Cała aktywność

@Berenika97 Babcia pisze hen z obłoków, weź mnie wnusiu tu zaloguj? Miłego tygodnia Bereniko.

Na miłość, każdy miesiąc jest dobry... Pozdrawiam, pilnuj się bo zimno...

Świt już nadchodzi niebieski blask chmur chwila na cały dzień

@Berenika97 - dzięki -

@Berenika97 Glinik to wieś na Podkarpaciu, dzięki.

czy pamiętasz miły jak mocno mnie kochałeś - kwiatem słówka upiększałeś czy pamiętasz mój drogi jak chodziliśmy po łące za jej mgłą mnie rozbierałeś czy pamiętasz kochany jak tam rozkosznie ustami i dłońmi pieściłeś a jeżeli zapomniałeś zajrzyj do pamięci ona drogowskazem piękna które dane nam było

@Berenika97 I dlatego powstał ten wiersz, bo on jest rzeczywiście dobry. I merytorycznie i technicznie, duża poezja w ogóle :))

Zabrałem się za to wszystko za późno. Kałuże wchodzą mi w buty. Poranki jeszcze na plusie – ale to chwila, wczoraj widziałem żurawie – w kupie, a dziś sam jak ptak – pozbierałem butelki. Wrzuciłem do kosza. Jest porządek. Und es muss sein – der einzige Weg. Głupia dyskusja w Manekinie o szarfes S – wydłużeniu głoski, nowa ortografia, gramatyka, nowomowa – jestem urzeczony nowym światem. Wiadomości o celebrytach, promocje na lodówki, majtki, pieluchy (jeszcze mogę olać) – pozorna wolność słowa, którą cenię, choć pętla - jak cenzura - dynda u sufitu, niuanse wojny – korupcyjna afera. Dziwię się. A przecież przed rokiem wariat z rakiem donosił ściszonym głosem o szwindlach (wycieli mu krtań za karę), dziewczyna z magla trzeci rok tyra po studiach – boi się wracać i płacić kontrybucje. Dwóch – bracia - też nie wraca. Mówią jak nasi, znają się na robocie, chwalą się - my po szkołach. Poza obcym – Poliaki. Ale to między sobą. Opowiadam historię Saszy, śmieją się. Sasza pewnie też. I pije. Od dziecka. Trząsł się z rozpadu przy podpisie, kreśląc w szpitalu sprzeciw: „Nie zgadzam się”. Tym - wiedzie się, założyli rodziny. Brakuje znajomych. Matka jak brzoza na podwórzu wrosła w ziemię i ojciec stary – nie przyjedzie. Komuś zależy na wojennym strachu. Nie wiem – zostać, czy wyjeżdżać. Jestem urzeczony Nowym Światem – wystarczy one way ticket albo zamiana bałtyckiego śledzia stającego ością na ceviche z corvina. Es gibt immer einen anderen Weg. Immer. Każą nam iść – więc idziemy, kałuże wchodzą nam w buty.

@LeszczymBardzo dziękuję! Nasze relacje z bliskimi bywały i są różne, ale z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że moja Babcia była moim aniołem. :)))

@truesirexOdczytuję Twój wiersz jako portret depresji – lub innej choroby psychicznej – ukazanej przez dosłowne, niemal kliniczne obrazy rozkładu. Szczególnie przejmujący jest obraz matki, która "co noc nie może spać, codziennie śni o wschodzie" – piękne i tragiczne - ona też ugrzęzła w tej ciemności, czeka na ranek, którego nie ma. To cierpienie bliskich, bezsilnych wobec cudzego bólu. Czas, który "miał wyleczyć", staje się katem. Najstraszniejsze jest ostatnie zdanie: "A ja wmawiam sobie, że to się nie dzieje" –mechanizm dysocjacji, gdy rzeczywistość staje się nie do zniesienia. Pokazujesz chorobę od środka - i to jest ważne.

Prawdziwy niestety obraz. Ja to widzę jako odwieczną walkę dobra ze złem, a w wojnach religijnych, z krzyżem i pieśniami na ustach, zginęło i zabito też niemało. Pozdrawiam

@Berenika97 Faktem jest, że bywało że nieco kłóciłem się ze swoimi babciami, ale wiersz faktycznie ładny. Ładny po prostu.

@Berenika97 A wiesz, przeczytałem ten wiersz zdaje się :)) No dobra robota :)

@Simon Tracy Ukłony i wzajemnie podziękowania. Znalazłem na internecie "Demona ruchu" lecz mimo poszukiwań nie mogę znaleźć "Dróżnika."

@Sylvia Dziękuję - to historyjka, którą opowiedzieli mi znajomi. Nie ma w niej nic szczególnego, oprócz puenty, która jednak może - jeśli trzeba - czegoś nauczyć.

@LeszczymBardzo dziękuję! Przyznam, że zaskoczyłeś mnie tym wpisem, bo oczywiście cieszę się, jak ktoś czyta i mu się podoba mój wiersz. Ale staram się również, bez żadnych intencji, poznawań twórczość innych osób - bo w ten sposób sama się uczę. A skoro już o te lajki chodzi, to wiersz "wciąż jestem" miał ich 27 - bardzo mnie to ucieszyło, bo był pisany z myślą o mojej kochanej Babci. Serdecznie pozdrawiam. :)

@Berenika97 Jest dokładnie tak jak piszesz Bereniko. Dziekuję za odwiedziny.

@E.T. Dzięki. Podobieństwo może być, nie ma naśladownictwa bo nie znam twórczości, ale jakby nie patrzeć inna liga :)

@E.T. A wiesz Ulissesa też chciałem przeczytać i tak jak Gra w klasy podobnie mi się nie udało.

@Simon Tracy Bardzo destrukcyjna jest siła nienawiści - więzi nas silniej niż miłość. Żądza odwetu może nas przerobić w bestię, odebrać człowieczeństwo – dosłownie, symbolicznie. Utwór o pustce, jaka pozostaje, gdy odkrywamy, że nasz ból nie ma już żadnego adresata. Świetny!

@Alicja_Wysocka Z panią pamięcią najprędzej :)) @Starzec Dobrze, nie pójdę :) Pzdr. M.

@Wiesław J.K. Nie sądziłem, że moje opowieści mogą być inspirujące i potrafią natchnąć do pisania. Czuję się zaszczycony i bardzo dziękuję!

@violetta A wiesz, ja akurat byłem na duńskiej plaży i nie była za szczególna ta akurat, ale to w Kopenhadze, czyli miastowa. Morze faktycznie nie jest aż tak słone jak inne. Ale i tak jest. Dziękuję za wizytę :)

@Moondog Ciężko się rozmawia, gdy system wytwarza conajmniej dwie osobne bańki, dwa osobne alfabety, dwie osobne rzeczywiści. Dopiero gdy wspólny strach i realne zagrożenie pojednają skonfliktowanych ten język nabiera wzajemnej komunikatywności. Ale jak sytuacja definiuje postawy w stylu kto kogo w imię racji, wówczas przemoc i symbolika mają większe znaczenie niż dialog.

@Berenika97 Dziękuję za Twoje słowa