Magdalena_Blu

Ładnie:)

No właśnie, dobór lektur powinien ulegać modyfikacji:) Dziękuję za trafny komentarz:)

Dziękuję, również pozdrawiam:)

Dziękuję - jak tak się zawezmę mocno, to coś tam wyskrobię:)

Dzięki:) Mam koleżankę z doktoratem, która szuka pracy i chyba ten doktorat to jej Kartagina. Po kilku bezskutecznych miesiącach, zaczyna go ukrywać:) Pozdrawiam.

Tak właśnie jest z Kartaginą - trochę upchnęłam rekwizytów, przyznaję:) Dziękuję za "podoba" i również pozdrawiam:)

Również wierzę w słonie, że w końcu jakiś przetrwa:) Pozdrawiam Krzyśku również:)

Dzięki Dawidzie:)

Peelka po rozstaniu próbuje sobie poradzić, wytłumaczyć, żeby nie bolało. Znany chyba każdemu mechanizm walki z żalem i stresem. "rozwadniam czas" - fajne:) Pozdrawiam Krysiu:)

Też mam nadzieję, że jakiś słoń da radę:) Strateg ma sporą przewagę w dostępnych instrumentach i klops, może sobie popijać herbatkę. A protest? - jak najbardziej:) Ściskam również.

Nie ważne kiedy było, fajnie że można wracać:) Pozdrawiam:)

piszę ten wiersz jak się pisze list znad krawędzi świata zakrzywionej w dziecięcą podkówkę sto dni i sto nocy walczył dzielny Batyr z ognistym potworem podobnie było z zapałką upuszczoną most wcześniej rzymskim okrętem i setką wioślarzy wulkan dymił fasole puszczały pędy Hannibal wkroczył do Italii pani w urzędzie nie pyta o literaturę słonie giną w śniegu okienkowy strateg popija herbatę comiesięczne wojny punickie uporczywie kończą się tak samo

Najbardziej jest gorąco, gdy fizyczności towarzyszy np. poezja lub inne duchowe porozumienie:) Subtelnie i erotycznie. Pozdrawiam:)

Ha - fajne, peelka z doświadczeniem i dystansem do pierwszych uniesień, zna takie numery. Jako stary wróbel w tych sprawach, obstawia jak na wyścigach chartów:) Zgrabne i z finezją. Pozdrawiam:)

Elu, połączyłaś fizykę kwantową z "Małym Księciem":) Gdyby taka cząstka istniała, to pewnie archeolodzy w przyszłości, dyskretnymi skalpelami szukaliby i pisali na ten temat prace naukowe:) A gdyby tu było nagle przedszkole w przyszłości i wasz synek mały tędy przechodził w przyszłości, którego jeszcze nie macie. Więc nie mówcie mi, że siedzi z tyłu Tak mi się skojarzyło - he:) Pozdrawiam:)

Pozdrawiam i dziękuję za pochwałę:)

Pozazdrościć patriotyzmu, w kontekście wiersza już mniej do zazdroszczenia. Gdyby wyjąć patos, okrzyki i miotanie się, mógłby być z tego ciekawy wiersz. Proponuję zapoznać się z wierszami Pana Janusza Pyzińskiego, można je znaleźć w drugiej części forum, dla zaawansowanych - prawa strona. Myślę, że to podobne klimaty - naprawdę warto. Pozdrawiam.

Oj, podoba się - w dodatku dokładnie wiem jak to jest z muzyką. Tak myślę, że może i nie żąda nic w zamian, ale daje nam wrażliwość, którą możemy wykorzystać w jakieś innej formie:) Trzecia strofa - super. Gdy byłam mała, Babcia mawiała - "nie przeglądaj się tak długo w lustrze, bo pęknie" :) Była jeszcze wersja z mogącym pojawić się tam diabłem:) A liście niech tam sobie zasypują ile chcą, taka ich rola:) Pozdrawiam.

Może faktycznie przekombinowane "gładzenie":) Dziękuję, zmieniłam i pozdrawiam:)

Pieski były wtedy najważniejsze:) Pozdrawiam również:) powiem szczerze, że uśmiech (:) ) załagodził nutkę ironii. ok.ok., nie chciałam się odnieść do tamtego okresu wprost. kto ma odrobinę rozsądku, żył wtedy i dotknął osobiście "ciekawych czasów"- wie. spuszczam (za przeproszeniem) na to zasłonę milczenia i uparcie głaskam psa Cywila i jego rodzeństwo. owczarek niemiecki to moja ulubiona (w posiadaniu) rasa. odśmiechuję radośnie:)) słodkich snów:)) Nie było ironii:) Naprawdę te psiaki były wtedy najważniejsze, to dla nich się tam szło, a fragment wtedy każdy miał jakąś kolejkę uważam za jeden z mocnych. Pozdrawiam:)

Dzięki Michale:)

Smacznie tu, jak zwykle zresztą - środkowy dwuwers jakoś mi najbardziej podpasował. Pozdrawiam:)

Pieski były wtedy najważniejsze:) Pozdrawiam również:)

Dziękuję Januszu i pozdrawiam:)

Dziękuję:) Jest drugi nick - mały eksperyment, ale z pierwszego nie rezygnuję:)