NOWA

Starzeć należy się z godnością, nigdy nie mylić, że z łatwością. Mnie też wiersz skojarzył się ze słowami piosenki Krajewskiego. Podoba mi się :) Pozdrawiam!

Chyba każdy marzy o takim właśnie edenie. Podoba mi się, wprawia w rozmarzenie. Przepraszam, ale moim zdaniem w 2 i 3 zwrotce w wersach 3/4 brakuje płynności. Pozdrawiam serdecznie!

A ja jutro dla śmiechu wyskoczę z takim samym, tzn. podobnym, bo też mam w swoim repertuarze, pewnie też nie będzie się podobał, no ale trudno. Myślę, że się nie obrazisz? bo masz zbyt duże poczucie humoru. Pozdrawiam serdecznie!

Mnie się podoba, bardzo lekko ujęty opis Krakowa, ale... przepraszam, że zwracam uwagę. W dwóch miejscach łamie się rym trzeba poprawić...i gołębi mrowie...może na...gołębi też mrowie, oraz najlepsze pod Bogiem nasze obwarzanki. Pozdrawiam serdecznie!

Wyszło super, jestem nadal za. Pozdrawiam!

Tak bardzo chciałam, a tylko zabawką zostałam. To tak w skrócie. Bardzo miło się czyta, a temat ujęty super. Pozdrawiam!

Udany, udany, a przede wszystkim prawdziwy. Pozdrawiam!

To jest piękne rzec można. Trochę rzeczywiście bliżej prozy, ale nie przeszkadza. Czyta sie jednym tchem. A ostatnie masz babo placek, to super kropka nad i. Pozdrawiam!

Charakterna jesteś Emmo(jeśli można Cię tak nazwać), podoba mi się, że masz swoje zdanie i pięknie go bronisz. Wiersz oczywiście też mi się podoba. Pozdrawiam ;-)

Bardzo mądry wiersz i wypośrodkowany. Pozdrawiam!

No cóż, czasami trzeba przejść własną szkołę życia, żeby zrozumieć co czują inni w takich momentach. Czyli co? nie ma ideałów. Islamic i Emma mają we wszystkim rację, wypowiedzieli tylko to, co dziesiątki innych nie miały śmiałości wygarnąć. Miłego samopoczucia życzę. Pozdrawiam jak zwykle cieplutko!

Ja też się poddaję, bo im dalej w las, tym więcej drzew. Skrzydła zostały skutecznie podcięte, za co serdecznie dziekuję. Pozdrawiam równie cieplutko.

Pani Aniu przepraszam za błąd Panią, jak i innych czytelników. Bardzo Panią szanuję i mam za wspaniałą poetkę oraz sympatyczną osobę. Wiem , że to co robię jest miernotą, ponieważ sama jestem zwykłą osobą, która nie pretenduje do Nobla, tylko pisze dla przyjemności i zabawy, a wręcz samo mi się pisze. Lubię rozmawiać z ludźmi mimo....pomińmy to. Co powie pani na rymy np. i tylko rymy. Nad rzeczką opodal krzaczka mieszkała kaczka dziwaczka i zamiast trzymać się rzeczki robiła piesze wycieczki ( z góry przepraszam za błędy, ponieważ piszę z pamięci) Wyraźnie napisałam, że nie neguję poezji białej i są utwory które mi się bardzo podobają, ale powiedzmy sobie też jasno, że są gnioty nie do przyjęcia nad którymi wszyscy wylewają siódme poty, żeby zrozumieć. Być może moja wena kiedyś podyktuje mi także wiersze białe, za co będę jej bardzo wdzięczna.Obecnie dyktuje mi różnego rodzaju wierszyki i bajeczki, za co też jestem jej wdzięczna. Może dla Pani jest to brrrr...,ale wiele osób czyta je i lubi. Bo tak jest Pani Aniu - ja miernota mam miernote odbiorcę, to nie jest tak , że jestem sama. Może Pani być tylko dumna z tego, że jest osobą wyższego poziomu, ale nie wszystkim jest to dane. Pozdrawiam serdecznie! Z góry przepraszam za błędy, jakie mogą pojawić się w mojej wypowiedzi, zakodowałam , że jest to forum literackie, a nie mam czasu przeczytać i sprawdzić , muszę uciekać. Baj!

Halciu ja mam takie samo zdanie jak Ty. Nie rozumię dlaczego zmusza się piszących poezję rymowaną do przejścia na białą, koniecznie chce się wciskać w jakąś formę. To tak jakby osobie piszącej kryminały, nakazać pisać bajki. Nie podoba mi się , że nie ma wolności w tym temacie, ktoś widzi się w wierszach białych niech to robi, ktoś w rymowanych proszę bardzo pisz. Podchodząc do sprawy biznesowo każdy ma też swoich odbiorców o czym napisałaś, że chętnie inni czytają Twoje wiersze. W tych czasach gdzie wszyscy są zaganiani, nikt nie ma czasu siedzieć i godzinami zastanawiać się co też ten poeta chciał mu powiedzieć, tacy ludzie chcą przeczytać i zrozumieć, uśmiechnąć się, czy też przez moment zastanowić nad życiem. Nie neguję poezji białej , bo niektóre wiersze też mi się bardzo podobają, ale niektóre to poprostu tragedia, pozlepiane bez sensu słowa, i każdy z komentujących zgaduje o czym to napisano. Wydaje mi się, że w wierszach rymowanych można przemycić ciepło, swoje uczucia,uśmiech, żart , natomiast wiersze białe są bardzo dostojne, szorstkie i zimne. To tyle, rozpisałam się,ale to tylko dlatego, że znalazłam bratnią duszę z którą mogę na te tematy porozmawiać. Zapraszam Cię na poeto.pl tam jest bardzo fajna atmosfera, fajnie się dogadujemy. Na poczatku też mówiono mi, że pomysły i tematykę mam super,ale forma nie ta. Po rozmowach wywalczyłam swoje miejsce na ziemi w tym temacie i teraz każdy przyjmuje mnie taką jaką jestem. Tutaj dostałam radę, żebym najpierw czytała , a potem pisała. A mnie wiersze układają się same, nigdy nie wiem, kiedy mi się ułożą i na jaki temat, przez to muszę chodzić z karteczką i ołówkiem, żeby je wyłapywać.Po zapisaniu często sama jestem ździwiona ich treścią. Więc z tego wniosek, że taką mnie trzeba przyjmować jaką jestem, bo tak naprawdę nie mam na nic wpływu. Oczekiwałam tutaj rad i podpowiedzi , co źle robię w rymowaniu, technice, może się doczekam, może ktoś zechce udzielić mi rad. Pozdrawiam Cię serdecznie!

Takie nauki to na pewno nie pójdą w las. Super jasno i kształcąco. Rzeczywiście po poprawkach dużo lepiej. Ogólnie podoba mi się. Pozdrawiam!

A mnie się podoba jeden i drugi, chociaż w rymowanym czuje się serce autora i przekaz do jakiejś konkretnej osoby, a drugi jest bardziej zimny, pisany tak dla wiersza i techniki. Pozdrawiam!

Pani Aniu ja też oczekiwałam takiej krytyki o jakiej tutaj piszesz. Myślę, że inni też tego oczekują. Nie jest kształcącą krytyką, ani miłym komentarzem napisanie komuś " Oj, nieee,nie, nie i nie!". Widzę , że nie było Pani miło odebrać krytykę w stosunku do swojej osoby tzn. wiersza, mimo, że bardzo grzecznie podana i miło wyjaśniona. Proszę się nie gniewać, ale miałam okazję uzmysłowić Pani, że każdy ma takie same uczucia i oczekuje tego samego od innych czego oczekuje Pani. Bez urazy, pozdrawiam serdecznie!

Nauczyciel przebił ucznia i potraktował go łaciną. Trzymaj się uczniu dzielnie. Pozdrawiam!

Fajny, podoba mi się. Gorzej jak potem nie wiadomo po co te węzełki były. Pozdrawiam!

Bardzo mi się wiersz podoba, a szczególnie pomysł porównania życia domów do życia człowieka, oczywiście ludzki żywot wypadł marnie. Dla mnie, bardzo romantyczny, ciekawy, a opis domków taki cieplutki. Pozdrawiam serdecznie!

Dzisiaj zapaliła mi się lampka, że takim wpisem mogłam obrazić autorkę. Nie miałam na myśli, że Twój wiersz to takie nic, chodziło mi o tytuł wiersza, że w nim jest zawarta cała prawda o facetach. Ale myślę, że autorka z tak dużym poczuciem humoru odebrała mój wpis właściwie. Pozdrawiam!

W takim Nic, zawarta cała prawda o facetach. Podoba mi się. Pozdrawiam!

A mnie się bardzo podoba, chociaż bardzo smutny i osobisty.Pozdrawiam!

Podoba mi się i ...O brzuszku i riposta do niego. Lubię doszukiwać się w życiu chwil i tematów którymi można rozweselić życie. Dlatego ja też mam dużo śmiesznych wierszy. Pozdrawiam!