Cała aktywność

@Annna2 "Weźmy dowolną pustą przestrzeń i nazwijmy ją „nagą sceną”. Niechaj w tej przestrzeni porusza się człowiek, i niechaj obserwuje go inny człowiek. I to już wszystko, czego trzeba, by spełnił się akt teatru". Status quo :)

@Robert Witold GorzkowskiCzytałam tę satyrę - fajna, bo dowartościowuje kobiety! :) @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! :)

@Robert Witold Gorzkowski I czujesz się nareszcie niczym rodzynek w cieście.

@MIROSŁAW C. Twój wiersz to wyciszenie przed snem. Szczególnie porusza mnie obraz "błyskawicy" zakończonej delikatnym dotykiem - to silny kontrast między gwałtownością a czułością. W końcowej części - poczucie ukojenia, sugerujące, że nawet w trudnym, "stroskanym" sercu można odnaleźć chwilę spokoju. Piękny!

@Robert Witold Gorzkowski No co zrobisz? Nic nie zrobisz... :)

@Robert Witold Gorzkowski tego nikt nie podważa jak ja się cieszę że sam to napisałeś - to znaczy temat przerobiony i wykuty na blachę:))))) pół roku temu będąc na spotkaniu biznesowym u inwestora (lat ok. 50) po trzydziestu minutach spotkania weszła jego żona tez zainteresowana tematem: "Kochanie przepraszam za spóźnienie, ale byłam u fryzjerki i się ciut przeciągnęło" Popatrzył na nią i cisza. Cisza się przedłużała ' Kochanie jeszcze raz przepraszam..." - znów cisza. Nie wytrzymałem i go pouczyłem: Proszę pana pan ma już ok. 50 lat i powinien już na pamięć to umieć. Jak żona przychodzi od fryzjera to należy powiedzieć: "Kochanie ślicznie wyglądasz" :)))) pozdrawiam

@Berenika97 I to się czyta !

jeszcze tylko paciorek i spać są takie raje gdzie szeptem po okręgach pełni wsuwam się w ciemność liczę gwiazdy w splocie magicznych formuł wyłącznie dla siebie tu i teraz na końcu błyskawicy muskam ręką wypukłość na piasku perłę wody na stroskanym sercu niezwykła sekunda ciszy

@Berenika97 Cóż za analiza Bereniczko :) Ja sobie zrobię wstążkę z bezwzajemności, kiedy pasuje mi do wiersza. No bo w końcu czym związać wyłącznie złe odruchy, jeśli podajesz komuś rękę, a ten ktoś gryzie? Natura ludzka jest skomplikowana, masz rację. Spotykałam takich ludzi, którzy czym życzliwiej ich traktowałam, tym bardziej się wściekali. Serdeczności :)

@Annna2 tak myślę że wiem co masz na myśli ostatnio strajków w teatrach jest więcej niż w stoczni za Solidarności. Trzymam kciuki za dobre zmiany bo chodzę do teatru i lubię scenę eksperymentalną.

@Wiesław J.K.Bardzo dziękuję! @Annna2Bardzo dziękuję! Ja również lubię robić takie "babskie" wypady! :) @Marek.zak1Bardzo dziękuję! To byłoby naprawdę komiczne, gdyby kumple otworzyli Ci szafę i wyrzucili stare spodnie! :))) @iwonaromaTe moje przyjaciółki nie są złe, ale czasami przesadzają - "dla mojego dobra". :))) Bardzo dziękuję! @JWFBardzo dziękuję! :)

@Alicja_Wysocka na bazie naszych na orgu wspomnień dodając tylko dwie strofy uogólniłem wywody skromne by każdy pomyślał o czymś nie dobrze gdy tekst zbyt eklektyczny poezja to nie szarada a więc dolałem trochę liryki by ze wszystkimi pogadać :)))

@Alicja_Wysocka gdy będą takie mrozy:)

@violettaTo zrób zdjęcia zamarzniętej szybie, tak, żeby prześwitywało trochę słońce. A jak wyjdzie ładnie, wstaw na portal :)

@Toyer Twój tekst to świetna satyra na nasze uzależnienie od mierzenia czasu! Sposób, w jaki opisujesz eskalację paniki i absurdalne sytuacje, w które wpadasz, jest naprawdę zabawny. Szczególnie podobają mi się te momenty, gdy próbuje "kupić czas" kartą czy liczy dzwony kościelne - to genialnie oddaje naszą obsesję na punkcie kontroli nad czasem. Ta ironia w finale, gdy bohater potrzebuje "czasu na leczenie ran", a nie ma zegarka, to strzał w dziesiątkę. Dobry kawałek prozy, który daje do myślenia i bawi jednocześnie! Więcej nie napiszę, bo ... nie mam czasu. :)

@Jacek_Suchowicz jest napisane satyra;)) tym niemniej otaczają mnie same mądre i wrażliwe kobiety.

Jestem zdania, że dobra krytyka jest warta złota. Zawsze się cieszę, kiedy taką otrzymuję. Można się z tego wiele nauczyć. Powinna ona być jednak w odpowiedni sposób przekazana. Uważam, że akurat od krytykującego można wymagać pewną kulturę słowa. Niestety bardzo często styl samego krytykowania zasługuje jak najbardziej na ripostę. Wiele można by tutaj powodów przytoczyć. Na przykład poniżanie i wyśmiewanie autora czy nawet obrażanie go. W tym wypadku krytyk musi ze swojej strony także umieć krytykę przyjąć. Pod motto kto chce rozdawać musi umieć i zebrać.

@Alicja_Wysocka Twój wiersz delikatnie zestawia dwa różne sposoby istnienia - naturalną siłę kwiatów, które potrafią kwitnąć "bez oczekiwań", z ludzką skłonnością do "zastygania w żalu w oczekiwaniach". Kwiaty stają się tu metaforą bezinteresownej piękności - kwitną mimo chłodu, nie czekając na idealne warunki. Poruszająca jest końcowa strofa - paradoks "wstążki bezwzajemności", którą chce się opleść dar. Czy to obraz frustracji? Czy natura ludzka jest tak skomplikowana, że nawet w darze szuka odpowiedzi? Piękna poezja!

@Alicja_Wysockatakie to u mnie kwitną, wy to macie ciepło.

Mówią, że czas to pieniądz ale za pieniądze czasu nie kupisz, co najwyżej zegarek. Nawet jak kupisz zegarek, to czasu i tak nie będziesz miał więcej. Wolę myśleć, że czas to życie. Ciekawe były te Twoje zmagania :)

ładne lecz widzisz wady swoje i skrzętnie opisujesz znaczy się już dojrzałeś i głową się kierujesz a zepsuć już się nie dasz bo byłeś już zepsuty zaś myślę że żałujesz pochwałek nie zakupisz spoglądasz z perspektywy: kobitki twego życia bawiły cię i psuły i pieszczą aż do dzisiaj a ty to opisałeś lekko jak żart lub zgrwa może przed samym sobą chcesz się usprawiedliwaić :))

@JWFPlatany to rzadkie, piękne drzewa. W parkach są pod ochrona. Ale wiem, jak ścinają piękne, stare dęby - to było niedaleko mojego domu.

@JWF Częściowo się zgadzam - absurd...

@Naram-sin Komentarz z przymrużeniem oka: Ciekawy tekst (użyłam wytrycha!), może nawet godny polemiki. Ale najpierw, usunąwszy wszystko co mnie w szkole nauczono, chcę być pewna, czy dobrze zrozumiałam. Zrobiłam nawet krótką notatkę: Dziesięć przykazań nowoczesnej krytyki: 1. Zapomnij wszystko o literaturze – tu i tak liczy się serduszko, nie średniówka. 2. Chwal zawsze – krytyka to zdrada wspólnoty i atak na wrażliwą duszę twórcy. 3. Czytaj sercem – mózg zostaw gdzieś przed logowaniem na portal literacki. 4. Empatia ponad wszystko – nie poprawiaj żadnych błędów, nawet ortograficznych, bo możesz zranić autora. 5. Im więcej emotek, tym bardziej jesteś poetą – serce i płaczące emoji są argumentami nie do odparcia. 6. Podmiot liryczny = autor – zawsze. Dlatego pociesz go, składaj gratulacje lub kondolencje w zależności od treści wiersza. 7. Ogólniki ratują życie – „piękne i mądre" pasuje do wszystkiego, od sonetu po listę zakupów. 8. W komentarzu napisz o swoim piesku, albo cieście, albo ostatnim urlopie - i tak nikt nie zauważy różnicy. 9. Wytrychy semantyczne – słowa typu „subtelne", „poruszające" czy „głębokie" załatwią sprawę lepiej niż jakakolwiek analiza. 10. Z banału rób arcydzieło – tylko wtedy zasłużysz na miano komentatora-wizjonera i guru internetowej literatury. No i co w tym złego? Dla kogo jest ten portal? Dla fachowców, mędrców, zawodowych literatów, amatorów, grafomanów, członków Mensy, czy innych .... ? Można się już pogubić. Pozdrawiam autora świetnego tekstu! 💚🤭

@violetta ano idzie, dziękuję :) @Berenika97 drzewa w mojej okolicy, nie wiem czy platany bo się nie znam, pewnie nie. Ale te drzewa były dla mnie od zawsze. Od rana te piły warkotały wąska ulica więc muszą być ostrozni i ścinają je od czubka w dół. Posadzą pewnie nowe ale zanim urosną to ja już umrę. Takie życie. Dziękuję.