Cała aktywność

@Migrena nie pisałam o liście filmów, tylko o swojej ulubionej stronce, na której je oglądam, od właściwie bardzo długiego czasu, wyłącznie seriale, najdziwniejszym, który obejrzałam nie ostatnio było rozdzielenie, tyle osób zachwycało się nim, że w końcu się ZMUSIŁAM, przebrnęłam przez pierwsze dwa odcinki, a potem poleciało, jednak na kolejne sezony się nie porwę :P dla mnie jest zbyt dziwaczny, jakbym pacjentów psychiatryka obserwowała, raczej, nie za bardzo przepadam, aczkolwiek, może to także jest pieśń przyszłości:) za to bardzo, o dziwo mnie wciągnęło from, czekam na kolejny sezon :P

@Piotr_Nowy a tak, to zmienia postać rzeczy. Niech więc sobie leży grzecznie pod dywanem i leżakuje :)

@MIROSŁAW C. ten wiersz odbieram jako bardzo powolną implozję człowieka do wnętrza samego siebie. tam, w głębi, następuje oczyszczenie z nadmiaru i osiągnięcie prostej, milczącej godności w obliczu finalnej ciemności. wnętrze siebie oznacza znalezienie sensu nie w świecie zewnętrznym, ale w akcie akceptacji i ostatnim, wewnętrznym gescie pożegnania.

Zasłuchani w rytm Chopina Zamiatamy pod dywan Wspomnienia Choć tkwiąca w nich prawda Wiele ma do Powiedzenia. Łatwo odrzucić jest nam Wymiar, tak nierzeczywisty Choć najprawdziwszy. Dotknąć, zbadać, zmierzyć, a nie Poznać, a potem uwierzyć Wielu dzisiaj peszy. Siedzimy przy fortepianie Zasłuchani w Chopina Powolnie rytm wystukany Na klawiszach instrumentu Pobudza do Sentymentu. Muzyki uchwycić się nie da A jednak Urok ona swój ma. Nieuchwytny. Gdy ciszę przetnie Dźwięk - przelotny. Cisza, gdzie zwykło się słuchać A nie, jak dziś mówić Przeszła do lamusa Hałas, dźwięk zagłusza To, co nieuchwytne Moment, gdy mówi dusza Lubię przenosić się w miejsca Gdzie nikt nie obwieszcza Nowych wiadomości Nowin. Gdzie cisza Jest metodą rozmowy. Zamknięty w cichym pokoju Zasłuchuje się w rytm Chopina Wtedy nie mówią mi co mam robić Wtedy mówi do mnie To, czym żyć pragnę Rzeczywistość nieuchwytna

@Czarek Płatak gafologia stosowsna, naiwnie rozumiem, że chciana!😉

@Leo Krzyszczyk-Podlaś @Czarek Płatak dzięki, siema!

@MIROSŁAW C. Ten wiersz czyta się jak ciche, powolne wejście w nieuchronność. Masa dociśnięta przez grawitację totalitarnego ogromu, bez krzyku, za to z przejmującą wrażliwością na detal, w jakich to tragizm milionów uzyskuje namacalność. Obrazy te tworzą przejmującą procesję zwykłych ludzi, którzy nawet w chwili ostateczności chcą wciąż istnieć wbrew niej, aż „przychodzi ciemność” jak zgaszenie światła po mszy za zmarłych i zostaje długo pod skórą, którą nosimy nadal.

do bramy o szeroko otwartych wrotach wlaliśmy się jak plankton do paszczy wieloryba z pobliskiego budynku w którym okna miały rozszerzone źrenice dobiegał do nas dźwięk z gramofonu co na swój niezrozumiały sposób dodawało splendoru tej tragicznej chwili podczas białych nocy w ogrodach wschodu igliwiem przechodzą ciarki a pragnienie szczęścia prostuje aniołom skrzydła bez nadmiaru słów na pożegnalnej ceremonii mocno zaciskamy powieki i gdy ciche sekrety zachwycają prostotą w obłokach waciaków rozbijamy przestrzeń jak nuty i przychodzi ciemność (2025)

(Daj mi całą swoją miłość, o tak!) Prawda taka jest, mój kwiecie Że jesteśmy zwycięzcami Ja - król, ty - królewskie dziecię Które z smutku wyciągnąłem własnymi rękami A co oni, przegrani, powiedzą Co tak mało o nas wiedzą Prawdy pięknej tej nie zmieni Żeś legendą tego lata Najszczęśliwszym dzieckiem świata W łonie twym energia światła Przez nią gniew mój gdzieś ulata (Niech twoje światło uniesie mnie wyżej!)

bardzo!

@Nata_Kruk @akowalczyk @Waldemar_Talar_Talar @Berenika97 @Rafael Marius @Andrzej P. Zajączkowski @Whisper of loves rain @wierszyki @violetta @KOBIETA @Radosław @Leo Krzyszczyk-Podlaś @huzarc dziękuje wszystkim najserdeczniej

@Migrena w Polsce bardzo zimno, za tydzień lekkie ocieplenie:) kanary są cieplejsze:)

free coasting pisanie po wodzie sto zastygnięć a ziemia milczy o wszystkim żyć bez adresu najgorzej się wznieść z dymem rozpłynąć rozrzedzić jak owi ztwórcy którzy w weekend lecząc piątek znowu widząc nowe w starym loopie rozpłynąć przesunąć obok konwencji ortografii rytów naskalnych i tropów żeby przebudzić się na ławce w parku macając w kieszeniach okruchy szukając śladów dotyku na dłoni smaku słów w ustach

Dziś dzień lekkiego kołysania na fali szali nonszalancji :) Warszawa – Stegny, 28.11.2025r.

@violetta a daj spokój. u mnie teraz 1 stopień. wyszedłem do restauracji to zimny wiatr mi głowę chciał urwać.

@Migrena tęskno mi do ciepłego słońca, oceanu:) ubrać się lekko na plażę:)

@violetta dobra !!!

@hania kluseczka Haniu. wspomniałaś o swojej liście filmów - tych takich Twoim zdaniem best. czy chciałabyś i mogłabyś się tą listą podzielić ? pzdr.

@Migrena planuję za dwa tygodnie, żeby wrócić na święta:) tak na parę dni, na tydzień mały wypad na Kanary:)

@violetta kiedy planujesz jechać ? @huzarc jak zwykle mądry i przenikliwy komentarz. dziękuję bardzo :)

Rozszarpiesz czytelników tym wierszem i filmem:)

@Waldemar_Talar_Talar Najpiękniejsze zakończenie !!

@huzarc ... duma i oklaski jedni pouczają jak i kogo kochać drudzy nigdy miłości nie dali historia nie nauczyła prawdziwej przyjaźni kochania siebie ... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

na szczyt miłości wejść po stromej ścianie iść twardo nie płakać niech myśl o niej płonie potem zejść z niego i powiedzieć sobie miłość to piękny stan warto było iść do niej mimo że pot po czole spływał strumieniem a serce biło głośniej od echa i wiatru

@Kamil Olszówka Twój wiersz to bardzo plastyczny i bezpośredni komentarz do negatywnych zjawisk społecznych i gospodarczych. pozdrawiam Kamilu :)