huzarc

@Berenika97 Zatem dobrze zanurzyłem się swoją inteligencją:)

@Wędrowiec.1984 Wiersz diagnozujący codzienny i zmęczony sobą niepokój. Lecz pomimo tego, że jest on wiarygodnym zapisem człowieka, który się czuje przebodźcowany i zmęczony, to nadal jest wstaniem przemawiać z czułością i z poczuciem humoru.

@Berenika97 On jest miękki, zmysłowy i bardzo spójny obrazowo – taki mały monolog fali i wydmy w jednym ciele. Rozkwita napięciem - intymny, erotycznym, niedomówionym, zatem przez to silnym i uwodzicielskim.

@hania kluseczka Mniemam, że najlepiej to dbanie wychodzi za czyimiś plecami… a guziki można stracić wszędzie. Dziękuję za wizytę i refleksję:)

Kampania okazała się udana. Wytępiono myszy polne i ptaki wysokolotne. Szwadrony postępu uziemiły gwiazdy tak skutecznie, iż przeorana jak kobieta wydała na świat nowe dzieci nie z kości ojców, a z dobrej nowiny i łez.

@tie-break I jak każde dzieło ludzkich rąk, które uniesiono na nieboskłon, spadnie ogniście w morza toń:)

Ostatni wóz konny zniknął wraz z jarmarkami ze trzydzieści lat temu. Gwar dworca autobusowego, gdzie zjeżdżali się wszyscy do szkoły, a potem wyjeżdżali na emigrację, wybył z dekadę temu. W przedszkolu dom starców, a ostatni kiosk wymarł bez echa. Nawet wielkie centrum handlowe, co go święcił biskup i senator dwadzieścia lat temu, żyje tylko dyskontem, do jakiego drepczą rano staruszkowie odruchowo na przeceny, po cukier i znój. Niby jest autostrada, niby światłowód. Lampy uliczne gasną wcześniej, bo nie ma tu komu chodzić wieczorami.

@w0lfy77 Ten wiersz jest bardzo poruszający. Brzmi jak zapis kogoś, kto jednocześnie chce być sam i strasznie się boi, że nikt go naprawdę nie chce. I to napięcie czuć w prawie każdym wersie.

@Migrena Ten wiersz jak zimowy trans. Jest bardzo intensywny, gęsty i totalnie cielesny. Nie opowiada o zimie malując pejzaże, tylko wrzuca czytelnika w środek mrozu, aż zaczyna się od tego tekstu realnie robić chłodno.

Czasami puka i to dwa razy:)

@KOBIETA Od razu robi ciepło, ciemno i trochę niebezpiecznie. A całość działa jak migawka, w jakiej uchwycone zostało światło świecy, noc dotykająca skóry, zaparowane lustro, zacieniona twarz… Obraz kipi zmysłowo, wrze intymnie.

@Omagamoga wszystko jest obiegiem energii w ciele materii.

@Robert Witold Gorzkowski Ten wiersz ma w sobie coś bardzo wzruszającego i staroświeckiego, ale w dobrym sensie. Jakby na jednym oddechu próbował objąć i śmierć, i duszę, i pamięć, i herb w starym herbarzu, a tym samym wrócić do mitu utraconego świata Sarmacji. Została z nas wyrwana, czujemy pustkę po czymś czego dokładnie nie rozumiemy, ale staramy się to sobie wyjaśniać, zapełniać, często po lini współczesnych pęknięć i pojmowania historii.

@Migrena i coraz starsze kości;) dzięki za odwiedziny.

@Tymek Haczka Na szczęście nigdy nie odczuwałem potrzeby rozcinania kogokolwiek. Za krytykę dziękuję, patos lubię i zajadam się nim na śniadanie wybornie, a manifesty i publicystyka to moje przeznaczenie, moją maniera. I wojny się nie boję, tylko staram się ją zrozumieć, w świeci, gdzie właśnie za dużo jest lęku, a za mało zrozumienia.

@tie-break Wiersz bardzo miękki w dotyku, jak długi, spokojny list pisany z czułością. Słowa bogate Barwą jesieni i światłem, która ma swoić ciemność – zimy, śmierci, przeszłości.

@Rafał Hille Ma w sobie ten wiersz coś bardzo poruszającego i „pod skórą” niepokojącego – jak obserwowanie czyjegoś życia przez szybę w mroku.

@Migrena Tylko rzeczywistość on-linę nas w takiej sytuacji tylko uratuje;)

@Berenika97 Spokój i cisza to luksus. Miły i bardzo cenny. Tak czytam:)

Chcę, aby zostało po mnie coś poza guzikami, gdy przyjdzie godzina próby. W szeregu, na szachownicy — jej koszmar jak cień idzie przez lata mojej dorosłości. Nie wagarowałem jak inni, gdy łobuzy na lekcji przyrody zabili Pana od historii. Jego brulion, poplamiony, mam w szufladzie — pomimo drwiny — ocalony. Choć inni w tym czasie, zaplatając kwiaty we włosach, radzili mi leczyć się z paranoi, dziś mają opcje awaryjne, plecaki ucieczkowe, adres na Costa del Sol i kompletny brak obowiązku. A ja — mam siebie.

@iwonaroma Ten wiersz ma w sobie dużo czułego spokoju i wyraża akceptację dla ograniczeń w pojmowaniu świata. Co jest bardzo ludzkie i mądre.

@infelia Myślę, że jestem wyższy stopniem;) a te 10 pompek to na jednej ręce chyba;)

@KOBIETA i ukryty smok:)

@Migrena Nie chodzę, więc wierzę na słowo. Poetycki reportaż psychiatryczny.

@markchagall umysł to mechanika kwantowa, stąd wrażenie zgrzytu. Pozdrawiam