Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @Alicja_Wysocka Al. subtelna medytacja o pamięci i tożsamości. a przeszłość wciąż oddycha pod powierzchnią "dzisiaj". Doskonały wiersz ! Al. Jesteś wielka :)
  3. @viola arvensis Moja Droga, bo to Twoja zasługa - tak pięknie i mądrze piszesz, że tylko czytać i delektować się. :)
  4. Jestem zachwycona Prezydentem, jego wypowiedzi same wpadają w ucho, niesamowite jak się płynnie wypowiada i jak mówi pięknym polskim językiem:) brawo ty:)
  5. @Migrena Ja bym do tytułu dorzucił: deformacje, ale jak pewnie zauważyłeś, ja rymuję, więc jestem. Pozdrawiam!
  6. @Jacek_Suchowicz Kiedyś było jeszcze gorzej, ludzie byli tylko karmieni propagandą ambitnych władców, potem ginęli za czyjeś ambicje, nie mając wyboru. @Berenika97 Dzięki, cieszy mnie, że zatrzymuje, chociaż słowo " cieszy" jest chyba nie na miejscu.
  7. @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! :)
  8. @Berenika97 rzeczywiście wiersz świetny - podpatrzenie rzeczywistości duzi chlupcy nie zawsze stają się mężczyznami a duże dziewczynki rzadko zostają dziewczynkami wiele strzałów oddanych w płot nic nie wnosi ona chce być kochaną!!!
  9. Berenika97

    *** (zimny poranek)

    @JWFOj zimne są te poranki sierpniowe, a haiku ładne. Ciekawe zdjęcie. :)
  10. @Berenika97 Dziękuję Bereniko, już Ci pisałam, że ładnie komentujesz i zdania nie zmienię, Duszko :) @Marek.zak1 No popatrz Marku, a ja się stracham jak galaretka, dziękuję :) @infelia, dziękuję
  11. Korytarze szklane połykają echo kroków. Czas spływa jak brudna woda po rurach, nie pachnie deszczem - pachnie detergentem. Zegar gryzie w kark, cyfry ssą energię jak pijawki, a w zołądku kanapka - ta sama, mdły chleb, plastikiem oklejony ser, resztki marzeń z majonezem. Ludzie w garniturach - ślepe ryby, płyną w akwarium biurowca, oczy jak monitory: migoczą, ale nie widzą. Tu nie ma poranka, tu jest restart. Tu nie ma nocy, tylko wygaszacz snu. Gdzieś daleko las rośnie dzikością, ale tu... tu rosną tylko tabelki, pączkują jak grzyby po burzy, otulają mózg pleśnią danych. A serce? Serce zwija się w papier, archiwizuje, dziurkuje, zszywa jak dokument, który nigdy nie wróci do obiegu. I tak dzień za dniem: korporacja wżera się w czas, wżera się w ciebie, az zostanie sama rama - człowiek w formacie A4.
  12. @Gerber Twój wiersz zatrzymuje. Nie daje przejść obojętnie, bo pokazuje, jak łatwo nam odsunąć od siebie cudzy ból i jak szybko usprawiedliwiamy ciszę własnych domów. W prostych słowach stawiasz przed nami kontrast: nasz „nadmiar zbędnego czasu” i ich „dogorywanie między zgliszczami”. To uderza jak cios.
  13. @Gerberdokładnie zrozumiałem ale tą znieczulicę widzimy w mediach, jesteśmy ja karmieni codziennie, bo faktycznie kto może przeciwstawić się Rosji albo Izraelowi chyba rusofob albo antysemita. Opisane są skutki a nie przyczyny
  14. @Alicja_Wysocka Napisałaś piękny melancholiczny i nostalgiczny wiersz - czuć w nim tęsknotę za kimś, kto może się zmienił lub oddalił, ale wierzysz w trwałość tego, co najważniejsze w drugim człowieku. Te metafory - "szelest skrzydeł złożonych na dnie szuflady", "goniąc króliczka odkrywam, że to czas biegnie" - to niezwykłe obrazy. Szczególnie podoba mi się obraz gry w zielone, gdy "liście już dawno opadły" - to pięknie oddaje próbę powrotu do czegoś, co już minęło. Super!
  15. 4 fajne części, tworzące jeszcze fajniejszą całość. Pozdrawiam z podobaniem dla Twojego wiersza.
  16. @Jacek_Suchowicz Demokracja to beznadziejny system, ale wszystkie inne są jeszcze gorsze. W tym tekście nie chodzi o system, tylko o znieczulicę, której jest coraz więcej i coraz trudniejszą do wytworzenia - empatię. To kwestia wychowania zarówno w rodzinie jak i w szkole.
  17. violetta

    *** (zimny poranek)

    Nie dygocze:)
  18. @MigrenaOczywiście, że wybaczam. Tylko się zainspirowałam jego niektórymi myślami. A sam filozof zaintrygował mnie już jakiś czas temu. Żył w XIX w, a zaczęli go łączyć z faszyzmem - i to mnie denerwowało. :))) Dziękuję i pozdrawiam. @Alicja_WysockaTo nie przypadek, to intuicja. :) @[email protected]@infeliaBardzo dziękuję!
  19. @Berenika97 Przypadkiem, Bereniko :)
  20. @Jacek_Suchowicz Już ja widzę jak kręcisz głową, tak samo jak Twój awatarek :)
  21. @TylkoJestemOnaBardzo dziękuję! Muszę przyznać, że świetnie odczytałaś przedstawioną relację między meżczyzną-wojownikem a kobietą. I jest tu też zabawa człowiekiem. @Alicja_Wysocka Ależ mnie zaskoczyłaś, poruszając wątek dziecka! Ten wątek naprawdę był, ale uznałam, że tekst jeszcze bardziej się komplikuje. FN pisał "Wszystko co kobiece jest zagadką, mężczyzna jest dla niej tylko środkiem, a dziecko zawsze celem." Niezależnie od oceny tych słów, to jednak troska o dzieci ma wymiar ponadczasowy i uniwersalny. Pomijając oczywiście sytuacje patologiczne. Jesteś niesamowita zarówno w pisaniu, jak i czytaniu poezji. :))
  22. @Alicja_Wysocka i podziabałaś :))))))))))
  23. tak było jest i będzie póki będziemy kupować hasła w środku puste i kurz w nich opadł nic nie znaczących omamień garstka jak Schrödingera w pudełku kota to demokracja wszystkim pozwala głupoty wciskać i mózgach mieszać i znów podważę prawdę nam znaną czy demokracja to system piękna pozdrawiam
  24. @Jacek_Suchowicz Jacku, a nie wiesz może, kto mi radził podziabać prozę? I co teraz? Dziękuję :)
  25. @RomaFajnie, że jesteś! Lubię Twoje wiersze (chyba się powtarzam), ale pobudzają komórki neuronowe i tworzą nowe połączenia neuronowe w mózgu. :) To żart, ale nie do końca. Twoja poezja to przede wszystkim poezja serca i ducha. Pozdrawiam. :))
  26. Oksymoron wątpliwej idei. Wiersz ciekawy, pozdrawiam!
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...