Znajdź zawartość

wiatr (..) jak wyjmowałem kanister z bagażnika sylwetka skrzydlata ciemniała na tle nieba rozkrzyżowany nie patrzył na mnie ale kiedy podchodziłem zaszeleścił żwirem i miło zapachniało starym drewnem przytuliłem policzek na chwilę do desek były cieplejsze i milsze niż cokolwiek czego dotykałem nieosłoniętą skórą jeszcze byliśmy otworzyłem ostrożnie skrzypiące drzwi przekroczyłem próg a za mną pospiesznie weszła noc ogrzejesz mnie? zapytała tak zimno dziś jest na dworze... stary wiersz na nowy rok? może ma to sens?

Dzień słoneczny, ławka z drewna, idzie człowiek po chodniku, choć to jakby po śmietniku Wszędzie ludzie, wszędzie gwar, nikt już nie wie nikt nie mówi Nikt szacunku nie zna, ni wdzięczności, patrzą w ekran, jak narkotyk Wszędzie ludzie, tacy sami, różnią się telefonami nikt już nie wie, nikt nie mówi krew wylana, pot strząśnięty, I po co się męczył żołnierz wyklęty?