Wędrowiec.1984

@Naram-sin jutro może rzeczywiście przestraszyć marzenia, zwłaszcza jutro nieprzewidywalne i nieuporządkowane; jeśli moje myśli chciałyby wymknąć się do chmur i mgławic, pozwoliłbym im na to, byleby po wszystkim do mnie wróciły. Dlaczego tak bym postąpił? Ponieważ uwielbiam kosmos, a mgławica to przecież również chmura gazu, będąca np. pozostałością po wybuchu supernowej.

@Marek.zak1 Byle nie na Wenus.

Jak głowonogi, którym możliwość przeciśnięcia się przez dziurę, ogranicza jedynie wielkość dziobu.

@beta_b Sztuka cywilizuje człowieka, a wg Norwida musi być również piękna. Nie wystarczy tylko pajda chleba. Człowiek nie przyszedł na świat po to, by jedynie pobierać pokarm.

@Alicja_Wysocka Bo ludzie mówią za dużo. Nie wiem, jak było dawniej, np. w XIX wieku, ale mam wrażanie, że żyjemy w czasach wszędobylskich small-talków. Nawet w pracy u siebie, kiedy kupię sobie obiad i wejdę do windy, słyszę np.: "o, pierożki", zamiast po prostu: "dzień dobry" i koniec. No tak, pierożki i co to w ogóle ma do rzeczy, że powiedziałeś/powiedziałaś "pierożki"? Czy ludziom robi się wtedy lepiej? Nie rozumiem tego w ogóle. Poza tym, za fasadą dobrych słów, siedzi wielokroć hipokryzja i to taka właśnie przez te słowa domyślnie wdrukowana, ponieważ ludzie wiedzą, do czego używa się takich a takich fraz (literalnie pozytywnych), a mimo wszystko wciąż ich używają. Nielogiczne.

To nie jest splątanie kwantowe, tylko splątanie świadomości.

@Rafael Marius @piąteprzezdziesiąte Dziękuję za serduszko.

@andreas Dziękuję, aczkolwiek w moim wierszu, spełnienie nie następuje celowo. Nikt również o niczym nie zapomina.

@Somalija Nawet nie wiem, co mam napisać. To jest ciężkie, ale w taki sposób, jakby bohaterka wiersza była niesamowicie wręcz spragniona, albo nawet zdesperowana. Udało Ci się.

Nie. Można się poślizgnąć i wybić zęby.

@Wochen Związki na odległość nie działają; Świat mógłby wreszcie stać się cichszy.

@Gosława Klimat starych zabobonów i opowieści naszych dziadków zawsze podobał mi się w Twoich wierszach.

@aniat. Świetny, z mnóstwem emocji i niesamowitym ładunkiem subtelności.

@Leszczym @Roma Dziękuję.

@Alicja_Wysocka Wiem, że to wiersz o uczuciach, ale kosmos również jest. Bardzo mi się to podoba, ponieważ lubię taki klimat. :)

@Alicja_Wysocka Analogia od razu mi się pojawiła. W ogóle, pisząc o kosmosie, staram się, by utwór był zgodny z dokonanymi przez naukowców odkryciami i teoriami. No i również staram się to później posklejać w wiersz, dokładnie tak, jak Ty. :)

@Marek.zak1 Tak, dziękuję. Jak wspomniałem wcześniej, niesamowicie lubię tę tematykę.

@Alicja_Wysocka Czy zdajesz sobie sprawę, że cały ten wiersz jest taką trochę opowieścią o splątaniu kwantowym, ale w makroskali? Należy jednakowoż pamiętać, że splątane cząsteczki mają to do siebie, iż zmiana stanu jednej powoduje od razu zmianę stanu drugiej, na przeciwny, ale tylko wtedy, kiedy ktoś spróbuje dokonać ich obserwacji. Bez tego, posiadają oba stany jednocześnie. Taka mi się z automatu urodziła alegoria, ale wiem, że w wierszu chodzi o związek i uczucie, tzn. domyślam się, bo na pewno to nie wiem. Czuję jednakowoż, że owa alegoria pasuje, jakby się bliżej przyjrzeć.

@Jacek_Suchowicz @Bcmil Dziękuję.

@Marek.zak1 Moje zdanie, o seksie w wodzie, znasz. Różnego rodzaju, wypełnionych wodą, miejsc trochę jednak na świecie istnieje, a to dopiero czwarty wiersz. :)

@Alicja_Wysocka Dziękuję. Niesamowicie lubię motyw, wykorzystany w tymże wierszu. Wszystko miało być dokładnie takie, jak opisałaś.

Psikusy Obiecaj, że nie przerwiesz. Powiedz to, kochanie; Posłuchaj, jak oddycham. Drżę przed tobą cała. Uparcie nie odpuszczasz, dręcząc mnie czekaniem. Emocje, między dłońmi ciasno zaplątane, Uwodzą i błagają. Może teraz, zaraz… Dlaczego? Byłam blisko, proszę, ach kochanie! Naprawdę, sama siebie dzisiaj nie poznaję. Co robisz? Nie przestawaj. Dobrze wiesz, że chciałam… Nie znowu! Wciąż pragnienia dręczysz tym czekaniem. Zgodziłam się, tak było, nie żałuję wcale, Lecz czuję, jak przekornie, ciągle nie pozwalasz... Dryfuję na granicy. Proszę cię, kochanie! Nie wierzę! Ależ jesteś bezlitosnym draniem! Oddawaj moją rozkosz, gadaj, co chcesz w zamian, Bez mrzonek, kokieterii. Nie dręcz mnie czekaniem. Zwariuję, daję słowo, jeśli znów przestaniesz; Nadciąga, tuż za falą, potężniejsza fala, Bo prawie, coraz bliżej… Proszę, och kochanie! Dotykaj i spełnienia nie dręcz już czekaniem. ---

@Marek.zak1 Mam wrażenie, że seks w wodzie sprawdza się jedynie w filmach. :)

@Sylwester_Lasota Dziękuję.

@andreas Dziękuję za serduszko, niemniej jednak autyzm po szczepionkach to mit, nie wiadomo dlaczego od dawna krążący w społeczeństwie.