Stary_Kredens

Powinno być chyba czegoś więcej, bez słownika się nie obeszło , ale przynajmniej czegoś się dowiedziałam - sukcynity , chociaż z tymi psami to początek wyrazu jakoś się tak kojarzy kompatybilne, to to co do tkanki , co do meritum , to wnoszę , że to chyba do kogoś i nożyce się odzywają Pozdrawiam Kredens

Ach jakże miło i wzajemnie oczywiście Pozdrawiam Kredens

Cudownie go przekształciłaś o to właśnie chodziło Pozdrawiam Kredens

To tak na pohybel zimie? chyba nic to nie pomoże Pozdrawiam Kredens

no tak , bo cóż tak naprawdę je ma ? Dobre rymy , temat znany ale przeżywany po tysiąckroć na nowo Pozdrawiam kredens

Uśmiechy też są zaszufladkowane szuflady upchane nimi i puste? a ten jeśli już zaistniał może go tam włożę i nazwę jak ląd dotąd nieznany? trudno będzie bo to twój osobliwy niewymiarowy doświadczany jeden jedyny raz szkoda tylko że nie dla mnie właśnie może właśnie tak?

Dziewczynki- pantery skaczą mała przestrzeń za świat cały jednak Bóg chce by dorosły więc w szpilkach mamy człapią nie potrafią kłaść pomadki ale wiedzą po co chłopcy tak jak zwykle bruum bruum ręce do góry drą się i grzmocą nie wiadomo po co ale wiedzą że tak trzeba pobite gary potłuczone szklanki idzie czasu przetak coś zostanie? może? ale raczej się przesieje w następne pokolenie z nadzieją i w nadzieję w której każdy orze

Ach , jakże miło przeczytać takie słowa , pod swoim wierszem Pozdrawiam Kredens

Dobry wiersz , oddaje nastrój i jest pochwałą biesiady radości po skończonej pracy i nostalgią za tym co mija, tylko te chichoty spięte ustami , moim zdaniem powinny być rozpięte lub coś w tym rodzaju pozdrawiam Kredens

Takiej radości tylko pozazdrościć Pozdrawiam Kredens

A taki już ze mnie nudny , stary Kredens Pozdrawiam

Ano zmienia , choć niekiedy okazuje się po czasie , że na lepiej Pozdrawiam Kredens

Tak też można odebrać czyjąś refleksję , jako wiersz o niczym , ale mnie się tak nie wydaje. Przepraszam Pozdrawiam Kredens

Dzięki za uwagi ,Aluno, nieco wygładziłam Pozdrawiam Kredens

pogodzeni z tym z czym pogodzić się trzeba w ciszy doskonałej dnia lub nocy może przez chwilę przeczuciem jasnym dotkniemy nieba tyle słów musisz wypowiedzieć kroków odmierzyć w strony nieznane błądzić w uczuciach lepkich jak smoła żeby uchwycić co jest ci dane ach! pozwól Boże myśl tę zatrzymać pozwól mi

Fakt , choć mnie nie dotyczy lecz bliskiej mnie osobie , no cóż tak bywa Pozdrawiam Kredens

No bez tych jego ramion pozdrawiam Kredens

nie daj mi Boże tak czekać nie daj mi patrzeć wczorajszym dniem gdy dzisiejszy jest bez żal mąci w głowie gorącą krwią nagłą lecz spłynąć nie chce wraca czekać czekać słuchać słuchać widzieć to co widzieć niepodobna już zanim brzask zdepcze sen przetnij rozetnij więzy w nowy dzień bez

każdy samotny po tej stronie a po tej już nie okna otwarte wieniec na skronie może tak może nie nic to kto po laur sięga ten wie że w tym właśnie tkwi potęga wszystko i tak zginie we mgle zginie we mgle? eh

Odwieczny bunt, który nic nie pomoże, niestety Pozdrawiam Kredens

no, tak , takie moje głupie jesienne zagapienie nic tylko sztampa, że aż mi wstyd ,ale niech zostanie i mi to przypomina Pozdrawiam kredens

Smacznie można spać w takiej duchocie? Wiersz jak pstryknięcie fotki jednej z wielu chwil Pozdrawiam Kredens

Rozbiegły się myśli jak myszy na strychu gdy je kot spłoszy znów tak źle czuję życie w pysk daje przyjąć trudno odchodzę w za ciasnych bucikach jak w tej piosence by płakać w kąciku czy tak chcę? nie chcę ale babą jestem starą głupią biedną i co tam jeszcze mocno mnie przytul przytul mnie przytul życie jeszcze ten raz

Loj, łoj ostrusieńko , no ale może uzasadnione bo ja cienko poprzędłam chyba , pajączek pewnie lepiej by to zrobił pozdrawiam letnio jesiennie Kredens

Dzięki za czytanie i komentarz pozdrawiam Kredens