Cała aktywność

otrzeźwiałem w połowie drogi w cudze zwyczaje rozanielony na twarzy po pas w listopadowej topieli a tkwiący we mnie mówca zapewne postać Boga niczym lśniąca biel karki wkręcona w wałek maszyny z krótką historią ostatniej szarży na nocne motyle obrysowałem słowa w tanecznych wygibasach zbiory geometrycznych figur dla tworzenia pozoru ja Prometeusz przykuty do szklanej skały dwoi mi się i troi ręka opatrzności

@Poezja to życie Od serca !

wytłuszczenie to puenta fraszki Anulko

@Naram-sin „ale ważne, aby kontrola nad wszystkim należała jednak do człowieka.” i o tym mówi moja rymowanka

Nie ma ciebie A byłaś moją Gwiazdką na niebie Która nadawała sens Mojemu istnieniu A wszystko inne Traciło na znaczeniu Bo razem odkrywaliśmy Ten piękny i cudowny świat Już od tylu lat Niech ta piękna bajka Nie kończy się!

@Maciek.J orany! hmmm- to wytłuszczenie zastanawia

Z drugiej strony dawniej też wspomniany problem istniał, bo w PRLu dzieci wychowywały instytucje państwowe i podwórko, a jeszcze wcześniej np. u wyższych sfer dzieci widywały rodziców okazjonalnie, a zajmowały się nimi bony i guwernantki. Gdy rodzice zastępują brak uwagi czymkolwiek, to zawsze zaburza relacje. Są narzędzia wspomagające proces wychowawczy, AI może być jednym z nich, ale ważne, aby kontrola nad wszystkim należała jednak do człowieka.

Żaden wiersz nie jest 'tylko o czymś', każdy się jakoś interpretuje.

Komu służy jaka chwila.. Okazuje się, że żadna w Twoim wierszu. W pracy na koniec też się ostatecznie liczy, kto był kto nie był. Lista obecności. Chwile ulatują cięzar pracy problemy zadania. Pzdr.

Teraz trochę lepiej się czyta. Zapomniałem powiedzieć, że pięknie i z czułą uważnością opisujesz świat ptaków. Podobno ich obserwowanie ma dobry wpływ na psychikę człowieka.

Podziwiam księżyc i fantazjuje – co jest po drugiej stronie

@Migrena Wow! To pożar emocji i ciał, język tak intensywny, że aż boli. Każdy wers jakby był żyletką przeciągniętą po duszy. Tu nie ma miejsca na spokój - tu są żyły jak lonty, języki jak iskry, paznokcie jak sztylety, gwiazdy spadające jak przekleństwa. To nie jest erotyk. To liturgia zmysłów w ruinach dawnego nieba. Miłość i ból w jednym oddechu. Potrafisz władać językiem jak żywiołem. To się nie czyta. To się przeżywa - albo ucieka, jeśli ktoś nie ma odwagi spojrzeć w ogień. Takie pióra zdarzają się rzadko.

Bogami, duchami, aniołami, braćmi z wyższych wymiarów… Także między Jogą, transem, medytacją…

Dziękuję. A ja myślałam, że to tylko wierszyk o gołębiach. Pozdrawiam 🌼

@Waldemar_Talar_Talar Połączenie haiku i aforyzmu...

Kiedyś zwiedzając miasto Blachownię poznałem wieszcza (i to dosłownie) liczne fraszki układał w mig cudownie rymował zaś jak Mickiewicz w Kownie (mówię to wszystkim nie gołosłownie) *** Dzisiaj prowadzi fraszek ... hurtownię Młoda żoneczka z miasta Błaszki w wolnych chwilach pisała fraszki miała też taki raz problem ważki: otóż na obiad do gryczanej kaszki przez te poetyckie swoje figlaszki *** Nie dodała po prostu… zasmażki Pewien literat z miasteczka Ryki pisywał wyjątkowo długawe liryki jak epistoły i kobylaste miał tomiki w klubie zbyt dużo nie miał publiki chociaż opinię dobrą miał od krytyki *** Przerzucił się wkrótce na… limeryki

@Łukasz Jasiński dzięki stary.... bądź pozdrowiony !

I tak też można Łukasz Jasiński

Przepięknie... Łukasz Jasiński

I tak też można, ważne, aby być oryginalnym - niepotrzebne są sztywne reguły akademickie. Łukasz Jasiński

@Roma Skoro tak utwór przyjęłaś, to znaczy że wiesz o czym piszę, rozumiesz i to jest dla mnie ważne i to mnie cieszy. Jesteś kolejną wrazliwą, piekną duszyczką pod wierszem 💞

@Andrzej P. Zajączkowski - dziękuje -

Ujawniono* treść listu kardynała Grzegorza Rysia do wiernych, który zostanie odczytany w kościołach Archidiecezji Łódzkiej w najbliższą niedzielę - duchowny apeluje o zmianę języka w debacie dotyczącej migrantów - wskazując: każdy człowiek ma prawo żyć w innych państwach.** ŹRÓDŁO: KRESY.PL *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian **nieprawda, jeśli tak: to niech kardynał weźmie pod własny dach nielegalnych imigrantów - na własne utrzymanie, jak widać: pan minister Spraw Zagranicznych - Radosław Sikorski - nie grzmi i nie pisze kolejnej noty dyplomatycznej do Stolicy Apostolskiej, jeśli chodzi o mnie: mógłbym wziąć pod własny dach samotną matkę z Palestyny lub Iranu - niewinne ofiary wojny Łukasz Wiesław Jan Jasiński

@Roma - dzięki -

@Lidia Maria Concertina -dziękuje -