Anna_Myszkin

od zachłyśnięcia się pierwszą wodą przedłużam oddechy między innymi dlatego że lubię ich obecność skoki na dno choć bez pary z wolą nie przekreślają wynurzeń za każdym razem pokrętna klepsydra sznuruje talię by wracać do względnego kształtu gdy tylko piasek odepchnie stopy bryła w gardle kurczy się do ziarenka mogę uświęcać środek czasu bez domniemanego

Jak najbardziej pewien, ale chyba nie powinien wchodzić w rolę tłumacza. Skoro coś jest nieczytelne, to znaczy, że nie spotkał się z czytelnikiem wpół drogi, a powodów, dla których tak mogło się stać, jest tyle, że nie da się zliczyć. Może tym razem konie uwikłane w konkursy stanęły na przeszkodzie;) Pozdrawiam.

@Mariusz_Sukmanowski Może, gdybym nie wywaliła "poza parkurem konkursowym" przed "i walką o pudła", byłyby też te dwie linijki przyswajalne, a tak nadal wiszę między opiniami tych, co tną, i tych, co wolą dogadanie. Pozdrawiam.

Nie mnie dyskutować z odbiorem, zwłaszcza że też nie przepadam za wypełnianiem na siłę przestrzeni słowami - tym razem dopowiedzenie wydało mi się konieczne.

@Magdalena_Blu No masz - napisałam oczywistą oczywistość ;))) I nie będę pytać, skąd wiedziałaś.

@maria_bard To prawda, że cierpię na "małosłowie", ale nie jestem głucha na dobre rady, więc i tym razem chętnie korzystam. Mnie też te dwa wersy uwierały potocznością - nie ma ich już. Dzięki za krytykę, z którą wiadomo, co począć. Pozdrawiam :)

Jeśli chodzi o białą laską, to mam jedno skojarzenie: platynowa blondynka ślepo zakochana w bijącym blaskiem czerepie rubasznym ;)

Nie chciałam pisać "dedykowany", bo na starcie odcięłabym się od "normalnych" komentarzy. Może powinnam była napisać wprost "o wierszach", zamiast "o słowach".

nie znamy się od kucyków ale obie mamy alergię na cukier i trującą zieleń cisu w zimie wierzgnięcia pod kontrolą poza walką o pudła bez okularów nie rozpoznaję wyrazu oczu z metra ona zakłada plusy czytając wyrazy świat przekładamy podobnie ciszę na inne języki

Owszem, tylko że odbiorca znacznie szerszy w tym przypadku. Również zgoda co do przeróżnych form terapii zajęciowej, ale żeby "twory" przestały być jedynie produktami ubocznymi terapii, powinny nieść coś dobrego dla odbiorcy. Ten wiersz akurat na mnie nie zadziałał - być może dlatego, że krzyczy zbyt głośno. Pozdrawiam.

Emmko, nagromadzenie rzeczownikowych "przekaźników emocji" (tęsknota, nieszczęście, wina, przemijanie, ból, porażka, pustka, zemsta), na tak małym tekście sprawia, że czytelnik się gubi. Jako ciotka-dobra rada mogę Ci tylko przekazać, co powiedziałby o nim mój niegłupi recenzent, a powiedziałby: "terapia wierszem".

Taka z przewagą goryczy w cukrze, ale odwracalna.

Co człowiek, to czytanie - nic się z tym nie zrobi. Mnie akurat powtórzone "te włosy" zawadzają i "mamrotanie", które z założenia pod nosem przebiega.

On nie jest ckliwy, jest romantyczny, ale nie ocieka miodem i nie trąci banałem ani trochę. Nie musisz się wstydzić za swoje miękkie odsłony, Elu, bo są na wskroś ludzkie - każda "przeciętna" jednostka, zwłaszcza znużona codziennością, marzy o chwili, gdy ktoś pokocha jej "wyjątkowość". Uściski: )

Teksty o ekskrementach, a zwłaszcza wiersze, najczęściej ładnie pachną tylko autorowi, chyba że mają woń czegoś nieuchwytnego - ten nie ma, bo przenośnia zbytnią dosłownością "wali", ale jako nawóz nie zawiódł, co też jest regułą.

Mało uniwersalne - się nie "nadajesie", by lud ciemny wszędy oświecić ;)

Niekoniecznie - może go w ogóle nie zauważyć.

popieram. Też poparłam.

Swoją podmiotkę nacieram balsamem na porost puchu - pewnie coś będzie chciała dorzucić na temat bladego odbioru jej metafor... Co do luster, pełna zgoda, a do reszty zasiądę o bardziej przyjaznej godzinie, zwłaszcza że to nie pierwszy sygnał, żeby z zapisem pokombinować i bloczki rozbić.

gdybyś tamtej nie zaplatał misterniej kto wie a tak włosy zmierzwione od mieszków po rozstrój końcówek chlasnęłam u nasady żal mi było nadgarstków przypadkowy fryzjer nie wziął nic za usługę rozebraną z metafor wystawiłam ci rachunek w lustrach

Wiem, dość oczywiste, ale organizacja warstwy brzmieniowej tekstu, zwłaszcza w pierwszej strofie, dedykowanej "r", natychmiast nasuwa ten poemat ze słynnym "rachatłukum bulba and manieryzm". I nie wydaje mi się, żebym tu na siłę próbowała "rachityczną raczyć racją" ;)

Zastanawiam się, na ile to próba wskrzeszenia "Kropki na ypsylonem", a na ile autonomiczne dzieło... Jeszcze nie wiem. Pozdrawiam.

@oscari_valtteri "Mój" musi stanąć w opisie tego odrębnego, którego nie tworzy z "poetą" - po to jest, myślę.

Piękna deklaracja uczucia - jednak więcej wniósł "poeta", niż zamazał. Pozdrawiam, Elu :)

@Mariusz_Sukmanowski Pewnie się™ odpł‚aci - bez mango mam jak w banku, jeś›li nie krótsze, to uboższe bez bombki witaminowej ;) Słowo "dobre" cieszy. Pozdrawiam, Mariuszu.