beta_b

Podpinam się pod komentarz wyżej! Super!!! Motyw coś mi przypomina :D, ale fantastyczna robota! bb

dobre i cała 2 zwrotka, pasuje mi, do zapamiętania, bb

dobre, bb

Zająkł - w słowniku jest forma długa: zająknął się, tu ważniejsza ilość sylab. Nie umiem tak ładnie limeryków pisać, to choć się wtrącę z ł. ? Uściski. bb

Ostatnia zwrotka najbardziej, ale całość też zgrabna. bb

@Sylwester_Lasota @Andrzej_Wojnowski @Franek K Zakręciłam się w terminowych zobowiązaniach, spychając w głowie przyjemności, stąd przepraszam, że późno ale dziękuję za komentarze. bb

Tak, bardzo zgrabne, ładne, sprawne, nie męczące, nienachalne. bb

literówka Samoświadomość - trudno o coś cenniejszego. bb

Miłe, bb

Popełniłam coś o dojrzałości, jako komentarz w rozmowie: jak zerwany z pola pomidorspokojnie czekam aby dojrzećdotknij nie jestem już twardanie rumienie się od byle promykanie napinam się że czas mi tykanabieram wyrazu słodyczydojrzałość to nie tylko kolor skórki

To jeszcze, na siłę - ale z motywem: Przepołowię bochen chleba i półlitrem poczęstuję, na półzadku przycupnięta w połowinę się wpatruję. Fajny, bb

@Marcin Krzysica Tak, inne korzenie ma dąb, sosna czy barwinek. @T.O nNe mam misji przewodnika. Są gatunki blisko gniazda i włóczykije. Każdy niech swojego pilnuje i dociera, gdzie serce prowadzi. Dobrego dnia, bb

Chciałabym w urnie, jak na dostawce, blisko rodziców oglądać ziemię. Pierwszy raz czuję - to moje miejsce, stąd są korzenie. Spacerkiem cmentarz nieoświetlony zwiedzamy razem, jak swoje miasto. Alejki zborne, cisy wyborne, nie będzie ciasno. Jeszcze to lata, jak bóg da wiele, zanim do portu wrócę z podróży. Pozwiedzam kraje, smaki, kultury, ale dom służy. Wiem już dlaczego ptaki wracają, co roku pilnie na swoje gniazdo. Na każdy zakręt oko się mruży, to serca własność.

@Marek.zak1 @Pan RopuchSmutna to piosenka, poprowadziłam narrację w pierwszej osobie, ale znam sytuację z drugiej. Dzięki za znak, tak też wygląda życie. bb

Fajne :D

@[email protected] Babol, racja, dzięki :D b

Jak przeprosić, że miłość umarła? Opadł kwiat, uschnął i już go nie ma. Co powiedzieć? Łza kapie rozdarta, spływa strużką po twarzy partnera. Że mi przykro? Tak, przykro mi szczerze. Że żałuję? Tak, żal mi wszystkiego. Że się boję? Tak, boję się jutra, lecz nie czuję już nic głębokiego. Czy ofiara wyżywi sens bycia? Obojętność jest lepsza niż pełnia? Suche kwiaty - czy można ratować? Woda zgniła, brud dzbanek wypełnia. U nas pustka jest tylko i piasek, zgrzewka gier i przyzwyczajenie. Jak przeprosić, gdy miłość umarła? Bo z twych spojrzeń się sączy cierpienie.

Dojrzałość to równowaga, a to wymaga kompensacji, rezygnacji: z racji, przyjdzie, ale żeby się tak do niej pchać? ;D Żart.

@Franek K nie mam pomysłu, jak sens złapać w 10 sylabach. Tu zliczam wymowę a nie zapis (płciową - 2 sylaby, mówi się jak 3). Jak coś wymyślisz, mogę podmienić. Dzięki za wszystko, bb

@Iwa-Iwa @Marcin Krzysica Dziękuję, kochani, z nadzieją, że zarażam :D bb

Jeśli kiedyś zdarzy mi się tomik, to pozwolisz, że użyję zdania do wstępu? Dziękuję za obecność, bb

@Marek.zak1 codziennie rano jeżdżę po lasach i wpadają na dyktafon takie głupotki, pozdrawiam sąsiada. bb

Zajmuje serce, wypełnia ciało, w każdej komórce wirus przemyca wędrowny impuls, że coś się stało, bo miłość drżeniem człowieka wzrusza. Napięcie w oczach wzrasta na sygnał, ciśnienie rośnie, serducho wali, myśli się jaśniej a nawet prościej, o ile widać obiekt z oddali. Szereg objawów już romantycy i fizjolodzy spisali w księgach, że ta choroba pada na człeka: cudna, bolesna, tępa udręka. Czy izolować trzeba kochanie, co w mig zaraża źródłem rozkoszy i się przenosi przez całowanie, drogą płciową wirus się mnoży. Każdy w skrytości niech sam odpowie czego mu trzeba? - proste pytanie. Jeden na buzię maskę nałoży, drugi naprzeciw wirusa stanie.

calkiem miłe, może bym przycięła nieco słów, ale to z lenistwa, gdy nadmiar zniechęca. inni mogą tak nie mieć, bb

Nie jestem polityczna, przyznaję. Bardziej mi zależało na sylabach w wersie niż na poprawności, skoro słówko zrozumiałe i oczywiste. Hehe, czuję się jak na wieczorku poetyckim. Wieczór jest, pytanie też. Tylko odpowiedź się ociąga, bo jej szukam po kątach. Tyle mi się tęsknot wszelakich nazbierało, że jak chmura ciężka - pewnie dużo emocji dają. Kontrolowanie rzeczywistości, relacji - wszystkiego - daje poczucie bezpieczeństwa. Ale to blokuje otwartość i na pewno - drugą stronę. Bo ma być jak ty chcesz (!), a nie równo i wymiana. bb