Leokadia_Koryncka

Czytałam w W, troszkę zmian wyszło na korzyść. Piękny obraz, z psami czy bez, kradnę Autorkę i wiersz... ciiiiiiiiiiiiiiiii Serdecznie, Leo.

Judyś; już chwaliłam, szczególnie za morał, a on przecież z bajki, zatem całość niezmiennie... serdecznie, Leo.

A mnie podobają kieszenie księżyca, i reszta. Czym nie neguję sugestii Krzysztofa. Pozdrawiam, Leo.

A ja witam nowego, i dziękuję za podobanie. Pozdrawiam, Leo.

Krzyś; tak mi jakoś z morskimi po drodze. w sicie różnie, i to chciałam zaznaczyć. dzięki za czytanie i zatrzymanie na najważniejszym. pozdrawiam, Leo.

Aniu, dziękuję pięknie za czytanie i opinię pozytywną. Serdecznie, Leo.

dalecy a na wyciągnięcie dłoni między nocą a dniem życie przesiewamy sitem czasu - między spojrzeniem a oddaniem graniczy szaleństwo istnienia - między szczęściem a klęską stąpamy obok w ogrodzie zamyśleń koło ratunkowe słów zamykamy kotwicą ust i krzyk radości jak przypływ morza na powrót bliskości

Agatku, wydawać by się mogło, że otwiera, tym razem zamyka:( Felieton musi spełniać określone warunki, nie ma pomiłuj. Mam jeszcze kilka podobnych, więc pomalutku... Cieszę z Twojej chęci poczytania, i do zaś! Serdecznie, Leo.

Madziu, czasem uda mi się popełnić felieton, ale nigdy nie jestem pewna czy dość dobry. Cieszę się Twoją i pozostałych oceną. Serdecznie za czytanie i docenienie... Buziak!

Dziękuję i wszystkiego najlepszego! Serdecznie, Leo.

Jeszcze trudniej go przeżyć niż pisać... Janusz, dzięki za czytanie i ciepło o smutnym wierszu. Pozdrawiam, L.

Witaj Eunice. Dobry dzięki pomocy "Boskiego". Smutny jak śmierć:( Dziękuję za czytanie... Serdecznie, Leo.

Aniu; do tej zagadki nikt nie ma klucza. Dziękuję za czytanie i refleksję. Serdecznie, Leo.

... chcę, myślę, że uniknę. Dziękuję... Pozdrawiam, Leo. Teraz jest dobrze. A nawet bez "się" aby oddać bezwiedną kolej rzeczy (z "się" - jakby same chciały a tak nie jest). Smutny wiersz. Wyrzuciłam "się". Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.

... chcę, myślę, że uniknę. Dziękuję... Pozdrawiam, Leo. jednoznacznie. udało się uniknąć. :* serdecznie Madziu! spokojnej nocy, Leo.

Naprawdę nie (patrzę na wiersz z boku jakichś ważnych dla Ciebie wydarzeń, więc bezstronnie.) A sam tytuł tylko lekko kierunkuje przekaz bo bez niego już w ogóle mogłoby być bardzo wiele możliwości odczytu. Ale myślę, że zabrakło raptem jednego, dwóch słów, jeśli chcesz uniknąć niechcianych dla siebie korelacji. Pozdrawiam. ... chcę, myślę, że uniknę. Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.

Krzyś; wiersz mówi o odchodzeniu z minuty na minutę, bliskiej mi osoby. Zgadzam się z Krzysztofem. Ta znaczy: nic takiego nie ma w tekście, żeby jednoznacznie widzieć w nim śmierć. Równie dobrze może to być zupełnie co innego, np. ... ślub brata jak sugeruje (tylko!) tytuł. Klucz żurawi oznaczałby wówczas zamknięcie dzieciństwa - opustoszałe rodzinne gniazdo. Pozdrawiam. Boski, cmentarza też nie widać? Może tytuł powinien być inny, sama nie wiem. Twoja sugestia jest jak najbardziej zasadna, ale wiersz o czym innym. Dziękuję za czytanie i swój punkt widzenia. Pozdrawiam, Leo.

Wald, smutny, bo o odchodzeniu na zawsze. Dziękuję za czytanie i komentarz. Serdecznie, Leo.

wanesa; dziękuję za czytanie i refleksję. serdecznie, Leo.

Krzyś; wiersz mówi o odchodzeniu z minuty na minutę, bliskiej mi osoby. dziękuję... pozdrawiam, Leo.

:( :* Mag; dziękuję! serdecznie, Leo.

powoli wprowadzasz mnie w dwie daty gdzie kończą ludzkie biografie zaplombowane komisyjnie między pytania retoryczne na które nie znam odpowiedzi nie widziałam jeszcze klucza żurawi

Mam nadzieję, że ten tekst spełnia warunki felietonu, gdyż taki był mój zamiar. Co się tyczy treści, to temat rzeczywiście oklepany, jednak wciąż aktualny i do zastanowienia. Wald; dziękuję za konstruktywny komentarz, sugerujący znawstwo tematu, jak również ciepłe słowa dla samego tekstu. Serdecznie, Leo. Spełnia warunki jak najbardziej. Że „oklepany” to powiedziałaś Ty nie ja. Również dziękuję za… Serdecznie – Wald. Cieszy mnie, że spełnia... Nigdy nie wiadomo, co i komu... Z oklepanym przesadziłam, powinnam bardziej politycznie, ale lubię proste ( nie prostackie) określenia. Miłego weekendu - Leo.

Kolejna porcja ciekawej beletrystki. Jestem po pierwszym czytaniu, a klimat tego opowiadania wchłonął mnie na tyle, że dziś nic więcej... Będę wracać... Miłego weekendu, Leo.

Wiersz spełnia wszystkie wymogi dobrego wiersza. Niesamowita lawa emocji, nie podana czytelnikowi na talerzu z wykwintnej porcelany, ale kto chce, może czerpać do ostatniej łyżki. Pozdrówka, Leo.