Cała aktywność

@Robert Witold Gorzkowski tym razem pośpieszyli się o tydzień, a mogli poczekać by była rocznica.

@Krzemek Gorai Nie bój się jak wiersz nie spełnia norm to cię „docenią”

wpisuję wiersz kładę na wspólny stół ktoś bierze kromkę mówi świeże potem przychodzą inni rozmawiają o pogodzie o meczu o polityce o prztyczkach w nos o Grafomance i jej wdziękach mój wiersz leży kruszy się traci zapach a ta biesiadna gromadka chichocze stuka blaszanymi kubkami szura krzesłami o własne nogi się przewraca i żadnej wartości oprócz kurzu nie podnosi a ja czekam na kogoś kto ten chleb ugryzie i powie: za dużo soli za mało mleka jeśli nie masz chleba jesz w myślach migdały niebieskie ale głód wiedzy o smaku wiersza na pewno niebieski nie jest po prostu chcesz wiedzieć nawet gdy jest szary.

@Robert Witold Gorzkowski dziękuję

@Annna2 a we mnie nie ma lęku. Ojczyzna dobrem najwyższym. Tylko że zmienił się wojenny charakter. Wojna przenosi się w przestrzeń. Niewiele już zdziała obywatel z karabinem. Możemy tylko obserwować działania wojenne bo na nic nie mamy wpływu. Jesteśmy zdani na mądrość naszych przywódców. Więc żyjmy i róbmy swoje.

@Starzec tak- listopad to chyba jeden z najsmutniejszych wierszy

@Robert Witold Gorzkowski Siedemset siedemdziesiąt nalotów Wypróżniam jak lękliwe serce. Boję się- mieszkam tak blisko granicy. Te sny o potędze i nie wiem co będzie dalej. Pamięć jest zawsze w nas- tam gdzie miłość- ona zwycięży wszystko, gdy niczego już nie ma- tamtego świata, ludzi zapachów- zawsze zostaje kochanie. "Niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie" Bóg. Gdyby Kant wiedział- co zrobiono z jego miastem, że ten kraj - co on robi, przewróciłby się w grobie. Piękny wiersz.

@la dolce vita może lepiej byłoby fajny ten Twój świat wspak

@Berenika97 pożyteczne są @Andrzej P. Zajączkowski, @Rafael Marius, @Wochen dziękuję

"Nie, nie można zapamiętać przyszłości, ponieważ przyszłość jest z definicji nieznana i nie wydarzyła się jeszcze. Możemy jedynie przewidywać przyszłość na podstawie danych z przeszłości, ale te przewidywania nie są pewne, a ich skuteczność jest ograniczona. Pamięć dotyczy przeszłych wydarzeń, a nie przyszłych." - Google.com

Gdyby świat był wspak i by każdy czytał tak; Nie doglądał treści w treści Ale - co litera mieści Co dziś niesie obce zdanie Dwa wyrazy, czy kochanie? Gdyby świat na lewej stronie Uniesione wzrokiem skronie Pokierował między wiersze By rozumieć myśli gęste Których alfabetu skład Kolejnością zmienił w ład? Gdyby serca z lodu słuch Wprawił siebie w końcu w ruch I słyszawszy drgania dźwięku Dostrzegł cząstkę magii w brzęku Która z mechanicznej fali Czyni ciepłym głos z oddali? Gdyby tylko świat był wspak I by każdy widział tak...

Zacznę ten mój tekst od postawienia śmiałej i kontrowersyjnej tezy… Gdyby w latach 90. XX w. nie przetrącono projektu polskiego samolotu szturmowego PZL-230 Skorpion i projektu polskiego samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 Iryda, nie musielibyśmy dziś obawiać się Rosji aż w takim stopniu jak ma to miejsce obecnie na naszych oczach… Wielu z Was ta moja teza wyda się dziwna… Niektórym z Was może nawet wyda się ona niedorzeczna... Ale pozwólcie że uzasadnię... Wyobraźmy sobie że w 1996 roku podpisano kontrakt na zakup przez wojsko polskie 60 sztuk samolotów szkolno-bojowych PZL I-22 Iryda, które skutecznie zastąpiły wykorzystywane w lotnictwie morskim przestarzałe posowieckie jednosilnikowe Migi-21... Jakże wspaniale wyglądałyby dziś Polskie Siły Powietrzne!... Z pewnością otworzyłoby to przed polskim przemysłem lotniczym szerokie perspektywy rozwoju, czego skutkiem byłoby podpisanie w przyszłości wielomilionowych kontraktów z Ukrainą i z Indiami... (Projekt polskiego samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 Iryda) Wyobraźmy sobie że w 1998 roku 110 sztuk przestarzałych, niemodernizowanych latami posowieckich samolotów myśliwsko-bombowych Su-22 zastąpiło tyleż samo najnowocześniejszych samolotów szturmowych typu PZL-230 Skorpion całkowicie polskiej produkcji… Definitywne wycofanie ze służby tych najstarszych samolotów bojowych polskiego lotnictwa z pewnością zostałoby wówczas przyjęte przez wszystkich bez wyjątku polskich pilotów wojskowych z prawdziwym entuzjazmem! Entuzjazm ten zapewne byłby tym większy, że przestarzały rozsypujący się posowiecki sprzęt zastąpiłaby całkowicie polska konstrukcja pod wieloma względami przełomowa i nie posiadająca wówczas swojego odpowiednika na świecie. Bowiem dzięki zastosowaniu w nim przełomowych technologii takich jak fly-by-wire czy stealth PZL-230 Skorpion niemal na każdym polu biłby swojego poprzednika radzieckiej produkcji na głowę! Cechowałaby go przede wszystkim zdolność do krótkich startów i lądowań na trawiastych lotniskach przyfrontowych, zwrotność, wytrzymałość konstrukcji pod kątem gwałtownych manewrów i oczywiście możliwość wyposażenia w NATO-wskie uzbrojenie. Jeśli chodzi o manewrowość PZL-230 Skorpion także miałby definitywną przewagę nad Su-22!... I jakże wspaniale wyglądałyby dziś Polskie Siły Powietrzne!... Jak powszechnie wiadomo po 1993 roku nowo wybrany rząd zadecydował o przetrąceniu finansowania projektu PZL-230 Skorpion… Jednak wyobraźmy sobie co by było gdyby roje podniebnych Skorpionów na dziesiątki lat niepodzielnie zawładnęły polskimi przestworzami… (Projekt polskiego samolotu szturmowego PZL-230 Skorpion) Chętnie podpowiem co by było… Po wdrożeniu do seryjnej produkcji polskich samolotów bojowych PZL I-22 Iryda i PZL-230 Skorpion tysiące osób znalazłoby zatrudnienie w polskim przemyśle lotniczym znacząco przyczyniając się tym do zmniejszenia bezrobocia w Polsce pod koniec lat 90-tych i w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku… Na fali rosnącego w całej Polsce zainteresowania rodzimymi konstrukcjami lotniczymi przyśpieszono by rozwój niezrealizowanego po dziś dzień projektu polskiego lekkiego samolotu pola walki Kobra 2000, który w zamierzeniach miał być łudząco podobny do znanego w całym świecie amerykańskiego samolotu wielozadaniowego F-16!... Już widzę oczami wyobraźni jak przepiękny lśniący prototyp polskiego naddźwiękowego lekkiego samolotu pola walki Kobra 2000 okraszony promieniami wschodzącego słońca odbijającymi się na jego lśniących skrzydłach, wyprowadzony przez rozemocjonowaną obsługę techniczną na betonowy pas startowy, czeka na młodego chmurnookiego pilota doświadczalnego, który dokonując jego oblotu trwale zapisałby się tym w najnowszej historii Polski... Z czasem rokrocznie modernizowane naddźwiękowe polskie ,,Kobry" okazałyby się znakomitym uzupełnieniem dla kultowych F-16 ,,Jastrzębi” zamiast tych koreańskich FA-50… I znowu po wdrożeniu do seryjnej produkcji polskiego lekkiego samolotu pola walki Kobra 2000 znowu tysiące osób znalazłoby zatrudnienie w polskim przemyśle lotniczym… Bez konieczności dokonywania zakupu koreańskich FA-50 (!)… Oczywiście wielu z Was ta moja teza i podpierająca ją powyższa argumentacja wyda się kontrowersyjna a może nawet i niedorzeczna… Pewnie wielu także ją wyśmieje w niewybrednych słowach odsądzając mnie od czci i wiary… Ale ja powtórzę ją jeszcze raz z pełną premedytacją… Gdyby w latach 90. XX w. nie przetrącono projektu polskiego samolotu szturmowego PZL-230 Skorpion i projektu polskiego samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 Iryda, nie musielibyśmy dziś obawiać się Rosji aż w takim stopniu jak ma to miejsce obecnie na naszych oczach!

@Migrena lubię Ciechocinek jak wracam z nad morza wpadnę tam zawsze na dzień lub dwa. Jest dużo racji w tym co piszesz. Tylko prawda jest jeszcze inna. Wiele Pań na jednego mężczyznę, aż żal bierze. Cały rok szykowania, odkładania kasy, trenowania wokół domu, by stoczyć batalię o jednego faceta na turnusie. Jeśli nawet jest ich powiedzmy dwóch to już oko się szkli, a serce bije jak szalone. Bo w domu to dzieci, bo w domu trzeba trzymać się zasad, bo w domu nie ma do kogo buzi otworzyć. A ja jeszcze nie umieram, a ja chcę czuć się piękna i młoda i niech mnie tam, choćby nawet kobitka ale w tańcu na miejskim parkiecie. Byleby jeszcze woda w głowie szumiała, byleby się śmiać młodo... i w sprawności odejść.

@Wochen i taki wiersz należy docenić

@Marek.zak1 prosta sprawa jak chce tak niech interpretuje

Krzyk przeniknął stratosferę Bliskich zapach odszedł naprędce Siedemset siedemdziesiąt nalotów Wypróżniam jak lękliwe serce. Nachalnie wącham Wrzesień Odchodzi wielkimi krokami Sen o wiekopomnej potędze Zastygł pod maską kochanie. A ja kwiaty zrywam w mieście Ich kielichy poją mnie winem Mam jeszcze Boga nade mną A w głowie bezmyślne chwile.

czekamy na słońce oślepieni cieniem w końcu trzy miesiące a dalej cierpienie

@Jacek_Suchowicz Za rzeczone serducho dziękuję z całego serca!... Pozdrawiam gorąco! @Nata_Kruk Ale prawdę mówiąc to i tak jest jeden z moich najkrótszych wierszy... Dziękuję z całego serca i pozdrawiam!

Jestem tylko I aż człowiekiem A ty miłością Mojego życia I nie masz przede Mną nic do ukrycia No może poza Smakiem twoich ust I słonym ogrodem miłości Nie dość ci? Bo gdy kolejny raz Zbliżam się do ciebie Obraz wydaje się Być lekko zamazany Jak nieudany pejzaż wiosny (Nie ma cię!) I znów pisze do ciebie Kolejny list miłosny...

@Rafael Marius żeby rozluźnić atmosferę, oglądam krymskie Malediwy. Jacy ci ludzie są cudowni, niewinni, jak tam jest pięknie i podejrzewam, że tanio. Europa zamiast z nimi współpracować, tam lokować pieniądze. Piękny Krym czy nie można pokojowo żyć.

@poezje_krzyczane I ten diss Anczyca na Moskwę, tutaj tylko hip hop pasuje

@Berenika97 No i dlatego połączyłem i mogę tylko poprosić o netową wyrozumiałość, a real i tak należy do wierchuszki ;))

@Berenika97 oj Bereniko, Ty zdaje się lubisz takie internetowości. Miło mi, dziękuje nawet, Migrena też bardzo docenia, ale to tylko net, a w realu cóż faktycznie czasem brakuje towarzystwa ;) @infelia no na przykład ;) @iwonaroma ;)

@iwonaroma Prawdziwy ! Zapraszam...

To ciekawe. Może podglądał to i owo?