lena2_

Pochwała powolnego tempa życia w drodze po oświecenie czyli szczęśliwe życie:):)pozdrawiam Iwonko:)

Myślę, że wiele pięknych kobiet jest nieszczęśliwych i uroda chociaż pomaga w życiu to jednak nie jest najważniejsza:) ( chyba literówka w ostatnim wersie "na" pozdrawiam serdecznie:)

Kwiaty nie wiedzą, że są takie piękne i w tym tkwi ich piękno:): a człowiek dywaguje całe życie:) świetny wiersz::)

Świetnie się czyta Twoje wiersze, masz swój styl:):)

@Alicja_Wysocka Dzięki Alicjo, cieszy mnie Twoje uznanie:):) @Marek.zak1 To prawda, chcemy być lepsi we własnych i cudzych oczach:):) @Jacek_Suchowicz Dzięki Jacku za życzliwy komentarz:) @andreas Dzięki:):)

nie udawaj wierszem nikogo znamy się jak łyse wersy próbujące oszukać puentę

Cudowna liryka:):):):)

@Anna Świętokrzyska Wspaniały Twój wiersz w komentarzu:):) dziękuję:) @Jacek_Suchowicz Jacku jak zwykle nie zawodzisz:):)dziękuję:) @Domysły Monika Dziękuję Moniko:):) @iwonaroma Chyba jednak nie zawsze, dziękuję za komentarz:):)

Bardzo fajny, płynnie poprowadzony wiersz:)

woła mnie tęsknota nieprzebytych dróg niespełnionych pragnień nie poznanych ludzi a czas zagląda w oczy z niemym pytaniem czy zdążę

Fajnie, z humorem:):)pozdrawiam Alicjo:)

strzegę Cię w głębi duszy strzegę jak cenne dary zwłaszcza kiedy religia nie dorasta do wiary

Cieszę się Jacku , że mój wiersz Cię zainspirował i dziękuję za dedykację:):) miłego dnia:)

@Jacek_Suchowicz @Domysły Monika Bardzo dziękuję za uznanie:)

Romantyk:):)serdecznosci:)

Jest we mnie przestrzeń nienazwana, (ledwie przeczuwam jej istnienie) gdzieś na krawędzi jasnych myśli, lecz jak daleko - sama nie wiem. Czasem próbuję sięgnąć słowem, ale powracam zawsze z niczym. Bo przecież żadne nie potrafi, przekroczyć progu tajemnicy.

staram się znaleźć światło w mroku a dni zamykać wdzięczną klamrą chociaż specjalnie mylę kroki mój cień się snuje wszędzie za mną

@Hiala @Jacek_Suchowicz @mariusz ziółkowski @andreas @Nata_Kruk Pięknie dziękuję:) pozdrawiam serdecznie:)

Lubię myśleć, że czekają na mnie miejsca, które kiedyś obdaruję swym zachwytem. Własną stopą, wytęsknionej dotknę ziemi, za nieznanym horyzontem dotąd skrytej. Ciągle wierzę, że czekają na mnie drogi, na nich ludzie, co się dzielą swoim niebem. Drzwi otworzą, tak jak się otwiera duszę, w ich spojrzeniu, chcę odnaleźć cząstkę siebie.

nosimy w sobie gotowe odpowiedzi ukryte daleko za siedmioma myślami trudno tam dotrzeć dopóki nie dotkniemy granic

@Alicja_Wysocka @andreas @viola arvensis @Jacek_Suchowicz Dziękuję serdecznie za życzliwe słowa:)

lubię gdy szukasz mnie przez sen wpółświadomie błądzi czułość w opuszkach tyle słów śpij niech trwa nasz senny dialog

Świetny wiersz:) no cóż trochę się obnażamy w poezji to fakt, ale taka już nasza:" przypadłość" serdecznosci:):)

lubię jak rosną we mnie słowa karmię je milczeniem i czekam aż dojrzeją usta

i znowu czekamy na wiosnę na zieleń i trele coroczne lecz komu los palcem pogroził potrafi zachwycić się mocniej