Leokadia_Koryncka

Odwzajemniam na około głowy:) Miłego - Leo. Odwzajemniam naokoło głowy po stokroć :) Miłego - W. Niech Ci będzie "naokoło" i po stokroć!:)) Miłego wieczoru, Leo.

Prawda. Z pisania jest mało chleba, albo wcale... Miłego wieczoru, Pola.

świat mojej Babci był prosty jak ścieżka do naszej rzeki cały bank mieściła w białej chusteczce zawiązanej na węzełek niewiele tego było czasem spieniężyła parę jajek Boga - mieściła na codziennie odmawianym różańcu zapaloną gromnicą w czasie burzy Babcia starała się ocalić świat nie chorowała przez całe życie wstawała wraz ze słońcem pracując cały dzień według niezmiennego planu dopiero na starość przysiadła na ławce przed domem za nią chwiały się lekko wysokie malwy i maciejka pachniała wieczornym omdleniem z odległej pamięci wyjmowała spłowiałe wspomnienia połykałam je jak indyk kluski porykiwały krowy szczekały psy kumkały żaby i rosa siadała na trawie jak widz w amfiteatrze wtedy szłyśmy powoli na chleb z miłości i herbatę z mięty suszonej za belką pod dachem co mi ze świata samochodów i reklam banków i telewizji nigdy już nie było mi tak dobrze jak wtedy

Jesteśmy tylko materiałem dla "kuglarzy" wszelkiej maści, ale ja i tak bym się broniła:) Wiele tu jeszcze wątków, które mnie absorbują, ale czasu też sporo, aby ich dotknąć. Do zaś... Leo.

Przeszkody, to moja specjalność:) Cieplutko - Leo.

Nie trudno zgadnąć, właśnie takowy miałam na myśli. Stary, czy młody, nikogo nie ominie. A czegoż to Cię zmroziło? Od dnia narodzin powoli umieramy, zatem powinniśmy mieć przygotowany kufer dobrych uczynków, bo nic poza tym nie zabierzemy:) Bez paniki - Leo.

Witaj Agatko:) Cieszę się z Twojego tu pobycia i pięknie dziękuję za ciepło o opowiadaniu. Serdeczności - Leo

Odwzajemniam na około głowy:) Miłego - Leo.

... ten akurat zaowocował. Nie zawsze tak bywa:) Dziękuję... Miłego - Leo. ...gdyby zawsze tak było, to pewnie nie byłaby twórczość podlegająca kaprysom Weny, tylko najzwyklejsze rzemiosło, choć przecież też nie bez zalet :) Również dziękuję... Miłego - W. Dla niektórych pisanie jest rzemiosłem, ale nie każdy może sobie na niego pozwolić. Są tacy, co tylko z tego żyją, bądź żyli i jeszcze z innymi się dzielili pieniążkami. Mnie to nie grozi, i po swojemu jestem zadowolona, choć czasem słyszę... - "kasa z tego być musi"! Pozdrawiam - Leo.

A głupi! Zaczynajmy od jaskiń! Pozdrawiam - Leo. Nie od jaskiń! Wcześniej! Ukłony :) M. Ha, ha, ha, - od drzew:)) Dygam:)

Witaj Aniu. Cieszę się , że jesteś:)) I już morski, refleksyjny wiersz. Pięknie oddałaś klimaty ścierania się dwóch płaszczyzn. Serdeczności - Leo.

Na poezji nie grzech porozmawiać z poezją, z prozą, a może ja o którymś zapomniałam? Miłego i już mnie niema.... Leo. Oczywiście, że nie grzech, a zarazem miło… …”a może ja o którymś zapomniałam?” – nie bardzo rozumiem?... Miłej niedzieli – W. O grzechu którymś mogłam zapomnieć...:) Mówią, że zły na złość Bogu stworzył z prozy poetę. Ja tam nie wiem:) Przyjaznego - Leo.

Zaskoczyłeś, i to bardzo... Zaskoczyłeś perfekt wiedzą nie tylko z punktu widzenia medycznego. Uświadomiłeś wielu, że w tych smutnych miejscach mamy do czynienia z wielkimi ludźmi, nawet w wymiarze choroby, co niekiedy objawia się wielkimi dziełami, jeśli wśród takich znajdzie się Pisarz. Mamy na to wiele przykładów, że w zakładach dla nerwowo chorych, rodzi się bardzo dobra literatura. Poza tym, w swoim opowiadaniu, akuratnie pokazałeś cieniutką linię między chorymi a zdrowymi. Zaskoczyła mnie bierność bohatera, gdy go zabierano. Ja bym się broniła...:)) Co uczyniłam w krótkim kawałku prozy, "Nie krępujcie mi rąk". Podrzucę na pw, bo tak. Przyjaźnie - Leo.

Zajdzie potrzeba, napiszę podanie:) Przyjaznego - Leo.

Wiele egzaminów trzeba przejść w życiu, chyba największa febra przed ostatnim. Przyjaźnie - Leo

Lubię, gdy ktoś się uśmiecha. Uśmiech zaczyna być towarem deficytowym:) Miłego - Leo.

Jednak Stwórca dobrze wybrał, co, i kto ma robić:)) Dzięki za wzruszenie! Przyjaznego, Leo.

Witam Oluśka. Zapewne pomyślę o czymś, co bardziej zadowoli czytelnika. Dziękuję za poczytanie i ciepło o miniaturce. Serdecznie - Leo.

Aniu; dobry duszku, pewnie masz rację... Może kiedyś zrobię coś większego, podpierając się tym tekstem. Dziękuję za pobycie i miło o Mini. Przyjaznego - Leo.

Wald: jak zawsze niezawodny, jak zawsze z rozbudowanym, konstruktywnym komentarzykiem*** Rzeczywiście zabawiłam się w oprowadzającą, bowiem sporo czasu spędziłam w tamtych stronach, z racji rodziny tam zamieszkałej... Pięknie dziękuję za czytanie i miło o pięknym Dunajcowie, a przy okazji o "przewodniczce":) Serdecznie - Leo. A zatem spędzenie czasu (i to sporego) "w tamtych stronach" nie tylko że było pożyteczne pod każdym innym względem, to jeszcze zaowocowało piękną prozą! Sama radość z czytania! Dobranoc przewodniczko :)) Wald. ... ten akurat zaowocował. Nie zawsze tak bywa:) Dziękuję... Miłego - Leo.

A głupi! Zaczynajmy od jaskiń! Pozdrawiam - Leo.

Prawie od początku byłam pewna, że ktoś tu zwariuje:)) Czytam... Dobranocnie - Leo.

Graziu; nie smutaj:)) każdemu się trafia, mnie też! Pazorki zostaw, to dobra broń:)) Serdecznie - Leo.

Szkoda, że nie możesz zobaczyć mojego:) Nie smutaj, dziś wszystkie strzaskane - takie czasy. Dobrego, Leo.

Przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Ładna przeplatanka gwarecką:) Ciekawa fabuła, poprawna stylistyka - bezbłędnie. Poniżej mój, też podobny, ale z większą liczbą zastrzeżeń, których jeszcze nie miałam czasu poprawić. Ania wie co mówi, jest niezawodna! Cieplutko, Leo.