Leokadia_Koryncka

Aniu: jakże mam Ci nie ufać, skoro jako pierwsza poprowadziłaś mnie na tym portalu, pomogłaś, więc jak inaczej? To ja dziękuję z całego serducha! Całuski ślę... Leo.

Oxy; poruszyłaś najwrażliwszą strunę. Rozumiem Twoje odczucia, ponieważ były i moim udziałem. I dokładnie jak Ty, uważałam i nadal... że mnie zdradzono. Moja mama odeszła 3 lata temu, nie zostawiła małych dzieci, raczej z srebrnymi skroniami, a ja czuję się jak mała, oszukana sierotka. Nie wie, ile trzeba czasu, (podobno leczy rany)aby się zasklepiło. Serdecznie - Leo.

Smutny, poruszający najwrażliwsze struny. ... pomimo, bardzo dobry wiersz. Obejmuję serduchem, Grażynko. Pozdrawiam... Leo.

Wiersz z treścią ukazującą dzisiejsze czasy, gdzie coraz trudniej o dotyk, bowiem technika zubożyła sfery naszego życia, nawet te najważniejsze. Osobiście, nie razi mnie sylabiczność(rymy), dla mnie ważny jest przekaz, a ten jest na wyraz oczywisty, prawdziwy. Dobry wiersz. Pozdrawiam... Leo.

Mam prośbę... :) Czy mogłaby pani zaspokoić moją niezdrową ciekawość i napisać parę słów, na temat tego "cosia", którego wychwyciło pani czujne oko...? ... pomimo, nie mogę zaspokoić pańskiej ciekawości. Znalazłam dla siebie i nie zamierzam się dzielić:) I niech będzie, że jestem pazerna:) Tym bardziej, że pan też umie szukać, i to jeszcze jak! Po za tym, czytam pańskie wiersze, jestem już na półmetku, i chciałabym zdążyć, zanim zobaczę złoto wryte w liść klonu. Z wyrazami... Leo.

Witam Może mało poetyckie, ale "dosłowności" w wierszu zawarte, nie takie znowu dosłowne. Znalazłam coś dla siebie. Pozdrawiam...

dyg! :* dyg! ;* dyg! :* Leon:)

Agatko; bardzo się cieszę z podobasia x dwa, i pięknie dziękuję za "obadwa":)) Dla mnie zaszczytem - Twoja obecność i ciepło o wierszach. Serdecznie - Leon:))

Witam:) WiJa; bardzo konstruktywny komentarz uwiłeś, za który pięknie dziękuję:) Za kilka myśli refleksyjnych przede wszystkim. Pozdrawiam - Leo.

Mag; dziękuję za przyjęcie dedykowanego i soczystą odpowiedź wierszową. bardzo, bardzo raz jeszcze... :) :* serdecznie - Leo.

czy jeszcze żyją w tej Pani paprocie mleczne rdesty przytulie brody turzyc czy jeszcze potrafi zatopić w słowie dziurawce śródpolne dla nich zanucić czy jeszcze żyje w tej Pani zawilec broszki w sukienkę niechcąco przypięty i czy zdążyła chociażby na chwilę skrzyknąć na klomby cały świat zieleni czy żyje ta Pani co z niej fruwały dmuchawce wiosny gdy tańczyła boso złocienie oczu płatki rzęs zgarniały czy żyje w tej Pani choć gorzki bobrek bredzą że przystaje że częściej obok chociaż nie zapadła na struny głosowe

Grażynko; tak to jest, że czasem smutek chodzi w parze z pięknem. Laurka podpatrzona 1 listopada. Dziękuję za pochylenie. Pozdrawiam - Leo.

Mag; od kilku dni nie mam jaj:( Ty wiesz. wiem jak wolisz, cóż, bez jaj też da się żyć, a nawet musi...:) dziękuję za wskoczkę:)) buziak!

:(( Aniu; nie grzmocę osób, które mi dobrze radzą, a tym bardziej kobiet:) Dzięki za wiersz - poprawiony:) Buziak! I serdecznie - Leo.

wan; to jest opis zdarzenia, a życie? takie ono jest:( serdecznie - Leo.

pośród grobowców i pomników, na czarnej płycie biała kartka wyrwana prędko, jak ze zeszytu, przy niej dziewczynka i kokardka. na kartce zdanie wzięte w ramy. dziecięcą ręką niewprawioną, ktoś koślawymi literkami napisał kredką na czerwono: mamusiu, bardzo cię kochamy, wróć do nas z nieba od aniołów, przy kartce, pewnie też dla mamy, leżał bukiecik świeżych fiołków. ............................................... wiersz po korekcie, z którą się zgadzam:))

Judyś; oni tacy - współcześnie zakręceni, że czasem nie do przyjęcia. Masz rację - za grób, ale to już inna miłość. Dziękuję za czytanie i "ciekawy":)) L. - cieplutko

Znajdzie, tylko trzeba się wybrać człowiekiem do człowieka. Można i odwrotnie, a sens ten sam. Agatku; cudownie ''jasny sen". Pozdrawiam - Leo. ps Dlaczego tu?

Przepiękna bajka o trzpiotkach sikoreczkach, co to wszędzie im dobrze, a najlepiej w karmniku z ziarnem i połciem słoninki - tych z zimą. Leo. - serdecznie.

Trudno, od dziś piszę bez myślenia...:) Dziękuję za dietetyczny komentarz:) Z wyrazami... Leo.

Co należy, a co nie, wiem ci ja, wiem... I nie rób "smutaska", bo minus - nie koniec świata:)) Dzięki za rozbrojenie:))

I to mi się podoba! pozdrawiam z radością:))

Mag;przecież pluska nie zjemy, wiec na takie nie liczę. na rosołek z okami zapraszałam w W, zapraszam i tu:) ... z zięciem, się zobaczy:) dziękuję za wizytkę i pochwalony:) buziak!!!

:))))))))))))))))))))))))))))) przyłożyłeś poetkom, poetom, a poezja... Poezja ma to do siebie, że widzi ponad to, co widać przy tym jest nieśmiertelna nie sposób takiej wykiwać. Gdy obiekt marzeń upatrzy, potrząsa nim w środku nocy i choćby się zaparł piętami, wstaje i pisze erotyk. O poezjo moja romantyczna tyle w Tobie czaru i magii, kiedy wchodzisz do mego łoża, raz jestem bogiem, raz nagi. O poezjo moja złotousta tyle we mnie grzechu, co cnoty, nim mnie obnażysz do białości, wyznaj mi swoje zgryzoty. Tylko czemu w środku nocy i dlaczego właśnie ja - szukam celu, sensu, słowa. Cóż, poezja tak już ma. a do Twojego wiersza nie mam zastrzeżeń. pozdrawiam - Leo.

Świat i półświat, to cały świat. ... smutkiem powiało, jednak właściwe zobrazowanie i puenta, pozwala dać i przyjąć. Podoba. Serdecznie - Leo.