Waldemar_Talar_Talar

Witam - uśmiecham się do twojego komentarza - Pzdr.niedzielnie. @Adaś Marek - dziękuje -

@Konrad Koper - dzięki -

ciemności świata jedno światło rozjaśnia pełnie księżyca

za modlitwy niezliczone i prośby bez echa chyba w końcu mógłbyś odezwać się słowem i pomóc zrozumieć otaczający mnie świat którego ty ponoć jesteś autorem żebym na końcu nie musiał żałować że postępowałem tak a nie tak

Witaj - miło że tak odebrałaś - dziękuje - Pzdr. zadowoleniem.

Wczoraj mnie okłamała dziś próbuje to odwrócić jutro powie przepraszam a ja głupiec jej zawierzę bo kocham aż za bardzo te cholerną naszego życia codzienną rzeczywistość

@Rafael Marius - dziękuje -

@Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje -

@Wiesław J.K. - @Bożena Tatara - Paszko - @iwonaroma - dziękuje -

spacer po lesie na wrzosach babie lato wena się budzi

@Sylwester_Lasota - dzięki -

co za mną wyraźne przede mną już nie za mną tęcze zachody a przed nieznane za mną uśmiech łzy o krok przede mną trudny horyzont nie ta bajka co za mną wiem bo było mi bliskie co przed Bóg wie ja raczej mniej za mną starość drzew dokuczliwy wiatr przede mną widoczne nowe bramy i drzwi to one zadecydują czy sobą będę czy nie zapomnę marzyć i śnić

czemu człowiek kłamie skoro doskonale wie że kiedyś zaboli czemu człowiek kłamie nie szuka prawdy tylko błądzi czemu człowiek kłamie a potem udaje że to los tak chciał czemu człowiek kłamie skoro doskonale wie że i tak przegra czemu człowiek kłamie przecież na końcu i tak przyzna się czemu człowiek kłamie poddaje się chwili czemu pytam się

Witam - miło że czytasz i komentujesz - dziękuje serdecznie - Pzdr.uśmiechem. @Rafael Marius - dzięki -

@befana_di_campi - @Adaś Marek - @Bożena De-Tre - dziękuje za czytanie i komentarze -

Witam - już jej nie ma - cieszy mnie że lubisz moje haiku - Pzdr.deszczowo.

zimnym płomieniem pośród łanów zbożowych czerwone maki

Wszystkie - bez wyjątku - nowe, stare i te zdziczałe przy których stoją kikuty drogowskazów nazw zapomnianych porośnięte niejedną trawą , dokądś prowadzą. Więc gdy poczujesz się zagubiony ... wędrując jedną z nich przypomni sobie ten wiersz . A potem dalej śmiało idź przed siebie , bo może właśnie ta ... ta droga zaprowadzi cię dziś , jutro albo po ... tam gdzie odnajdziesz to coś , coś co nazwiesz swym szczęściem.

wybacz mi proszę te słowa ale co z ciebie za Bóg.... skoro każesz mi cierpieć patrząc na rodzinny grób grób mamusi mej i tatusia męża synka oraz córeczki wybacz mi jeszcze raz ale co z ciebie za król skoro pozwoliłeś na to by w mym sercu na zawsze zamieszkał ból

Witam - zgadza się - trzeba dorosnąć by to zrozumieć - Pzdr.

@JWF - @Rafael Marius - dzięki -

Witam - zgadza się - mała nieuwaga nastąpiła - przepraszam - Pzdr. deszczowo.

na skraju lasu promienny zachód kusi złotawe brzozy

dorosłość przereklamowana bardziej dziecinna niż dzieci nie potrafi być tylko sobą płacze gorzej niż maleństwo gdy zabierze mu się zabawkę dorosłość nas przerasta zbyt często się jej poddajemy wstydzimy się uśmiechu wmawiamy sobie powagę w której ukryta niemoc dorosłość udaje odwagę która drobnostek się boi a nawet własnego cienia stoi na straży swych racji nawet wówczas gdy ich nie ma dorosłość puste słowo które musi kiedyś umrzeć a dzieciństwo zostaje bezlitośnie z nią wygrywa mimo że mniej dojrzałe

czary to czy magia za drzwiami drugie widzę za nimi trzecie są mało tego to nie koniec - kolejne czuję - więc się boję czy wyjdę czy znowu niebo ujrzę - ptasi śpiew usłyszę - będę widział to i tamto a nie te cholerne drzwi które są smutne głuche nie mają klamek w tym świecie co jestem nie ma okien więc muszę się obudzić by wyjść