La_Fée_Verte

Krótkie wiersze - esencja myśli. Jak tutaj. Chcę być tumanem. Jak? Pozdrawiam

I dlaczego ja to ja? Czysta filozofia albo schizofrenia :) Lubię takie pytania. I co z tego, że odpowiedzi na nie na żadnym forum nie znajdziemy? Pozdrawiam :)

Nie pytam. Pełna podziwu do stóp padam... Dzięki Miszczu! ;)

Ja również proszę o usunięcie z "bez limitu" - "pijanych II" z tego samego powodu. Ani "edytuj", ani "usuń" nie działają. Pozdrawiam :)

Piękne wspomnienie. Piękny ogród. Może tato nadal go odwiedza, gdy mgły najgęstsze? Pozdrawiam :)

:) również pozdrawiam

pije się z samotności lub gdy przyjaciół grono pije się kiedy smutno i wtedy gdy wesoło pije się kiedy w radiu słyszysz mądrości głupie pije gdy w tv widzisz że małych mają w dupie pije kiedy gołąbek z oliwką w dziobie lata pije gdy ogniem pluje kolejna już armata pije się dla odwagi i kiedy tchórzy serce pije się zdrowie żywych, tych co nie spotkasz więcej pije się bo powodów człowiek ma sto tysięcy pije i bez powodu by już nie myśleć więcej a kiedy myśleć nie chcesz i bardzo boli życie zamiast winnej czerwieni inną już czerwień wybierz umierasz z samotności lub gdy przyjaciół grono umierasz kiedy smutno i wtedy gdy wesoło umierasz kiedy w radiu słyszysz mądrości głupie umierasz kiedy widzisz że małych mają w dupie umierasz gdy gołąbek z oliwką w dziobie lata umierasz kiedy pluje kolejna już armata umierasz dla odwagi i kiedy tchórzy serce umierasz za żyjących, tych co nie spotkasz więcej umierasz bo powodów człowiek ma sto tysięcy umierasz bez powodu i już nie myślisz więcej

na czasie - www.youtube.com/watch?v=QphBmaBN4vg (jedna z ulubionych)

od rana piję wino zalewam szare dni czerwono-szary kolor o wiele ładniej brzmi oj - kolor przecie nie brzmi wiem lecz to tylko słowa czerwono-szare słowa jak wszystkie moje dni zalewam czarne myśli słodyczą krwi czerwoną w czerwono-czarnym morzu piękniej jest chyba tonąć oj wiem! jest albo - albo ten wybór nie podnieca chcę czerń i czerwień szarość i jeszcze błękit nieba lecz niebo wiem nie dla mnie nie dla mnie czeluść piekieł nie dla mnie słodka czerwień nie jestem już człowiekiem jestem zszarzałą marą z koszmarów najczarniejszych co śmierć jak wino chłepcze i marzy być człowiekiem

Loreena McKennit: www.youtube.com/watch?v=6pKIXiHoV4o&feature=related i film polecam :)

Oj, tak. Ja też od razu o "Dżumie" pomyślałam. Miło mi, że trafiłam w Twój gust. Pozdrawiam serdecznie :) A ci też o piciu, choć raczej nie szantowo. Bardzo mi się podoba www.youtube.com/watch?v=QphBmaBN4vg

Przyznam, że zaglądam do wszystkich Twoich utworów. Jesteś opętany/a Czasem? Przemijaniem? Bo w końcu nie ma pewności czy czas to spirala, okrąg, pętla czy może tylko prosta... A ten wiersz trochę jakby o paradoksie dziadka :)

Świetne! Kurczę, podobają mi się te "kosmiczne" twory twojego autorstwa. Gratuluję!

Pięknie napisane. Te drzwi nie domkną się nigdy. To dobrze :) A gdzie babcia Hania? I Kinga?

Gdzież logika? Przecież czarno na białym napisano, że wszystkiemu byli winni Chińczycy! ;) Pozdrawiam serdecznie!

No tak, w końcu raz w roku można się napić ;) To już za dwa dni! :D

Ahoj! Haha! A co, jeśli okaże się, że śpiewamy na tę samą melodię? Toż to czysta telepatia! :D Moja melodia to coś między "Naszą klasą" Kaczmarskiego, a "Pije Kuba do Jakuba" :P Pozdrowienia!

miłego słuchania :) www.radiowid.pl/

Pijcie za nas bracia żywi! Póki żywi! Bracia! Za nas! Pijcie duchem gorejącym za każdą z dusz co gorzała! Pijcie życie! I śmierć pijcie! Śmierć i życie! Nasze! Wasze! Pijcie dziś, bo jutro czymże? Jutro? Dziś - cokolwiek dalej. I zapiszcie w chmurnym niebie myśl z tych chmurnych niebu miłą. I wyryjcie w falach morza czyn nasz. Może fale przyjmą? I wyryjcie w szarym głazie nasze imię w głazie szare. I zapiszcie, bo dziś czymże? Wczoraj, lecz cokolwiek dalej. Żyjcie bracia nasze życie! Nasze! Wasze! Mądre, durne... Żyjcie ogniem gorejącym, bałtną falą, niebem chmurnym! Żyjcie głazem... Kto żył wczoraj, jutro wpisze imię wasze. Żyjcie bracia! Bo śmierć czymże? Życiem choć... ...

Dawno temu, bardzo dawno za górami, za lasami źle się działo, marnie działo - horror wlókł się z koszmarami. Tu zły szeląg, tam złe oczy, złe na miedzy, w stawie, w lesie, gdzie nie spojrzeć, gdzie nie ruszyć, wszędzie czyha, dusi, gniecie. Dawno temu tak bywało, dziś - sielanka, luz, zabawa, demokracja, vox populi, tolerancja, świetna sprawa. Nie ma co się wgryzać w złoto; złotem w złocie trzęsiesz mieszkiem, w oczy spojrzeć ci próbuje nawet premier (choć z uśmieszkiem). Wiesz, czym godność i szacunek, ruszać możesz w kraj daleki, tylko szybko, no bo rankiem znów otworzą się powieki. Dawno temu - marne czasy - tylko niebo, ziemia, woda... więc dlaczego, ach dlaczego, marnych czasów tak mi szkoda?

Do mnie to trafia. Może dlatego, że zdarza mi się pisać podobnie (tak mi się wydaje). [quote]wierzyć że to najważniejsze A nie jest tak, że każdy w coś tam wierzy? Polityk, pijak, poeta... Chyba tylko nihiliści są od tego wolni. A Czas - stary lis - prawda! Ale podobno czasem (;]) Czas można oszukać. Serio! Słyszałam o tym od najprawdziwszego fizyka, który też wierzy. Fizyce :)

O, jaki ładny wierszyk :) Też czasem o czarnym niebie myślę - Nocy płaszcz dziurawy. Co po drugiej stronie czerni? Dziś Bogowie świętują wraz z nami ;) Pozdrawiam

Ja również :)

Dziękuję i za to spotkanie, i za pozdrowienia, które odwzajemniam. A ten Twój nick też dość mroczny ;)

Krygujesz się. Zdradził cię błogi uśmiech na końcu zdania :P Wylej to wino! Nie ten link wkleiłeś.