Ela_śmigielska

Każdy ma prawo do swojej oceny..:)

Jeśli możesz, to przez chwilę bądź tu ze mną i obejmij ramionami w świetle gwiazd. Choć za oknem życie płynie swoim torem, w Twych objęciach jest nieważny dla mnie świat.. Jeśli możesz, to dziś nie mów, że nie kochasz, choć to wiem i nie jest łatwo mi z tym żyć.. Bądź tu blisko i nim nowy dzień nastanie, pozwól wierzyć ,że się spełnią moje sny.. No a jutro, gdy kolejny dzień nadejdzie, zgasną gwiazdy, przebudzenia przyjdzie czas... sama zniknę i nie będę więcej marzyć, abyś znowu mnie przytulił w blasku gwiazd...

Wiersz pisałam ,jak miałam 18 lat...pewnie dlatego trochę banalny...chciałam sprawdzić jak odbierają go dorośli...:)

Mężczyźni czasem też..:)

Posłuchaj! Kochałam Cię bardzo. Myślałam, że potrwa to życie całe... Prysnęło, jak bańka mydlana, to wszystko co było dla nas wspaniałe. Wiem dobrze, że moja to wina, że sama zniszczyłam swój świat... Być może inna dziewczyna wypełni Ci resztę Twych lat. Kochałam, pragnęłam być z Tobą Uwierz! Choć wiem,że to dzisiaj trudne. Cóż z tego, los inną osobę przeznaczył i porwał w swe wiry obłudne. Niestety skończyła się miłość, zerwałam ja sama jej przędzę Odchodzę, choć nie znam swej drogi i może bez Ciebie , szczęśliwa nie będę...

Wciąż kolejne lata nam mijają, Tobie też znów jeden minął rok. Choć przed Tobą są te same góry, w nowe życie pragniesz zrobić krok... I w tym świecie , nie masz chęci na wspomnienia, nie masz czasu na przyjaciół ,których znasz.. Wierzysz,że na lepsze życie zmieniasz i uparcie przy swym zdaniu trwasz... Więc Ci życzę,abyś spełnił swe marzenia, by pokochał Cię ktoś mocno tak jak ja... byś odnalazł w sobie spokój i spełnienie i niech Twa szczęśliwa chwila - wiecznie trwa!

Myślę ,że właśnie po to są wiersze...byśmy mogli wyrazić to czego nie powiemy głośno...Szkoda tylko,że najczęściej powstają kiedy nam smutno ..:)

Choć żyjemy w innych światach ja i Ty, taki sam nas rano budzi słońca blask, takie same świecą gwiazdy gdzieś na niebie co mrugając, uśmiechają się do Ciebie. Chociaż inne masz marzenia niźli ja w takich samych barwach chciałbyś widzieć świat. Smak porażki czasem czujesz,krzyczysz w głos i samotność Cię ogarnia w ciemną noc. Nie różnimy się od siebie ja i Ty, kiedy życie nam wyciska z oczu łzy. Taka sama nam muzyka w sercu gra... więc mnie przytul i nam spróbuj szansę dać!

Pstryk! I już mnie nie ma. Dla Ciebie się skończył mój czas.. Me serce jak bańka mydlana, rozpadło się na tysiąc gwiazd... Rozsieję te gwiazdy po niebie niech nocą wskazują Ci drogę, czasami niech spadną - na szczęście bo ja , nic już zrobić nie mogę. Pstryk ! i już mnie nie ma. Chcesz tego, mówisz - więc masz! I życząc Ci morza miłości pozwolę by porwał mnie wiatr...

Wielkie dzięki za życzenia będę czekać ich spełnienia :)

Blask pierwszej gwiazdy zaprasza do stołu, czas złamać opłatek i złożyć życzenia.. Radości i szczęścia, wielkiego spokoju i by się spełniły wszystkie marzenia... Uciszyć czas serce co życiem zmęczone zaśpiewać kolędę i wygonić zło.. I gdy po tej nocy dzień nowy nastanie wkroczymy z nadzieją w kolejny rok...

No - łatwo nie jest..:)

Jeśli kiedyś tego zechcesz będę z Tobą. W świetle gwiazd,znów mnie obejmiesz ramionami. Ale dzisiaj każdy zmierza swoją drogą, wyłożoną najskrytszymi marzeniami... Jeśli kiedyś, choć przez moment wspomnisz o mnie, Ja wciąż będę blisko Ciebie lecz daleko.. Choć o sobie dzisiaj każesz mi zapomnieć, moje serce wciąż w ukryciu będzie czekać.. Jeśli uda Ci się spełnić swe pragnienia, znajdziesz kogoś,komu miłość swoją dasz.. To odejdę i nie wyjdę więcej z cienia.. chociaż moja miłość ciągle będzie trwać...

Nie poddawaj się córeczko swej rozpaczy bo to wcale się nie musi skończyć źle. Spojrzyj w siebie, a zobaczysz to inaczej, a gdy ciężko będzie,wtedy chwyć za rękę mnie... Poprowadzę Cię do wyjścia,dam Ci miłość, której teraz potrzebujesz bardzo tak. Abyś w końcu odnalazła w sobie siłę, którą potem swemu dziecku możesz dać. Nie poddawaj się córeczko,jestem z Tobą. Ciesz się życiem co masz w sobie,każdym dniem. I przez siebie już wybraną wędruj drogą. A Twe dziecko będzie spać spokojnym snem...

Jeśli pragniesz choć przez chwilę pobyć ze mną, jeśli chciałbyś choć przez moment ze mną być, to ,to wszystko się nie dzieje nadaremno i nieważne są kolejne,zwykłe dni... Chociaż pragnę wciąż dotyku Twoich dłoni, ciągle tęsknię do pożaru Twoich ust, dni minionych nikt już dzisiaj nie dogoni więc spróbujmy być szczęśliwi teraz,tu.. Może kiedyś coś się skończy,coś wypali,. może znowu gdzieś mi znikniesz na sto lat ale dzisiaj niech ten żar się jeszcze pali no bo jutro może już nie będzie istniał świat....

Moją cierpliwością mogłabym obdzielić parę osób..i czasem faktycznie się opłaca..:) dziekuję za miłe słowa.

Nie umiem cofnąć chwili, nie umiem zmienić dat. Lecz wierzę,że jeszcze kiedyś otworzysz przede mną swój świat. Nie musisz wszystkiego rozumieć, nie możesz zabrać mi marzeń. Lecz wierzę,że w pewnej chwili zapragniesz znów nowych wrażeń. Choć nie wiem kiedy to będzie, ja zawsze będę tu trwać i czekać,aż będziesz gotowy znów z chęcią, trochę Siebie mi dać...

No...jakbym siebie widziała na tym przystanku..:)

Zawieszona, między Ziemią a Niebem, trwam... bez sensu, bez wiary, bez miłości... Czekam, aż przeniknie mnie promień słońca , który nada blasku moim dniom...

Dziękuję za komentarze i te pozytywne i te mniej... A wydawało mi się,że wiersz jest ciekawy..ha..ha..:)

Nie możesz mnie nie kochać! Przecież jestem... w blasku słońca, co oświetla Twoją twarz, w kroplach deszczu, co zraszają Twoje drogi. Nie możesz mnie nie kochać! Przecież jestem... w rytmie bicia Twego serca, ciągle staram się ocalić je od trwogi. Nie możesz mnie nie kochać! Przecież jestem... w każdej gwiazdce na Twym niebie, co spadając spełnia wiele Twoich marzeń. Nie możesz mnie nie kochać! Przecież jestem... w każdej Twojej wolnej chwili, robiąc wszystko co mi każesz. Nie możesz mnie nie kochać! A jednak nie kochasz...

Dziękuję...A ten wiersz napisałam 25 lat temu...

Zanim znikniesz,nim odejdziesz gdzieś daleko, pozwól ogrzać w Twoich dłoniach moje. Przytul ,kochaj i pocałuj ,na to czekam, pozostańmy tak przez chwilę, tak we dwoje. Zanim przyjdzie czas powrotu,czas pożegnań, bądź przez chwilę całym sercem ,tylko ze mną. Choć przyszłości Twojej,naszej, jeszcze nie znam, niech ta chwila nie przeminie nadaremno. Nic nie mogę Ci obiecać, choć Cię pragnę i nie żądam ,byś był ze mną aż do końca. Proszę tylko ,byś nim znikniesz,nim odejdziesz, dał mi siebie,bo mi Ciebie brak jak słońca...

Odchodzisz? Dlaczego? Patrz! Spadają liście z drzew. Przez Ciebie, jesień taka smutna jest. Tłumaczysz? Nie trzeba! Rozumiem Cię doskonale. Choć wczoraj, słów o tym nie było wcale. Ty wrócisz? Być może... Niejeden przyrzekał jak Ty. Tak smutno, gdy liście z drzew lecą jak łzy...

Mam nadzieję,że tylko wyjątki...bo niestety przeprosiny nie zawsze zdążą na czas...