Cała aktywność

@JWF - zostaną po nich buty i telefon głuchy, i czasem można nie zdążyć by ich pokochać- ale to nieprawda- bo trzeba się śpieszyć.

Zajrzałem na Twoje konto na YT. "15 lat Libacji na skwerku" to majstersztyk :)

@Leszczym na karuzeli życia spotykamy ludzi- jedni zostają tylko przez chwilę, inni na trochę dłużej

@Annna2 Jacek. Rusłan. Skończyłem filozofię na UJ. Ale często bywałem towarzysko na ASP w Warszawie. Miałem tam przyjaciół. I przyjaciółki :)

@Migrena a za co przepraszasz- nie wiem. A Ty jesteś po ASP? Nawet nie wiem jak masz na imię- u Tarnawy Roberta napisałeś chyba Jacek tak? @JWF dziękuję

@Leszczym Fragmenty Boskie ! Ogólnie dobrze...

Na karuzeli życia w tej mgielnej zabawie wiersz życia piszą inni nas się nie słucha nas się nie czyta co najwyżej nam się przytakuje i tylko by nie urazić, by nie urazić my się trzęsiemy, drżą nam ręce, niekiedy niechętne czasem porywcze piórem, czasem nadgorliwe informacją a to oni trzęsą teraźniejszością tym hardem tym hazardem tym pokerem wszystkich zawczasu podejrzanych kart. Warszawa – Stegny, 29.08.2025r.

@Annna2 cholera. A ja już nas razem zobaczyłem na wspólnych zdjęciach które u mnie w pudłach..... Przepraszam Aniu :) Wszystkiego dobrego :)

@Migrena nie. WSP Olsztyn- obecnie Uniwersytet Warmińsko Mazurski. A Narodowym Teatrze w Warszawie- od września będzie zmiana w kierownictwie. Dzięki

@Annna2 Piszeszpięknie :) Wiadomo !!! A czy Ty czasem nie kończyłaś ASP ? W Warszawie ? Przepraszam, że pytam ale tak mnie wspomnienie nurtuje.

@poezje_krzyczane Sam możesz usunąć co zechcesz. Wejdź tam, gdzie masz trzy kropki, w prawym górnym rogu.

Smutne , to niby jakie? Bo w domyśle one, to kwiaty? Nie znam takich smutnych Kredens pozdrawia

@Waldemar_Talar_Talar Prawdziwy- choć są lepsze...

@janofor, dziękuję :)

Potrójny świecznik. Chodzi mrówka. Spływa wosk…

Zapomnieć o Konradzie, zrzucić płaszcz, niech go mole zjedzą. Pytania ważne i ważniejsze, status quo zachować? Takie miazmaty zbiorowe. Teatr Narodowy wystrzegał się eksperymentów, łącząc klasykę ze współczesnością. Relegować go na ulice zamknąć w ich sanktuariach trybuny. Po co, czy w ogóle? Przymiotnik z rzeczownikiem wypchać poza szczegółem. Po drugiej stronie lustra jestem ja piórami wypchane kieszenie. W szalikach które rozwiewa wiatr, a przecież Bóg znów się starał. Muszę kończyć, czas czeka. Hej! Do widzenia, pa, nara.

@Jacek_Suchowicz No już taka be, nie będę :)

Z nieba gromy wypełnia się czas – licho języki ognia…

Mówi się, że rak zjada, głównie chyba ze stresu w jakim wszyscy żyjemy, przebodźcowani - podkreśla mi na czerwono, trudne słowo, pewnie coś pomyliłam :-) Wydaje mi się, że dopuszczenie do siebie tej świadomości własnej niedoskonałości, to jest chyba to tylko, co może człowieka jedynie uratować. Pzdr :-)

Dziękuję za obecność :-) Przecież wiesz, że ja tylko jestem bezrobotna. Co one teraz mają w tych sklepach papierniczych! Nie wiem, jak opisać śmierć mamy na kilka dni przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego. Nie dano jej renty, bo zabrakło jej lat pracy. Nie dano jej świadczenia na niepełnosprawne dzieci, bo nie przysługują osobie chorej, którą była. Po prostu umarła. Czy można tego się nie bać? To po co jeszcze bać się czegoś innego? Ja myślę, że umarła dopiero, gdy poukładała to, co można było. Zapewne dzieci zeszyty też mają już kupione. No i każdemu wszędzie tyle spraw, wystarczy nie straszyć się telewizją. Pomyślności Iwonko. (Cytat jest jej dzieci).

@Alicja_WysockaTy od razu napisz pewien Jacek co chęci miał szczere tylko rymami od rana miele nie patrząc w lustro napisał mnóstwo chyba zapchał niechcący kibelek

rozmowy a Alą Na parapecie ? Bez pieszczot wiatru? Zroszone wzdychań fontanną. Są jak aktorki życzeń teatru, nie kwitną przecież na marne. Widoki mają z okien rozległe na bezkres Gdańskiej Zatoki. Wieczorem gwiazdy gaworzą w niebie smakując wszystkich chwil dotyk. A może kwitną z wielką radością, której nie umiesz postrzegać. Więc otwórz oczy, obdarz miłością wszystkich od ziemi do nieba. Smutne – obleką świat szarością, doleją goryczy po cichu. Nagle depresję objawią ostro Więc zgnieć je szybko i wyrzuć Dobre – przyniosą światu kolory, w bonusie skrzydła dodadzą. Drogi prostują, aż do wieczora, potem spełnienie i radość.

Konkurs ma charakter otwarty – jego uczestnikami mogą być wszystkie osoby tworzące w języku polskim. Warunkiem uczestnictwa w Konkursie jest nadesłanie zestawu 5 wierszy w czterech egzemplarzach, w formie maszynopisu lub wydruku w formacie A4. Każdy wiersz należy opatrzyć godłem autora. (Przez GODŁO rozumie się pseudonim autora, jednorazowo wymyślony na potrzeby udziału w Konkursie. Godłem może być dowolne słowo, ciąg słów, inicjałów, cyfr itp.). W osobnej, zaklejonej kopercie, również opatrzonej godłem autora, należy zamieścić dane autora – imię, nazwisko, wiek, dokładny adres, numer telefonu, adres poczty elektronicznej. Tak przygotowane zestawy należy przesłać w jednej kopercie zbiorczej na adres Organizatora Konkursu: Dom Kultury „Klub Skolwin”, ul. Stołczyńska 163, 71 – 868 Szczecin, z dopiskiem: „Konkurs Poetycki Refleksy”. Termin nadsyłania wierszy upływa 30 listopada 2025 roku. Każdy Uczestnik może nadesłać tylko jeden zestaw wierszy. Nadesłane wiersze nie mogą być wcześniej publikowane w formie drukowanej ani nagradzane w innych konkursach. Organizator przewiduje przyznanie następujących nagród i wyróżnień wskazanym przez Jury twórcom: I nagroda 1.500,- zł II nagroda 1.200,- zł III nagroda 1.000,- zł Trzy wyróżnienia po 800,- zł Nagrody pieniężne nieodebrane osobiście przez Laureatów w dniu rozstrzygnięcia Konkursu przechodzą na rzecz Organizatora. Rozstrzygnięcie Konkursu, ogłoszenie wyników i wręczenie nagród odbędzie się 14 lutego 2026 r. w Szczecinie w siedzibie Organizatora lub w innym wskazanym przez niego miejscu. Pełny Regulamin Konkursu dostępny jest na stronie: www.klubskolwin.pl w zakładce KONKURSY.

@iwonaroma Dziękuję:) Tak mi się to jakoś wszystko układa :)

@Alicja_Wysocka Jak jakiś Rasputin :) Dziękuję Al.