Cała aktywność

Dziękuję. Tak, do dzieciństwa nikt już nie może powrócić. To były wakacje być może też w sierpniu jak teraz. Pzdr 🌼

To szkoda. Ja troszkę jej tu widzę odnośnie zapisu. Miłego wieczoru

@wierszyki W Twoich wierszach widzę piękne obrazy i emocje. Proste chwile (z pozoru), pozwoliły Ci stworzyć poezję i to z dużą wrażliwością. W pierwszym - bohater jałowiec bardzo intryguje, gdy staje się "trucizną". Drugi - bardziej osobisty, o utracie prywatności. A trzeci najbardziej mnie wzruszył.

Kiedy obmawiasz kogoś na ulicy, zwą to plotkarstwem albo żeś wścibski, ale gdy w necie słuchaczy podłapiesz, dodasz dwa rymy, możesz już wszystko.

@Leszczym To świetna, autoironiczna i bardzo trafna opowieść o tworzeniu, ambicji i, co najważniejsze, o poszukiwaniu odbiorcy. Podoba mi się, że "dałeś po nosie" snobom ze świata krytyki. Natomiast szczery odbiorca sztuki - Twój sąsiad jest genialny. Pozdrowienia dla niego! :)) Lubię Twój styl - taki gawędziarski, ironiczny. Zakończenie - smakowite. :) Twój "kołowrotek" niech się dalej kręci. Pozdrawiam

@Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję!

od nowa opowiadam historię o Tobie jak mocno drażniło powieki wczesne słońce wysyłam potoki słów każde ku ozdobie gdy miłość wiązaliśmy za odległe końce imiona własne traciły swoje znaczenie więcej dotyk znaczył zapach lub uścisk dłoni zmylony wiatr przed słońcem chował swoje cienie mieliśmy dla siebie kwitnienie jabłoni

@Bożena De-TreBardzo ciekawy i inspirujący tekst. Pozdrawiam. tęczowe pióra niosą mnie nad szyderstwem niebo jest moje

Jeżyny podrapały mi łydki przy przedzieraniu się przez nie idąc na skróty. Nie ma tu żadnej filozofii :)

No cały czas myślę, kogo one mogą drapać. Może ciasno w namiocie? Tak by też mogło być. Na razie :)

@Waldemar_Talar_Talar dobra śmierć pomijając wszystko ból bliskich i całą sytuację nie męczył się - moja mama tak zasnęła można by było o taką śmierć się modlić, pytanie czy właśnie to był ten moment nikt tego nie wie a my patrzymy na śmierć z pozycji bliskiej osoby albo z góry jak odchodzimy.

@lena2_Przyjemnie się czyta, subtelny i piekny. :) Nie wiem tylko, czy sierpień dużo śladów zostawi w tym roku. Z jabłkami kłopoty.

... garnkowi. Gdzie kucharek sześć...

@wierszyki Dziękuje za komentarz :) A czemu nie miałoby być haiku? 🤔 @Berenika97 Dziękuję :)

Druga szansa.

@Roma Znowu się chyba powtórzę, ale co tam. :) Masz ten niesamowity dar do tworzenia poezji, która jest jednocześnie subtelna i mocna. Potrafisz jednym słowem ("lurowaty", "zajadanym", "niesmaczne") otworzyć całą szkatułkę znaczeń. I te opisy uczuć - tak fizycznie. Brak mi słów. :))))

pamiętnik

Życie zaczyna się na emeryturze.

No chyba podrapane :))) Czy to na pewno haiku? Pzdr :)

@Roma no w końcu coś z mojej dziedziny co znam jako numizmatyk z zamiłowania wiem że erzac jest potrzebny bo trzeba jakoś życie zorganizować jak ludność tezauryzowała środki legalne, działo się to z różnych powodów zazwyczaj z obawy o utratę wartości ale po zawierusze czy to wojennej czy gospodarczej jak życie wracało do poprzedniego stanu erzac przestawał być potrzebny. może nie na temat ale tylko tak potrafię się wypowiedzieć wiersz mi się podoba.

skrót przez jeżyny drapiące moje łydki kwaśne owoce

@wierszykiBardzo dziękuję za Twój wnikliwy komentarz. Oderwany ma tu wiele znaczeń. Po raz pierwszy usłyszałam o nim takie słowa: "On jest oderwany od rzeczywistości, ale nie przejmuj się nim, nie przeszkadza". Dla mnie był też "oderwany" od rodziny, bo sam chciał się od niej uwolnić - częste ucieczki z domu, (rodzina wielodzietna i z problemem alkoholowym obojga rodziców). "Oderwany" od klasy - nie akceptowany przez rówieśników, raczej wyśmiewany. "Oderwany" od społeczeństwa, bo nie podporządkowywał się pewnym zasadom czy normom postępowania. Nie muszę dodawać, że społeczeństwo, system, dorośli go zawiedli. Pozdrawiam. @Rafael MariusBardzo dziękuję! Masz rację, bardzo rzadko. W tym przypadku udało sie, ale tylko dzięki ludziom dobrej woli i organizacji pozarządowej. A wszystko poza systemem oświatowym, opieki socjalnej czy systemem sądowniczym. Pozdrawiam. @infeliaBardzo dziękuję! Cieszę się, że tak uważasz. :))) Pozdrawiam. @JWFBardzo dziękuję!

@Robert Witold Gorzkowski musiałem nagle skończyć pisanie więc wyszło trochę niezgrabnie ale szczerze.

@MigrenaBardzo dziękuję! Ta otwarta dłoń to tylko nawiązanie kontaktu słownego. Nastolatek odważył się wyjść z inicjatywą i zapytał się mnie, dlaczego lubię historię. Byłoto na przerwie, gdy upewnił się, że nikt nas nie widzi. I to było jak odrzucenie pancerza. Tym pierwszym krokiem rozpoczął wędrówkę do innej rzeczywistości. Okazał się niezwykle wrażliwym człowiekiem. @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Świetnie go scharakteryzowałaś. On nie chciał rozmawiać, posługiwała się najczęściej monosylabami, bo się jąkał. Klasa się naśmiewała, potęgowała stres, który z kolei zaburzał mowę. Kwadratura koła. Więc wolał nie mówić. Na szczęście zgodził się na zajęcia logopedyczne - ale nie w szkole. Logopeda była również psychologiem. Pomogła mu, odkryła, że chłopiec ma pamięć fotograficzną.

@lena2_ lirycznie, delikatnie i ciepło. Bardzo fajny wiersz :)