zwykle rośnie trochę wyżej, dziękuję :) @infelia Dziękuję :)

Kosodrzewinka jest taka na wieki maluteńka, ale czy u podnóża gór?

No widzisz, a ja nie mam prawka ;)) Pozdrawiam serdecznie :-) Dziękuję @Klip :-)

Zabrzmiało dużą dozą romantyzmu i autentyczność, bardzo dobry pakiet :-) W tychże to okolicznościach przyrody. Pozdrawiam :-)

sierpień po nim wrzesień kółko się zapętla my w obrazach ciut zgnuśnieni bo życie ucieka ale złapać to co dobre każdemu przystoi przecież nocą kurs na niebo warto znowu zrobić... ;) Jacku... bardzo Ci dziękuję za strofki... :) @Waldemar_Talar_Talar... dziękuję za "tak". @iwonaroma .................. dziękuję za.. super.. Nie wiem, ale raczej nie.. :) @Alicja_Wysocka ............ uroczy wpis..:) ano piją buty, potrafią dwojako... :)) Ja zmokłam 20 - go, buty też się opiły... cały dzień byłam daleko od domu. @Dagna.......................... to miło, że tak uważasz. Dziękuję. Wochen... MIROSŁAW C... TylkoJestemOna... dziękuję i Wam, za czytanie.

Z definicji jest iluzją, bowiem koniec końców sam nastąpi koniec Konieczność to rzez z końca wzięta Czy obowiązek - otóż nie Końcem jest szczęście i wolność, których początkiem jest przymus Spełniony lub nie ziści chwilę ostatnią By ukłuciem w serce dać do zrozumienia że wypełniło się dzieło A byt jest bytem i zaprzeczyć może temu Tylko Skończony głupiec

o A l i W y s o k i e j c Pewna Ala z Orgolandii, śliczne je na deser żaby. Podsunęłam co innego, ekskluzywne morskie kraby. Ale cóż to - takim pyszkom jest niechętna, nie rozumiem - rzecz to wielce niepojęta. Na niedzielę przygotuję, uwędzone cztery mamby. sierpień, 2025 @Alicja_Wysocka... Ala, dla Ciebie mały żarcik... :)

Możliwe, że.. większość.. tak robi... :)

@Konrad Koper.... dotarło do mojej Epetyny, to... idziemy wciąż w prawo... itd.

Na wzgórzach śmierci rosną maki, które sen dają wieczny Na mrocznych wierzchłkach, szybują ptaki niosące zwątpienie A wśród zgiełku dusz potępionych walczą ze sobą o honor - Bóg i ojczyzna Niesie sie echem świzgot pocisków, życiem i pokojem pachnących Wśród barw wiary w zycięstwo nad śmiercią Wojna dla pokoju jest jak, sex dla dziewictwa Więc uczestniczymi w krwawych orgiach a tam wierzby wyrastają wieczne w krztałtach krzyży taki nasz płód, takie nasienie Wiersz nie ma wydźwieku politycznego

@JWF... w tle góry, modrzewie.. pięknie.

@Migrena... to najprawdziwszy... manifest rozpaczy. Szczere uczucie, potrafi powalić osobę, jeżeli nie odwzajemnione, albo zachowanie drugiej osoby bardzo powierzchowne. Kochać, to widzieć w drugim człowieku cały, przysłowiowy świat, niechby każdy tego doświadczył. Niestety miłość umie też bardzo ranić, człowiek cierpi, bo.. kocha na zabój.. a gdy traci tę drugą "połówkę"... pisze, jak Twój peeel.. manifest rozpaczy. Gęsta w porównania, treść, zahaczyłeś o elementy kosmosu, pięknie Ci to wyszło. Zostawiam po raz kolejny wielki plus. Bardzo mi się ta rozpacz podoba, literacko rzecz jasna. Pozdrawiam, dzisiaj iście letnio. ... ani mi się waż... :)

Dolina Będkowska Gdyśmy po chłodzie jaskini w Będkowskiej Dolinie grzali przy herbacie ręce spojrzałeś na mnie i w tej jednej chwili odebrałeś mowę w pakiecie ze sercem. Słowa - paciorki na korali sznurze zerwanym nagle niby noża cięciem nawet półgębkiem wycisnąć niezdolna wydałam z siebie jedynie chrząknięcie. Jakże bym chciała po latach dziesięciu stęskniona po tym pamiętnym chrząkaniu ukoić w ciepłym oczobrązie serce, kroplą łzy spłynąć po Twoim ramieniu.

... zgadzam się, ale dołączę do słów Anny... nie zawsze ten strach aż tak paraliżuje i dobrze. Mocne.