dawniejbezet

Dołączam się z gratulacjami! Wiem od kilku dni - i cieszę się, bo Mirka powoli i mozolnie dochodziła do swojego. Pozdrawiam

Czasem dzwonią w wielu kościołach naraz, mała różnica? a psuje przyjemność znaki przEstankowe - taki atawizm językowy pozdrawiam

Ja wiedziałem, że tu się pojawi asenizacja. Metafizyka brodzika? A wszystko na wyższym C! No, nie... Port folio? (porto - niezłe jest). X. - maj to taka piękna pora przyrody, wyjdźmy z łazienki do Łazienek. Kłaniam

Tyle. A i tak za wiele (im więcej słów - w takich razach - tym mniej... no, tego tam... a "akcesoriów" - zabrzmiało jak "utensyliów" Miłego maja, X. - idą burze.

Proszę przynajmniej cytować dokładnie, skoro z czytaniem są problemy. Piękno to rzecz względna, na marginesie.

Konsekwentne - to odpowiedź ludziom dobrej woli (poszukiwaczom wielości czasowników i zaimków, że o "rymach" sródwersowych nie wspomnę! nb. liczą się przecież tylko te w kluczowych pozycjach, a więc średniówka i koniec). Zanim mnie paluch zaswędzi, zastanawiam się, czy aby autor nie zrobił celowo... - to trop, drogi czytelniku, uznaj swoją głupotę przed głupotą autora (i tylko w takiej kolejności). "wchodziła w nie" - i - "zapadała w nie" (zaimek odnosi się chyba do tego samego desygnatu, więc można opuścić, tym bardziej, ze wypadają w pionie dokładnie nad sobą). Zastanawiam się nawet, czy nie usunąć "cicho" (chyba, że to celowe zestawienie "cichym zamknięciem drzwi"); "zapadała cicho" to też bardzo bliskie w odczuciu "łagodnemu znikaniu". Więcej nie widzę, czyta się! Pozdrawiam

Najlepszy z Pana tekstów. Wiersz. W pierwszej cząstce chyba za dużo jest upchanych dygresji np. ta: jeżeli tylko byli. Pozdrawiam

Poranna wariacje przy talerzu owsianki. Alleluja! Pozdrawiam PS. Wiem, że zburzyłem ton, konstrukcję (psalmodię?) i być może zrobiłem z tego "paciorek" (ale pamiętajmy: małe jest piękne).

Sorry, nie tak chciałem, raczej zmobilizować, ale... to wymaga prywatnych konsultacji, a sprawa nierealna - musi Pani sobie poradzić jakoś; jest w tym tekście wiersz. Pozdrawiam

Najlepiej dużo. skrócić, zostawić to co niezbędne, a potem jeszcze skreślać, cierpieć i płakać. I kreślić.

Tylko nie "oczy / uklęknęły na zboczu góry", proszę.

Wyspa Bali, ale biała balia (jak Natalia).

asher, a ziemniaki?....!!!

Gratulacje dla Autorki i Wydawcy. Pozdrawiam

SzPanie, wykonałem kawał roboty myślowej (sięgając do resztek tego, co pozostało w mej pamięci z matematycznych reguł) starając się zapisać w logicznych formułach Pana myśli. Pan nie zechciał nawet spróbować porównać tych dwóch zapisów wietrząc "krew i kpinę". Cóż, z własnych kompleksów leczymy się tylko i jedynie (i zawsze tylko) sami. A wiekiem proszę nie szpanować, nie wiedząc, do kogo się mówi, można bowiem - z regułą i bez reguły - trafić w płot lub splot. Podejrzewam, że nie zadowoliłyby Pana nawet laury i zachwyty. Zatem: rozprężenia wiosennego życzę. Pozdrawiam

Cukru w cukrze też coraz mniej! Kiedyś to były czasy! Pozdrawiam

Gra z "wyczerpanym" (powtórzone cztery-pięć razy) świadczy o dużej świadomości formy (to początkowe zawiązanie - do finałowego napojenia). Nie wiem tylko, czy ten sam chwyt, zastosowany akapit wyżej (ze Słoneczkiem) nie psuje efektu. Pozdrawiam

Mocna, w sam raz, pointa, całość przekonująca (przejmująca). Pozdrawiam PS. w "Na razie.." albo jedna za mało, albo jedna za dużo.

1 = 1 ≥ x 1 + 1 ≠ 1 ≥ 0 1+ ( – 1) ≤ 1 (1 + 1) + (1 – 1) + [1 – (–1)] = y 1 + (2 – 1) = ∞ Pozdrawiam

A"Prillis siedzi i zawija w papierki.

na pierwszy czyt: gaję gajem trafne trafić - nie chciało się dopracować, X.? Nie mówi do mnie zestawienie równoważnej wyliczanki: zgubić, szukać - w takiej formie zapisu (czyżbym odnosił mylne wrażenie, że uciekasz od otwartego stawiania na przeciwności, chyląc się raczej ku zagadywaniu, a jeśli już wybucha tragiczność, to taka "z łez samych"?; nie mówię o konstrukcji peela, tylko o kreowaniu świata przez autora - żebyśmy się dobrze...) - i pozostając w temacie: czy zauważyłaś, że w jednym wypadku zmieniła się forma czasownika? - właśnie w tym, tęsknym: kap, kap - miejscu... Chciałbym usłyszeć krzyk peela, zobaczyć złość, walkę-zmaganie "z sobą" i "światem". X. - to naprawdę byłoby miłe. Pozdrawiam

X., puściłaś końcówkę, albo ona ci się puściła, albo... jakoś tak... ad rem CZAS - unosi nas patetycznie, jako i miecz, no... powiedzmy, że też serce, ale jedno niech zostanie siwowiem - jest ani brzmieniowo, ani obrazowo (desygnat!) nie do łyknięcia srebrny - siwy... to prawie to samo, choć ostatnio usłyszałem od sześciolatki, że mam... szarą brodę... - dzieci wiedzą lepiej! "pora zwolnić i uwięzić, zamknąć, zawrzeć, zatrzeć ślad." zwolnić i uwięzić - to coś zapowiada, jakieś opozycje, grę... ale wpadasz w linearyzm (klaustrofobiczny w dodatku) - być może to oddaje stany peela, ale jest najprostszym, sposobem wytłumaczenia materii świata i człowieka, gubi wahania, sprzeczności no! Miłego dnia.

To po co cudzysłów? Po co stylizacja? I po co wielka litera przed "bóg", skoro cały wiersz małymi bukwami? Jeśli to ten bóg, którego mam na myśli, to trzeba było od razu dać: Bachus...

nie zawsze słowo bóg piszemy z wielkiej litery. wcale nie musimy zakładać że chodzi o JHW, słowo bóg- bóg grecki, bóg plemienia..., ich bóg, małą literą. poza tym, (czy się to podoba, czy n, bo zdania są podzielone), pisuje się także nazwy własne małą literą, traktując jako swoiste narzędzie wyrazu, także estetycznego (bo to nie zawsze są wiersze, a również bywają podpisy pod dziełami) pzdr :) Ale to jest cytat z tego Boga (konkretne odwołanie - cytat) i zdanie zaczęte od wielkiej litery...

Obawiam się, że poezja nie wie, iż jest broniona ;) Znajomość z panią poezją, jest w tym przypadku zdecydowanie życzeniowa... Obawiam się, że o tych działach, to tylko gadka-dziadka, w końcu końców się okaże, że to "dwie kulki i armatka" Pozdrawiam