Cała aktywność

„Z tatą” Najbardziej lubiłam, kiedy tata zabierał mnie w pole. Wystarczyło, że brał do ręki lejce od konika, a ja już byłam gotowa, żeby jechać z nim gdziekolwiek. Czasami udawałam, że w domu nie da się ze mną wytrzymać, żeby tylko wziął mnie ze sobą. Bo przy nim było inaczej. Nie musiał dużo mówić. Wystarczyło, że był. Miał swój spokój, taki, którego w domu często brakowało. Czasem pracowaliśmy, czasem po prostu patrzyłam, jak coś robi, a wiatr bawił się moimi włosami. Lubiłam ten zapach — mieszankę świeżej ziemi, konia i jego koszuli. Może inni mówili, że tata nie był łatwy, że bywał dziwny, że chorował. Ale dla mnie był tatą. I przy nim czułam się bezpiecznie, jakby cały świat na chwilę przestawał być głośny i nerwowy. Dziś, kiedy wracam myślami do tamtych dni, widzę wyraźniej, ile mi wtedy dawał. Może nie potrafił okazywać uczuć w sposób, w jaki robią to inni ojcowie. Może czasem choroba zabierała go w swój świat. Ale w tych chwilach w polu, przy koniku, w zapachu ziemi — był po prostu tatą. Dopiero teraz rozumiem, że to były momenty, w których uczyłam się ciszy, uczyłam się patrzeć, jak ktoś robi coś powoli i z uwagą. To były chwile, kiedy czułam, że mogę po prostu być — bez ocen, bez krzyku, bez pośpiechu. Może inni zapamiętali go inaczej. Ale ja w sercu mam jego twarz w słońcu, koszulę przesiąkniętą zapachem dnia, i to, że wtedy świat wydawał się mniej skomplikowany. I choć minęło tyle lat, ten obraz wciąż jest moim bezpiecznym miejscem.

@Berenika97 jak długo można dawać serce i ciągle na nic nie licząc nie wspomnieć mordowanych matek i dzieci tysiąc :))

po latach przychodzą wspomnienia tęsknoty za choćby czułością a życie już nie nie pozmienia szanujmy wspomnieni z miłością :)))

@Jacek_Suchowicz Dając serce – nie liczmy, bo dobro się mnoży w darze. Pomagać to znaczy wierzyć, że świat wciąż może być lepszy.

ile jeszcze dać można daliśmy ze wszystkich najwięcej zapytam cicho ostrożnie co my słyszymy w podzięce pozdrawiam

Autentyczny i szczery :)

co jest między życiem a śmiercią? życie! śmierć to tylko mała kropka na końcu zdania informująca że zaraz pojawi się. Nowe

@Natálie Vašutová Średnio na jeża. Mało treści - egzaltowany !

@violetta bukiety na ziemi tworzysz cudownych wodnych lilii nie rób jeśli możesz zwiędną w jednej chwili

Jak się czujesz? Nie lubię tego pytania. Kryje w sobie dziwne żądania, Czy jakieś fałszywe chęci poznania. Kogo obchodzi prawda? Lepsza jest wymyślona bajka! Jak się czuję, Na prawdę cię to truję? Nie sądzę, Ale ciebie wtrącę. Jak się czuję? Hmm, ciężkie pytanie, Sama szukam jakieś sensowne wydanie. Tonę w przybranych mi maskach, I zapominam o prawdach. Jak się czuję... Zmęczona. Czy nawet w złości pogrążona. Czekam na renesans. By się zaczął nowy seans. Nie bawi mnie już ta postać, Którą tak bardzo chciałam zostać. Chcę od niej uciec, Ale nie wiem czy dam radę biec. Kiedy to się skończy? Kiedy kołowrotek udawanego życia się skończy? Nie chcę już nowej twarzy. Wolność mi się marzy! Lalką nie chcę być, W kostiumach różnych żyć. Skóra syntetyczna, A pod nią dusza frenetyczna. Wieczne uciszanie, Fałszywe panowanie. Kukiełki bez miny Wykonują rozkazy bez kpiny. W jakim to świecie żyjemy? Czy już na prawdę niczego nie czujemy?

@Konrad Koper A to dziękuję, coś mnie naszło i może poleciałem ciut wyżej :))

@Leszczym Boskie - genialne !!

@Marek.zak1 emocje mamy w głowie- i uczucia ale serduszko bywa ładnie

a po co drabina w malinach gdy zrywasz bezwzględnie pokłują jak zwierzę co pragniesz oswoić za uzdę najlepiej ująć

@Konrad Koper A gdzie tam boskie :) Ludzkie, przyziemne bardzo :) @Annna2 I najbardziej lubimy tych co byli tylko na chwilę ale jakoś tak dobrze :)

@Benjamin Artur znalazłam melodię- fajna. A ich nie ma- są tylko duchy.

@JWF tylko parę słów jak rdzawy jesienny liść niby nic a cóż odpiszę jeszcze dziś

@JWF - zostaną po nich buty i telefon głuchy, i czasem można nie zdążyć by ich pokochać- ale to nieprawda- bo trzeba się śpieszyć.

Zajrzałem na Twoje konto na YT. "15 lat Libacji na skwerku" to majstersztyk :)

@Leszczym na karuzeli życia spotykamy ludzi- jedni zostają tylko przez chwilę, inni na trochę dłużej

@Annna2 Jacek. Rusłan. Skończyłem filozofię na UJ. Ale często bywałem towarzysko na ASP w Warszawie. Miałem tam przyjaciół. I przyjaciółki :)

@Migrena a za co przepraszasz- nie wiem. A Ty jesteś po ASP? Nawet nie wiem jak masz na imię- u Tarnawy Roberta napisałeś chyba Jacek tak? @JWF dziękuję

@Leszczym Fragmenty Boskie ! Ogólnie dobrze...

Na karuzeli życia w tej mgielnej zabawie wiersz życia piszą inni nas się nie słucha nas się nie czyta co najwyżej nam się przytakuje i tylko by nie urazić, by nie urazić my się trzęsiemy, drżą nam ręce, niekiedy niechętne czasem porywcze piórem, czasem nadgorliwe informacją a to oni trzęsą teraźniejszością tym hardem tym hazardem tym pokerem wszystkich zawczasu podejrzanych kart. Warszawa – Stegny, 29.08.2025r.

@Annna2 cholera. A ja już nas razem zobaczyłem na wspólnych zdjęciach które u mnie w pudłach..... Przepraszam Aniu :) Wszystkiego dobrego :)