beta_b

Marku, wilgoć w zamierzeniu ma drugie dno. Zakorzenienie to budowanie bliskości, więzi - w której seksualność również odgrywa rolę. Nie mam póki co pomysłu na czasownik do kontroli. Pozdrawiam, bb

Mialam kiedyś tak samo, dość prosty przekaz, ale zostawiam zabawę innym. Fajny pomysł na: od_wieczny i do_słownie, ale przy zapisie Od jako tytułu, staje się to mniej czytelne. Chyba bym zastosowała zapis analogiczny do "od" i ew. pomyślała o innym tytule. Ale już się nie wtrącam. Ściskam Tetu. bb

Hehehe, Justyś, fajne :D b

Zakorzeniam się w wilgoci gdzieś między udami między tobą a mną pulsuje życie zakorzeniam się nie patrząc w boki żyzne słowa ślę o świcie spójrz gdzie słońce z pączka kwitnie nie ustawaj w równym tonie czujesz moc tę coś się rodzi dobrze nam jest puść kontrolę

Zaszło nieporozumienie. To był koment do treści wiersza, nie do komentarza. Ja też Magdaleny nie znam, ani jej poglądów, tekstów itp. To żadna zmowa, ani sarkazm. Jestem od tego daleka. Pozdrawiam, bb

To te, co potrzebują najbardziej. Najedzony nie zrozumie głodnego. Ale tekst dość wyrazisty. Nie pytam, w którym kierunku podążają emocje (autora / czytelnika). Niech to każdy w sobie rozpozna. bb

Ojej, jakież to urocze, Samm. A może ironiczne, albo złośliwe. Zależy jak to myślenie potraktować / kto to przeczyta :D Błyskotliwe. bb

Drobną korektę zrobiłam, rytm wyrównując. Przeczytałam też komenty. Jesteś super, "olać fiutów". bb

Bank rozbity, zawartość instant. Tetu, wiersz porusza ciekawy wątek. Pisałam kilka razy czym jest wiara - jako emocja, na różnych poziomach psychologicznych (również wiara podstawowa) i po co jest (choć to akurat proste). Do następnego, bb

Fajny pomysł, choć w emocjach nuta rozżalenia, szczypta bólu, złości, zemsty. Smutek na rozstanie. Koktajl. Ale metafora zostaje w pamięci. Pozdrawiam, bb

Nie o piękno chodzi a szacunek dla starości w ogóle. Zastawiam; nie będę nikogo pouczać, wyrażam swoje uczucia i tyle. Przyjdzie starość, to się stanie.

Rozumiem, że PL chce oddać stan ducha. Tekst ma klimat noire, ale nie mam w sobie zgody na promowanie określenia "poniżony starością". Nie czuję tu ironii i dosłownie czytam. Uraziło to moje wartości i uczucia. bb

spoko Iła w zaspie łka za kim cknie się oby dwa?

ja się nie znam nie odpowiem co właściwe dla bliźniego bo ufają ludzie bogu w rozwój jogę dropsy ego to jedynie co jest stałe ścieżką kroczyć i mieć wiarę

I żem się złapała żem obsypywała śnieżemkę radami a bez odśnieżania zatopiony wątek spłynął ciurkiem wrzątek Pier wotnie trafiony niezaspokojony

śnieżynka pierzynka PRZE proś że za drinka PIER wiśta wio senka ukołysz oczęta hej ho

przecież można jak z mięśniami wytrenować twarde ciało i właściwe pojąć wnioski gdy doświadczeń w życiu mało bo nie chodzi by nadstawiać obolały róg polika ale wiedzieć jak uniknąć mocnej łapy przeciwnika czasem trafia nam się trauma choćby jeden typ miłości rozszyfrować wtedy warto kręte ścieżki (pod)świadomości o tym bębnią coache chórem zarabiają psychiatryki bo są rozwojowe rady jak poprawić swe wyniki. twarda ławka twarda d... świat gdy czujesz - nie oszuka. bb

wyrazy uznania dla wyuzdania żart, zabawa slowem, zmysłowy, bb

Przeurocze, w której PIER i PRZE grają główne role. I uczucie. Ona dała lek kość w życiu ukorzenie nie starczy ci Janku o śnieżce wspomnienie póki wiosnka PIER wszym promieniem obudzi. Do innych kwiatów a może i ludzi.

Całość niezła. Nadrabiasz zaleglości ;) bb

Jeszcze wczoraj bym się cała podpisała pod tym rymem, ale dzisiaj tak nie zrobię bo już twardszą mam (cytrynę) tyle że uciekła wena... Żal wyleję - wierszy nie ma. bb

Justyś, tekst jest w pewnym sensie o ułomności, ale i zamiennikach, które mogą pomóc, gdy sonar odczuwania nie działa. Wtedy wypuszcza się słowo- czujkę. I czeka. Ściskam, bb

Można się odczulać, małymi dawkami alergenu. Zaszczepiać na ból zwiększając dystans. Nie wtapiać, chronić powierzchnię wchłaniania. Testować. Znać siebie i dawkowanie, uważać. Poczekać, dać odpocząć. Sprawdzałam - alergię na ludzi. Jest lepiej. bb

Całość - Justi - słodka :D A to przypomina mi stary wierszyk o przylotach bocianów, że niosą nadzieję ludziom w potrzebie. Szukamy wsparcia i nadziei na zewnątrz, choćby w kolorach kwiatów na trawniku. Ściskam, bb