krzysztof marek

jak dla mnie troszkę pouczająco i patetycznie ale może nieraz też tak trzeba ;) pozdrawiam serdecznie :)

ciekawe rozważanie. pozdrawiam serdecznie :)

bardzo ten wiersz Panie Biały! niedojrzałość nie bierze się z samego siebie. stąd ten płacz za mlekiem matki. wychowanie do odpowiedzialności zaczyna się w łonie matki. już wtedy. tak mi się widzi. hm. a gdzie ojciec w twoim wierszu..? nie ma bo być nie może skoro taki obraz, ale z nimi też różnie bywa. pozdrawiam serdecznie :)

no pięknie Bestio! czytając poczułem się jak bym szybował w przestworzach. naprawdę! pozdrawiam serdecznie :)

wirtualny wiatr nie rozgoni wiary, ja nie sądzę żeby tak było... myślę że peel-ka również, skoro "ale" kończy Twój ciekawy wiersz Krysiu. pozdrawiam serdecznie :)))

pięknie Judyto! cząstka zdziwienia - treścią wieczności... ukryta - chwiejna na jednej nóżce... jak dla mnie delikatnie z odcieniem zmysłowości. mogłem sobie pohasać do woli czytając twój wiersz w domysłach o zdarzeniach byłych i niebyłych... pozdrawiam bardzo serdecznie :)))

podoba mi się optymizm wiersza. aż chce się lecieć! pozdrawiam serdecznie Krysiu :)

robi wrażenie twój wiersz bestio. smaga uspokojone sumienie. i słusznie. pozdrawiam serdecznie :)

w wierszu jest wszystko o przyjaźni. "przyjaciele plastrem no i to poklepanie niby nic a tyle wyzwolenia z matni zasypanej śniegiem" pozwolę sobie zabrać tą strofkę. Pozdrawiam serdecznie Aniu :)

pięknie...! bije z wiersza ogromna potrzeba bliskości, doświadczenia czegoś niesamowitego. i odczuwam z wersów pewność że tak się stanie. pozdrawiam cieplutko Aniu :)))

miłość niejedno ma imię... pozostaje kwestia złożonych przysiąg. tylko czy miłość może być przedmiotem przysięgi...? bardzo dobry wiersz. podoba mi się niesamowicie. pozdrawiam serdecznie :)

ciekawie. bardzo! i puenta, jakże życiowa. podoba mi się rozwój akcji wiersza: wątki świetne powiązane w jednym wspólnym miejscu... a tak jest na dworcach. prawda. pozdrawiam serdecznie :)

Witaj Oxyvio :) wiersz przemyślany od pierwszego do ostatniego wersa. a nie jest łatwo i prosto pisać dłuższe wiersze. nie mam takiej zdolności dlatego podziw i szacunek dla Ciebie! "Mam słońca siłę czystą - bądź dla mnie mężczyzną w szaleńczo okiełznanym kochaniu człowieka!" piękne wezwanie! pozdrawiam bardzo serdecznie :)))

pięknie Aniu! jako jeden z wielu odbiorców wiersza mówię, że ja na to TAK!!! pozdrawiam cieplutko :)))

to prawda Krysiu. niesamowicie budujesz klimat w swoich wierszach. dla mnie są one takie bardzo "lekkie", bo słowa płyną :) ciekawy wiersz, tylko na pozór inny bo czuć to co powyżej napisałem. pozdrawiam cieplutko Krysiu :)))

podłączam się pod mniam Madzi :) pozdrawiam serdecznie Krysiu :)))

z rozmachem Twój wiersz Aniu! taki swobodny, czysto się czyta :) a to: "zza granicy przyjaźni" to rarytasik! pozdrawiam cieplutko Aniu :)))

ciekawie. można różnie sobie pokojarzyć i dobrze! pozdrawiam serdecznie :)

"przepraszam okładem stokrotek" pięknie! zapamiętam ten wers! jak i cały wiersz, bo tak samo piękny. ostatnio u Ciebie Krysiu podmiot w osobie męskiej i doskonały odbiór mi się tworzy. uznanie dla Ciebie :) pozdrawiam serdecznie :)

"pisanie przynosi ulgę czytanie nie zawsze" zgadzam się. dokładnie tak jest. podoba się Twoja miniatura Aniu. pozdrawiam serdecznie :)

ciekawie i prawdziwie ujęte. pozdrawiam serdecznie :)

dobry wiersz, jeszcze lepsza puenta. u ciebie zawsze ciekawie i pobudzająco do refleksji. pozdrawiam serdecznie Panie Biały :)

zatęskniłem. "roztrwoniony czas przeznaczony na życie podsunie żółty grosz za rachunek" i trzeba wziąć... piękny wiersz Grażynko. pozdrawiam serdecznie :)

awaryjnie można instant. bez talerzy - z kubeczka. miłość uratowana i dusza rozradowana, jak moja teraz po przeczytaniu Twojego wiersza Aniu :) pozdrawiam cieplutko :)))

podzielam zdanie Krysi. ciekawy wiersz. podoba mi się końcowe optymistyczne wezwanie. pozdrawiam serdecznie :)