NOWA

Dziękuję Oxywio za komentarze. Ja też się zastanawiałam dlaczego taki morał, ale wydaje mi się, że chodziło o to, że zło czy złe zostaje samo, a dobre i prawdziwe jest chętnie zabierane dla siebie, ale nie wiem czy to ma sens. Czy to bajka dla dzieci nie wiem, takie coś mi się układa, może bardziej dla dorosłych? Ty też piszesz bajki dla dorosłych, to może pomożesz mi zidentyfikować? i zakwalifikować? Pozdrawiam serdecznie:)))

Szczera prawda Innocenty:) nigdy w ten sposób nie myślałam, ale fajne powiedzenie. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)))

Świetny, lekki, zwiewny, liryczny, melodyjny. A jeśli chodzi o treść, bardzo mi się podoba. Śmierć róży w wazonie śmietnika, myślę, że podobnie umiera uczucie porzuconej kobiety. Pozdrawiam:)

pan muchomor pyta w lesie po co diabeł ich tu niesie z koszykami i siatami nawet lezą z wiaderkami a do tego noże w ręce niezła rzeź tu zaraz będzie ja tam jeden się nie boję pośród innych pewnie stoję patrzcie chyba się zaczęło wszystkich już na dobre wzięło poleciały grzybie głowy kurki rydze kozak spory borowiki i podgrzybki każdy kosi swoje grzybki muchcio stoi wystraszony głową kręci w różne strony może ktoś się z nich pomylić nie jest pewny tejże chwili jednak jemu się udało wśród paproci mchu zostało lecz co z tego stoi sam przez to smutną minę ma cóż się bowiem okazało w lesie tylko złe zostało a kto dobry i prawdziwy nie pozostał w nim już żywy

Świetnie. Podoba mi się pomysł z redaktorskim przekazaniem newsów z ostatniej chwili, zupełnie inne przekazanie tematu. Wiadomo, że o jesieni jest masę wierszy, ale takiego jeszcze nie czytałam. Gratuluję i pozdrawiam:)

Podoba mi się to Twoje pisanie Ewo, wiersz dobrze się czyta. Pięknie przedstawiona jesień, a do tego zupełnie inaczej, ciekawe metafory. Podoba mi się również to jak potrafisz w opis przyrody wpleść ludzki wątek, ta pajęcza nitka na skroniach, miłość spisana na listku. Świetnie. Pozdrawiam:)

Chociaż nie lubię wierszy kalamburów, Twój wyjątkowo zatrzymuje i prowokuje do poszukiwania właściwej treści. Pozdrawiam:)

Mnie też sie spodobał ten ranny październik i pomysł na przechodzenie z jesieni życia w spokojną zimę. Pozdrawiam:)

Po dzisiejszym śniegu w górach w ostatnie dni lata, to dobry pomysł, żeby jesieni szukać z lupą i powiększać ostanie uroki lata i jesieni;) W moim odczuciu środkowa strofa nie pasuje, jakby była z innego wiersza. Ale ja się nie znam, to tylko takie moje odczucie. Pozdrawiam:)

Tak właśnie jest Oxywio, tak mi się klecie, plecie z różnym skutkiem, a ja uparcie zapisuję, a do tego dobrze się bawię;) Dziękuję Ci serdecznie za miły komentarz. Pozdrawiam cieplutko:)))

Nato, bardzo mi się spodobał twój komentarz, szczególnie słowa "wiem, tak Ci się układa" :) Bo tak jest Nato, tak mi się układa, dlatego bardzo chcę się nauczyć techniki pisania wierszy, żeby takie usterki móc poprawić. Czasami tak jest, że nie nadążam zapisywać, lub nie mam na czym, wtedy mam najwięcej błędów. A Ty mi pokazujesz na co mam zwrócić uwagę i o to mi właśnie chodzi, bo wtedy nad tym dumam, poprawiam, albo czekam na czas kiedy też będę widzieć te błędy. Dziękuję Nato serdecznie i równie serdecznie pozdrawiam:)))

Wiersz nie wiersz, dla mnie wiersz. Wszyscy układamy z liter-koralików wiersze-korale i to jest fajne, że tak możemy. Nie każdemu jest to dane:) Pozdrawiam:)

Jak dla mnie nastrojowo, lekko, miłośnie, podobująco się(czy tak można powiedzieć?)a co tam, tak czuję. Pozdrawiam:)

choć jeszcze wczoraj pląs ze szczęściem dziś trauma z niewiadomą pod prąd w/g mnie ten fragment doskonale pokazuje jak wygląda nasze ludzkie życie. Pozdrawiam:)

Co racja, to racja. Dziękuję Ci za wierszykowe zdanie. Pozdrawiam serdecznie Lilu:)))

Haniu tak mi się wydaje, że poeta ma za zadanie pisać o życiu, jego bolączkach, wyśmiewać głupotę.....itp. więc pióro w dłoń;) ja mam jeszcze parę takich wierszyków, może z czasem pokażę. Miło mi że zajrzałaś i wyraziłaś swoje zdanie. Pozdrawiam cieplutko:)))

Dziękuję Roklinie za tak sympatyczny komentarz i pozdrówka ślę:)))

Daro, a o co może chodzić na portalu poetyckim? A temat nie dotyczy mnie dzięki Bogu, chociaż w życiu jest różnie. To wena tak dyktuje i widocznie chciała zwrócić uwagę, że istnieje taki problem. Pozdrawiam:)

Miło mi Alicjo, że zajrzałaś. Pozdrawiam serdecznie:)))

znowu się ubierasz wkładasz ciepłe gacie musisz iść do pracy która czeka na cię wkładasz czapkę z daszkiem udajesz cwaniaka ale gdzieś tam w środku tkwi obawa taka co ja zrobię kiedy wywalą mnie z pracy będę bezrobotnym jak inni rodacy wtedy to pojadę za morza i góry niech o tym pomyśli tam polityk który bo jak wyjedziemy wszyscy z tego kraju zostaną bez pracy ci co nas zmuszają

Nowa, miałaś podobną chwilę w życiu, więc nie dziwi skojarzenie. Dziękuję Ci za ślad u mnie... :) także pozdrawiam, ale... chciałabym coś dodać od siebie... w pierwszym poście padły słowa o testamencie, w sumie.. I-sza oraz zwoływanie rodziny, nawet pasowałyby do sytuacji, ale nie łączyłabym podziału majątku z miłosierdziem i statysykami.. no.. to drugie, ewentualnie tak. Jest jeszcze tytuł, dla mnie b.ważny i trochę obawiałam się zarzutu.. dałaś tytuł, który wszystko mówi.. a ja mam wrażenie pomijania go. Czasem ulega się innym postom, znam to.. ale może spróbujmy sami doczytać wersy. Mam nadzieję, jak zwykle, że nikogo nie uraziłam. Nato nikogo nie uraziłaś, ale z tego co widzę jest przyjęta zasada, że każdy ma prawo odczytywać wiersze po swojemu, więc chyba nic się nie stało, że tak odczytujemy jak odczytujemy, czyli po swojemu;) Pozdrówka:)))

Bardzo przyjemny wiersz i nie wolno wypadać z rymu, mimo tego, że mówią o braku mody na nie, tylko pisać, pisać i pisać.... Pozdrawiam:)

Ja też odbieram, jako podział majątku, czuje sie wręcz atmosferę tej sytuacji, może dlatego, że coś takiego już przeżyłam? Pozdrawiam:)