Emmka_Szlajfka

dzięki za podobanie:), naprawdę, Dzidzia to fajna babka:) pozdrawiam:))

kable, czy eteryczne myśli, jak zwał tak zwał, minione czasy miały swój urok, przecież lubimy pamiętać dobre chwile z dzieciństwa, młodości, zatracone ideały, plany.. i refleksja i humor -bliskie Dzidzi, pewnie nie wszystko trzeba "mówić" w wierszu, ale sorry- zgubione marzenia to słowa piosenki lata temu brzdąkane i śpiewane przy ognisku- muszą zostać:) dzięki, za pochylenie nad moim pisaniem, pozdrawiam:))

dziękuję za uśmiech, pozdrawiam:))

niektórzy wierzą, że tak właśnie jest. wszystko we wszechświecie jest energią, wszystko jest możliwe, nawet odnalezienie zgubionych marzeń..., reaktywujmy więc:) pozdrawiam:))

też całkiem dobre miejsce na marzenia, trzeba do nich dotrzeć. pozdrawiam:)

Dzidzia, kiedy nie była Piernik, miała marzenia. Nos nosiła wysoko. Nie z zarozumiałości. Z optymizmu. Czas wkręcał ją w spiralę konwenansów cyklicznością jednostajnie przyspieszoną, zaś pstryczki losowe zwiesiły jej go na kwintę. Pod ścianą, ale na wygodnej kanapie rozgoryczenie nasączała lepką nalewką. Olśniło Dzidzię Piernik. Przecież zgubione marzenia nie podlegają unicestwieniu. Ich kod błąka się po wszechświecie czekając na zeskanowanie do świadomości. Dzidzia już wie, co zrobi....

na szczęście... ciepły wiersz, pozdrawiam:)

haha, prawda! pozdrawiam:)

z wielkim uśmiechem czytałam i się zaśliniłam od tych słodkości- smakowite!:) pozdrawiam:)

mogę się zgodzić, że przemieniony lord może majaczyć w filmie fantastycznym o czym chce, megalomanowi, w którego przeistoczył się Anakin Skywalker nie trzeba zarzucać nawet palenia ziół.... i jego słowa Jeśli nie jesteś ze mną... jesteś moim wrogiem! pasują tu jak ulał. kto się nie zgadza z Autorem- jest wrogiem. Nie chcę być niczyim wrogiem, ale skoro merytoryczna dyskusja nie wchodzi w grę- to się ewakuuję. bez żalu. pozdrawiam:)

nie mam w zwyczaju komentowania wiersza czyjegokolwiek, bez "wgryzania" się w treść, próby zrozumienia co autor chce przekazać. nie mam wykształcenia polonistycznego, więc raczej nie czepiam się błędów w pisowni- nie czuję się uprawniona, ale czytając tekst, wiersz chcę zrozumieć przekaz. zgadzam się, że wiersze niektórych zawierają niecenzuralne słowa, ale to nieliczni; gorzej gdy takie słowa i bluzganie coraz bardziej zaognione zjawiają się w komentarzach i niestety Autor w tym zakresie również się nie kontroluje. nie zamierzam nikogo uczyć manier, po prostu jestem zadziwiona "poziomem" dyskusji - niestety nie merytorycznej. właśnie Twój wiersz Autorze chciałam ogarnąć i zobaczyłam w nim sprzeczności merytoryczne, nie muszę iść do Tybetu i medytować. nie odważyłabym się komentować, gdyby temat i określenia nie były mi bliskie i znane. pozdrawiam:)

bardzo dobre! pozdrawiam:)

Dzidzię polubiłam, tym bardziej mnie cieszy, że znalazła akceptację dziękuję, pozdrawiam:))

zanim pomyślę odgadujesz pragnienia spełniasz marzenia

dreszcz mnie przeszedł, tak jest , że życie to prawda mieszająca się z fikcją... a my w tym matriksie próbujemy się odnaleźć, pozdrawiam:)

dosadnie. zdesperowana przedrze się na to wesele? może być ciekawie, ze względu na wynik eksperymentu:) pozdrawiam:))

pokój wielowymiarowy. trzeba pamiętać, że nadzieja umiera ostatnia, pozdrawiam:))

haha, a to dobre, no nie mogę... pozdrawiam:))

trzeba było wypić tę wodę..zamiast. pozdrawiam:))

zadziwia mnie piana przelana tutaj przez Autora. Jest tu kilka błędów w pisowni, których być nie powinno, szczególnie, gdy Autor wygarnia innym od nieuków. Błąd napisany celowo- powinien być wstawiony kursywą, bądź w cudzysłowie; ale to mały Pan Pikuś. Treść napisana przez palącego zioła, albo nawiedzonego uczestnika kursów MLM, motywacyjnych, itp, czy też połykacza książek w tym klimacie. Dla jasności- nie jestem oponentką takich wydawnictw, przeciwnie- temat jest mi znany; ale w tym - powiedzmy- wierszu przelewa się natchnione pustosłowie- niestety- to tzw. masło maślane. Przykład?- uwięziony w wszechobecnej materii życia która mnie więziła przez lata- jak uwięziony przez nią to znaczy, że więziła. teraz wszechistnieję w niezgłębionej świadomości życia w niematerii. - tu dwa błędy, ale idąc tropem, że Autor czuje się uduchowiony, wszechobecny, prawie wszechmocny, znający "odmienne stany świadomości"- istniejąc w materii życia istniejemy w świadomości, czyli czymś, nad czym mamy kontrolę i panujemy. Jeżeli ktoś odczuwa wszech istnienie, coś niezgłębione, nie materię, to jest w stanie tzw. wyższym, czyli w stanie Nadświadomości. Myślę, że nie ma co się irytować, po to tu jesteśmy, by się uczyć. Sama wiem, że krytyka boli, ale jak nauczymy się ją konstruktywnie wykorzystywać, to tylko wyjdzie na dobre. Gratuluję odwagi zamieszczenia wiersza w rubryce dla wprawnych poetów- tu należy już się liczyć z większymi wymogami czytelnika. mam nadzieję, że Autor nie poczuje się jednak obrażony- czego bym sobie życzyła- pozdrawiam:)

To jakiś koszmarek. No chyba, że wiersz napisał Tomeczek (lekko opóźniony w nauce), a nie autor. Ani ładu ani składu ani przesłania. Pomijając, że znaczenie storczyka takie, jak podała Marianna (zmysłowość prowadzi do śmierci? czy babcia była fanką radyja?); do tego brak rymu, rytmu, długo by wymieniać. Upleść można np. wianek, nie bukiet i cała masa innych przedszkolnych błędów. Przeczytałam pozostałe wiersze autora, inne może nie wybitne, ale lepsze. To się zdarza, po to tu jesteśmy, by się uczyć, poprawiać (sama cały czas się uczę), najbardziej jednak zadziwił mnie komentarz HAYQ. :)) pozdrawiam:))

nudy na pudy- do kosza!, dzięki za uśmiech Krysiu, pozdrawiam:))

figle są u mnie na górnej półce:), kosmos- jak najbardziej:) www.youtube.com/watch?v=wA8zLJ0c9VI&feature=related dzięki, pozdrawiam:))

dwa ostatnie wersy- esencja, plusuję pozdrawiam:))

też mi się widzi. z lenistwa podłączam się pod komentarz Oxy i Marii:) dziewczyny mogę?:) pozdrawiam:))