gabrysia_cabaj

@stanisław_prawecki wcześniej była droga mleczna:)

historia to oś kręcącego się koła nieskończoności

@Beata_Banaszuk tak to już jest, gdy nawet z dobrą intencją, ale już jakby trochę nie swoje, prawda? życzę Tobie, Bea, więcej i więcej Najlepszego! pozdrawiam G.

[youtube]x8JjR7SwrJY[/youtube] czytane równocześnie z muzyką, jest idealne, panie Janie pozdrawiam Noworocznie:) G.

jedno z pragnień zamieniłabym na np. fantazje a zakończyłabym na 'zielonym światku' i nie pisałabym tu, gdybym nie uważała, że to ładny wiersz

chyba po prostu, panie Leszku - nie umiem pisać pod publiczkę, a i tak mi się wydaje po pewnym czasie, że każdy tekst jest jakimś takim małym oszustwem, które i tak wylezie na wierzch:) pozdr. G.

tia...a małżeństwo to poligon:))

Jezu ja ci mojego misia dam - żebyś już nigdy nie był sam..." to jest przepiękne!!! aluna:)

Bea - dzięki za sugestię, chyba teraz lepiej dobrego świętowania :)

[youtube]lr65kQzRl1M[/youtube]

miałam małą scysję o szarej godzinie przeszłego już poranka przemawiała ciałem nie znoszącym sprzeciwu zaczęłam kurczyć się do rozmiaru dziecka bo tak to jest moi drodzy krzyk ptaka spłoszy zrani cierpiącego głusi go nie słyszą ich ratunek w uszach szlachetne zdrowie nikt się nie dowie ile mnie kosztuje milczenie sprawa poszła o przestrzeń i zbyt gęste powietrze w małej kuchni zabrakło miejsca dla nas obu więc poszłam zjeżona do siebie czytać poematy tudzież pomniejsze formy twórczości lirycznej kwiląc w duchu odchodziłam w innej barwy świat ciche ściany ciche firanki cichuteńkie biurko na nim prawdziwa dynia która nigdy nie przeistoczy się w złotą karocę patrzcie ją panna z mokrą głową królewna za dychę i widziałam wieżę wysoką czarnego rycerza na wieży za płotem lasy szerokie w lasach wąwozy trakty wądoły dalej rzeka myśli płynęła do kogo czego komu co powiedzieć że tak to bywa gdy ludzie zmieniają się w paprocie później złożyłam broń obosieczną schowałam igły przyjmując skruszone uściski jakby mi podano skrzydła mogłam bez przeszkód pichcić w kuchni tańczyć i wykładać na stół jabłka orzechy i pomarańcze trochę mchu pod obrus sianko .

najbardziej lubię noc świątecznie rozświetloną gdy czekamy na cud rozjaśniający nieboskłon szczęśliwi i weseli śpiewamy a głosy wiodą do szopki wszyscy są u progu dzielą się opłatkiem a płacz Dzieciątka ukoi kołysanka : -"Jezu ja ci mojego misia dam - żebyś już nigdy nie był sam..." śpiewała Julka na pasterce tak jej podpowiedziało małe serce tak se czytam i fajnie:)

czego i Tobie, oscari, życzę:)

chaosik i bazgrołki, panie Stefanie:)

tak, tak!!! właśnie jak napisałeś, al_meriuszu eh...żebym to ja tak potrafiła aż mnie uśmiechnąłeś przez łzy wzruszenia a skorkowi uleciała dusza:) najlepszego Tobie w ten i przyszły czas najpiękniejszego!!!

zważywszy fakt, iż nikt prócz mnie nie skomentował Twojego wiersza, wystarczy byś kliknął w 'komentuj' i już - o kpinie nawet mowy nie ma pozdrawiam @G:))

i ode mnie: Wszystkiego, co dobre:*

jeśli chodzi o wiersz, Devil, to nic w nim nie zmienię, znaczy się w tekście gdybyś zechciał, mógłbyś czytać metaforami lub między wersami..... odpozdrawiam

że małpa ze mnie to wiem, ale czy musisz, bazyl, tak wszem i wobec? :))

piękny

oj, chyba nie, Devil - czarnej dziury nic nie może opuścić, łącznie ze światłem, więc dużo horyzontów Tobie życzę, kiedy tak lubisz podróżować:)

te uda w szafie masz, czy co? wyciągasz i już? jakaś taka współczesna megalomania a może pobożne życzenia...hm... wesołych świąt szczęśliwego nowego roku:)

nie przytoczę, to było na, którymś z portali...................utrwaliło się, bo jest dość charakterystyczne... na Trumlu nikt nie sugerował, że...nie insynuował na Ns również

nie z tobą to kojarzę.................już dawno się z tym spotkałem można wiedzieć gdzie i kiedy to spotkanie? obiecuję, że nie wykorzystam przeciwko sobie:))

jakby nie było, panie Mariuszu, brulion swoje przeszedł, oj przeszedł na koniec taki mnie romantyzm wziął, nie na początku:)