Magdalena_Blu

Gdyby wywalić pogrubienia, byłby całkiem fajny wiersz z klimatem. Psują go formy dopełniaczowe typu "ciepło kieszeni", "kamyk rezygnacji" czy "mrowisko rozłąki" - tego proponuję unikać. Pozdrawiam:)

Podoba mi się, jedynie "wracanie głową" nie, więc wg mnie wystarczy wiersz zacząć od "możesz wracać...". Takie moje zdanie:) Pozdrawiam:) No i po "tymczasowo" niepotrzebny przecinek.

Dobry wiersz:) Pozdrawiam.

Podoba mi się treść, ale mniej powtórzenia z suszeniem i bandażem. Może niech oni odwijają bandaże, a na końcu okręcają powiewem? Oczywiście sugestia, bo wola autora - najważniejsza:) No i "co" bym wymieniła na "którzy". Pozdrawiam:)

myślę, że on po klawiaturze schodzi do coraz niższych rejestrów i jak najbardziej dyskretnie:) Pozdrawiam:)

Niech będzie Kababie:) Myślę, że z patelnią to dobry interes, a co do trzech siwych włosów - zazdroszczę:)

Dobre i sprawne, jak zwykle zresztą. Nie wiem tylko gdzie Pan schował punktację, nawet nie wiedziałam, że jest taka możliwość:) Pozdrawiam.

I dobrze mu tak:) Pozdrawiam.

Tak, właśnie tak miało być:) Pozdrawiam.

Pobudzanie wyobraźni - to lubię, a niektóre pojazdy dobrze zapamiętują wszystkie stacje:) Pozdrawiam:)

Bo gdy podróżujemy w wierszu, często widzimy więcej dopiero pod koniec:) Dziękuję i również pozdrawiam:)

Pozdrawiam również:)

Dla balonu nie ma brzegów ani ścian i o to chodzi:) Pozdrawiam również:)

Tak, trzeba było upchnąć - dzięki:) Pozdrawiam.

Przychylam się do słów Krzyśka, ale to kosmetyka, bo wiersz świetny:) Jest finezja i myśl - bardzo na tak. Pozdrawiam:)

Ciekawa "forma" - druga strofa najbardziej mi podeszła, jest w niej pewien stan wnętrza peela, dość fascynujący. Pozdrawiam.

Januszu, dla mnie jest dobrze, pewnie ze względu na klimat - wciągnął. Pozdrawiam:)

Hej Cezary:) Jest balast, koniecznie chciałam upchnąć "pięć tygodni" - pewnie przez to:) Pozdrawiam.

Fakt, że eksperymentuję z interpunkcją i sama do końca nie jestem pewna takiego układu - dziękuję i pomyślę:)

Ja też dziękuję - trzeci wymiar, to jest coś:)

zauważyłam z którego wiersza wyjął czerwone słońce. przypięte do tablicy kołysało się w rytmie tak, nie, nie wiem, a wraz z nim długie cienie. zaplotłam dłonie w cumy, pomyślałam że u poety wersy kotwiczą z balonami, a w pięć tygodni zużyję komplet obrazów dla drgającego powietrza. ciekawe czy wie, że rosnę majową trawą, gdy w pokoju bez brzegów zwiedzam swoją Afrykę.

Urocze, ze świetną puentą:) Ale - da capo al fine - powtórzyć od początku do końca (utworu) jest rozszerzone o jeszcze jedną możliwość - powtórzyć od początku, aż do słowa fine, które może się znajdować w dowolnym miejscu tekstu:) To taka mała podpowiedź dla podmiotów lirycznych:) Pozdrawiam i załączam małe skojarzenie:) http://www.youtube.com/watch?v=SScOK4I1QFY

Nic nie szkodzi, to bardzo dobry wiersz, dobrze poprowadzony z ciekawymi pomysłami, widziałam go już w warsztacie. Pozdrawiam:)

Fajna myśl, można by się pokusić o małą kosmetykę - może w rytmie 5,4,5,4 sylab - byłoby ciekawie:) Hej Cezary:)

Dzięki - pewnie kiedyś wrócę i doszlifuję:) Hej Cezary:)