NOWA

To tęsknota za beztroskimi dziecięcymi latami, podczas kłopotów wracanie i ucieczka do tych bezpiecznych i spokojnych lat, które już nie wrócą, możemy je jedynie podarować swoim dzieciom. Tak odbieram. Mnie się podoba. Pozdrawiam:)

kula / Ula kulka / Ulka kuleczka.... / Uleczka, a na końcu mała kropeczka. / a na końcu stara babeczka Pozdrawiam:) Ula:))))

na skraju małej i cichej wsi mieszkał pies Burek stary i zły nikt go nie kochał od wielu lat czasem gospodarz kijem mu wlał pamięta czasy kiedy był mały wtedy go wszystkie dzieci kochały bawiły nim się jak małym misiem te ich pieszczoty czuje do dzisiaj gdy się zestarzał i stał się brzydki jedynie żarcia dostał do miski nikt nie powiedział miłego słowa cicho masz leżeć taka rozmowa od lat przykuty był do swej budy a jego życie to wieczne nudy już coraz częściej w życiu tak bywa że tylko w młodych jest jakaś siła bo kiedy jesteś ładny i mały przez wszystkich bywasz mocno kochany a gdy się staniesz brzydki i stary wtedy przeważnie jesteś niechciany

Złudzenia i rozczarowania też są wpisane w nasze życie, ale to ta ciemniejsza i smutniejsza strona. Pozdrawiam:)

Lilu bardzo mi miło, że zostawiłaś swoją opinię na temat mojego wierszyka. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)))

Tak Oxi, tu chodzi o jesienną parę, że w każdym wieku obdarowujmy się uczuciami, bo jak odejdziemy, to już koniec dawania, brania, kochania i przytulania. A to jest smutne, to prawda. Pozdrawiam na to konto cieplutko:))) Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą... Serdecznie. :) Bardzo trafnie to ujęłaś Oxi. Miło, że znów zajrzałaś. Pozdrawiam cieplutko:))))

Fajny wiersz, dobrze i płynnie się czyta. A i prawdą jest, że tak naprawdę to pędzimy donikąd. Pozdrawiam:)

Wiersz czyta się w fajnym tempie, jak zwykle zachwycasz mnie swoim warsztatem Oxi. To jest prawdą, że trudno jest nam uwierzyć w to, że może nas spotkać prawdziwe szczęście, fakt, że tego szczęścia w życiu, to jak na lekarstwo. Pozdrawiam:)

Jak się ma czyste sumienie, to i pukania się człowiek nie boi, ani jego wizyty. Pozdrawiam:)

Tak Oxi, tu chodzi o jesienną parę, że w każdym wieku obdarowujmy się uczuciami, bo jak odejdziemy, to już koniec dawania, brania, kochania i przytulania. A to jest smutne, to prawda. Pozdrawiam na to konto cieplutko:)))

Witaj Bolku, jak zwykle miło Cię gościć z sympatycznym słowem. Pozdrawiam cieplutko:))))

Rzeczywiście przykro, gdy to najpiękniejsze uczucie nas omija. Podoba mi się sposób w jaki ująłeś temat. Pozdrawiam:)

Wyróżniam 3 i 4 zwrotkę, bardzo mi przypadły do gustu. Rzeczywiście powinniśmy żyć dniem dzisiejszym, bo nigdy nie wiemy co nas czeka jutro.... czy nas wogóle czeka. Pozdrawiam:)

Czasami tak bywa, że trzeba zabić tę miłość, żeby wreszcie znaleźć tę właściwą:) Chociaż temat smutny, miło było przeczytać. Pozdrawiam:)

Jak zwykle pięknie Alu. Dziękuję za wiersz, ja też nie lubię jesieni i do tego jeszcze zimy, ale zakochałam się zimą na zimowisku, czyż to nie złośliwość losu;) ale jesteśmy razem do tej pory:) i zanosi się , że tak zostanie:)))Pozdrawiam cieplutko:)))

Dziękuję Haniu za miłe słowa i równie miłe odwiedziny. Pozdrawiam cieplutko:)))

Aż się boję tego zimnego przytulenia:( ale cierpliwie zaczekam do wiosny:) Dziękuję za miłe odwiedziny Innocenty:) Pozdrawiam serdecznie:)))

Pytanie super. Pozdrawiam:)

Wiesz co Sylwestrze od wczoraj nie wiem jak go ugryźć, mam dwie wersje, ale nie wiem czy dobre? Pozdrawiam:)

Dziękuję Nato za odwiedziny, a szczególnie za przytulenie z nieustającą sympatią, którą ja również obdarzam Ciebie. Wierszyk może krótki, ale treści wiele. Ja odczytuję, że powinniśmy obdarzać się uczuciem, czułością, chociaż małymi ciepłymi gestami, bez względu na wiek, nawet jesienią życia, bo kiedy któreś z nas odejdzie, nie przytulisz nigdy więcej. Pozdrawiam serdecznie:)))

I o tym jest wiersz, że warto się przytulać w każdym wieku, nawet jesiennym, bo jak odejdzie któreś z nas, to koniec przytulania. Pozdrawiam cieplutko:)))

Jak najbardziej można przytulić, szczególnie podoba mi się ten sopelek:))) Bardzo mi miło, że zajrzałeś do mnie. Pozdrawiam serdecznie:)))

za gałązkę to za listek poprzytulaj wdzięki wszystkie bo gdy jesień już odejdzie nie przytulisz nigdy więcej

Dzisiaj inaczej, z lekkim humorem, ale na poważnie też jest. Podoba mi się ujęcie tej prawdy, która nie chce się składać do rymu , a wytycznych w życiu i ja miewam dosyć. Pozdrawiam:)

Odbieram jako walkę o życie, które dwukrotnie udało się uratować i przytrzymać w garści, ale teraz to już koniec, całkowita bezradność. Lub złapanie życia w garść i żyć pełnią życia, a teraz pełna bezradność co dalej? Ciekawy. Pozdrawiam:)