Leszek_Nord

zaciekawia, choć trochę nierówno. Zwłaszcza początek nasuwa wątpliwości. Poczytam sobie jeszcze. Leszek.

Tym razem Januszu nie dałem rady. Wiersz znalazł się poza granicami mojego odbioru. Pewnie nieznacznie ale jednak...Leszek.

Po edycji podoba się, jest dobrze. Lubię ten sposób wpatrywania się w szczegół. Utwierdza mnie to w przekonaniu, że wszystko ma sens. Tylko nie zawsze udaje się go dostrzec. Leszek.

"powiem ci kim jesteś jesteś" - czasem to jest wszystko, co można powiedzieć drugiej osobie. Czasem nie trzeba mówić nic więcej. Pięknie Stefanie.

Dziękuję bestio. Dobrze jest zobaczyć taki wpis pod swoim wierszem. Leszek.

Dzięki Lecterze, trochę zaskoczony, cieszę się, że się podoba. Leszek.

Jak Ty to robisz!? Elegie nasączone nostalgią, pełne znaczeń. Dom rodzinny, który na zawsze pozostaje bezpieczną przystanią. Wieś, jaką pamiętam. Pozdrawiam. Leszek.

Cały Munchowy cykl jest dobry, wnikliwy. Gratulacje. Leszek.

Dziękuję Franko, podoba mi się. Tor miałby pozostać tylko w tytule? przychylam się również do tej opcji. tekst bardzo empatyczny, co rzadkie w tych stronach :) pozdrawiam Dziękuję Goliardzie, jeszcze nie potrafię pożegnać się z moją wersją, bez ostatnich wersów wiersz wydaje mi się nie dokończony. Pozdrawiam. Leszek.

drastycznie zaangażowany tekst, etap, który trzeba być może przejść, jak grypę, żeby czegoś się nauczyć. Powodzenia. Leszek.

Dziękuję Franko, podoba mi się. Tor miałby pozostać tylko w tytule?

Dzięki, podoba mi się ten pomysł.

Z kolejarskim pozdrowieniem dziękuję. Leszek.

najbardziej magiczna dla mnie piosenka Maanamu, ale nie przekonują mnie w taki sposób kompilowane teksty. Spróbuję się z nim pooswajać. Pozdrawiam. Leszek.

Agato, "Pora umierać" oglądałem z trzy razy, jest piorunujący a przy tym taki zwykły. Widziałem tę kobietę bladym świtem z okna pociągu, szła po torze z Wrocławia, obraz jak ze snu. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

Dziękuję Bea, może masz rację, może nie. Miło jest widzieć Cię pod moim wierszem. Leszek.

Dziękuję Stefanie, mosty są potrzebne, nawet kiedy występują w drugoplanowej roli;).Leszek

Jak zaorane zagony tłustych skib ziemi, piszesz, jakbyś przeorywał pamięć. Leszek.

Panie Rewiński, lubię pana wiersze. Są pogodne. Leszek.

a mnie się podoba...Leszek.b

czuję się na tym torze,jakbym to ja... pozdrawiam wiosennie i optymistycznie Optymistycznie? Ale rzeczywiście coś w determinacji tej uchodzącej z miasta kobiety było optymistycznego. Dzięki Januszu. Leszek.

odpocząłem czytając. Leszek.

stara kobieta na torze wychodzi z miasta cała w czerni przyjemności które ją wabiły dawno już wyblakły nie będzie się prosić o uwagę świata stoję na moście widzę za nią światło nie jestem jej synem a nawet gdyby była moją matką to nikt tutaj do nikogo nie wyciągnie ręki nie zawróci z drogi każdy osobnym torem idzie do stacji bezpamięci

Coś bym poprzycinałała Leszku bo oryginalnie zacząłeś, klimatycznie. Przepraszam za bałagan, zawsze bałaganię jak mi się podoba. na wiosnę pierwsze zakwitają kamienie czerwone kocich łbów zaraz potem żółte i szare słońce w dziurawej kałuży przegląda ptaki prawie z niczego budują się gniazda ludzie na lepsze odwracają gwiazdy Pozdrawiam serdecznie. no jo cie prosza Basiu, raczej, bardziej mi: "ludzie mijając siebie usmiechają się ukradkiem na lepsze odwracają gwiazdy" przepraszam autora, ale tak tworzą sie dyskusje pozdrawiam Jacku dziękuję, nad ukradkiem pomyślę. Leszek.

Bernadetto, cieszę się, że się podoba. Leszek.