krowieńczak

Miałam ochotę dać tytuł: 'Stoicki spochuj'...ale nie wiem, czy przystoi..

Dużo wiem o stoickiej filozofii. Stoika nie poruszy nawet bober Sofii, który łypie spod kiecki tak zuchwale nieśmiało. Stoik stoi uparcie, jakby nic się nie stało.

Nie fajniutkie...

No tak...:))

No to jest o gościu, co miau stradivariusa i nie umiau na nim zagrać..toż my wszyscy..tak? A abdare ma coś wspólnego z abdykacją? Bo pozostałe słówka, to chyba wiem. Troszkę mi się ten tekst opiera...ale może tak ma być, żeby nie wszystko powiedzieć do końca..:))

:)) Cieszę się, że podsunięto mi to forum:)) Dziękuję Wam, kimkolwiek jesteście:))

Co znaczy: Ventus abdare Dilexi? Pozdrawiam, K.

Nie muszę pisać o tym, jaka jest moja miłość. Napiszę cokolwiek i będzie wiadomo, bo moje wiersze tupią radośnie, jak żandarmeria wojskowa albo rozlewają się, jak mleko nad którym potem tylko płakać. Co więcej? Taka jest moja miłość.

Usiądź tu i policz swoje paluszki. Co jeszcze mogę dla ciebie zrobić? Ciągle kwilisz, grymasisz i wyciągasz do mnie małe rączki, a ja jestem stara i nie mam już siły się schylać. Mogę cię jeszcze tylko kopnąć w pupkę, żebyś szybciej doleciała do tej gwiazdki z nieba za siedmioma morzami, o której tak bardzo marzysz.

Tak właśnie. I trzeba uważać na to, co się pisze, bo jeszcze ktoś gotów wcielić fikcję literacką w życie.

Też odkrycie poczyniłeś, tej..:)

Oj, wierzaj mi, Pani, konwalije też mogą człowiekowi dowalić... Na szczęście mój narzeczony potrafi wypośrodkować i raz wręcza mi pęk konwalij, a raz bukiet śmierdzących skarpet:)) PS. A co do Pani płci, to ja tam i tak swoje wię, wię...taka piosenka jest, Marie Laforet o wiedźmach, wróżkach..itp...

Zgadzam się ze Starym. Ty to najwyraźniej lubisz...i chyba każdy..ale to nie zmienia faktu, że i tak najpiękniejszy i najmądrzejszy na świecie jest Krowieńczak:D

Ile można rzucać w kobietę ptaszkami, kwiatkami, ile? Bo zupa była za dobra, i gulasz...a mi tu gula. Stąpasz po domu nawalony konwalijami i wymachujesz pięknymi słówkami. Limo mi robisz tęczowe i słońcem suszysz mi głowę. Mam dość. To boli. Chce mi się twych bąków po fasoli.

Tak, szlag trafia minę ponurą, gdy człek wymiętosi se pióro.

Oczywiścię ja jestę dobrze zaznaczona, proszę milusich Gisów i Ranów i Rifuf i innych spoczeńcóf.

No dooobraa...nie do rymu i bez taktu, idem wsadzić do końtaktu:))

Ładne Panowie wiersze uprawiają...niemaco..ladaco... macanki w dupę kopanej pomorzanki, co wiersz, jak krzyż swój niesie po rosie, po niebiesie...a tu, kurka, prawie wrzesień;P

Niechaj babcia drepce, z tobołkiem pomogę! Czegóż trzeba więcej? Spacer noga w nogę. Spacer noga w nogę, a przy nodze kulka.. mała, leciusieńka, jak wbita w nią szpulka. Szpulka - niezła szmulka i laska niebieska, a na dróżce ślady czterech łapek pieska. I jeszcze ta smyczka -koniec, o psią szyję, drugi: haczyk - ręka, co głaszcze i bije. Babciu, nie wypuszczaj, nie marszcz kartek w nim, w tym wierszu, równanym przez najczulszy rym.

Na to wygląda...i nic mi nie pozostaje, jak tylko akceptacja tego. Również pozdrawiam..

Panie Jamie, Panie Jamie...no co Pan, no co Pan? Wszystkie dzwony biją, wszystkie dzwony biją, don diri don, don diri don...tyle, że bez tej membrany lepiej:)

Brzmi jak oddzielanie schabu od kości...słychać tasak..nie podobuje mię się...

PS. Nie mogę Ci wierzyć.

Nie chcę pisać, co czuję, bo mogę nigdy stąd nie wyjść. Ty wszystko wiesz. Chcę tylko poinformować, ze nie chcę tamtej (ciągle jeszcze tej) muzyki z mojej głowy, bo to pułapka. Chcę usłyszeć muzykę być wolna i iść sama. Za dużo napisałam. Obawiam się, że teraz CHCĘ zasłużyć na to, od czego CHCĘ być wolna.

Nie wierzę, że chciałeś mnie w jakiś sposób wykorzystać. Po prostu w to nie wierzę. Odezwę się, ale muszę dojść do sieboe. Jeśli to były szachy, to na pewno dla mojego dobra. Jestem silna.