Anna_Para

Domyślam się, że to już echo filmu, nominowanego do Oscara;) Niestety - jeszcze nie obejrzałam. Ale wiersz - przyzwoicie skrojony, i pewnie stanowi pozytywną recenzję obrazu. A może się mylę? Nie wiem. Cieplutko, Para:)

Agnieszko: Tak, w znacznym. Dziękuję pięknie, że zaglądasz systematycznie do moich wierszy. Miło mi, pozdrawiam. Para:)

Ależ Ty lubisz, kiedy ja się wściekam! Wiem, nie lubisz "rozmemłania mego";) Buziaki, Taro! Dzięki. Para:)

Tabakiera! Dla Ciebie w prezencie, Leonio! Masz podobasia za wiersz, piosenkę na powitanie i duże pozdrowienia! :) Para:) www.youtube.com/watch?v=bec4GxUnZ1c

przywiązuję się, niepotrzebnie. wiem. to idiotycznie niepodszeptne. do miejsc, rzek, przejść pod wiaduktami. najdotkliwiej dotykających synapsy. a trzeba ci wiedzieć, przyjacielu, że więzadła silne, z najprzędiwszej dratwy. w rękach – nie zerwiesz. w ustach – nie zmiędlisz. kombinujesz, a sen nieprzerwanie trwa. trawi się kształt trzewi z tratwy prawdziwie szewskiej pasji.

Dawidzie: Nie zmienię wersji. Ten wiersz już był w Warsztacie. W świat pofrunie ten mój ptak - jak jest. Poprawiłam dzięki Nacie troszkę. Niewiele. Ale jest, jaki jest. Dzięki za zaufanie. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Ptaszek, idiota głupszy niż się zdaje, strojny barwną krajką, z głową jak makówka, nieprzyjaciel kota, ojciec pięciu jajek, z których każde jajko pełne jest półgłówka... Przepraszam. To nie ja. To klasyk. Ale ponieważ mnie to rozbawiło - poleciałam na pamkę klasykiem... www.youtube.com/watch?v=SKU0Bh7GlYw

Waldemarze: Dawno Cię tu nie było. Miło Cię znowu widzieć. Wzajemnie - wszystkiego dobrego. Cieplutko witam i pozdrawiam, dziękując za tak miły komentarz, Para:)

Agnieszko: Bardzo dziękuję za (pierwszą chyba) wizytę w moim wierszu. Bardzo mi miło. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Oooo, tak się cieszyłam, że jestem pierwsza, a pisałyśmy z Tarą jednocześnie;) Trudno! ;)

Pierwsza!!! Hurrraaa! Pierwsza komentuję ten doskonały tekst. niełatwo zaschłych ust uśmiechem - oj, to jest... niefortunne, Babo! zrobiłabym: niełatwo uśmiechem zaschłych ust ... synestezja zostaje, inwersja znika;) Ale wiem - to nie miejsce na poprawki. Przepraszam. Tekst i tak jest piękny. Para;)

Agatko: Bardzo dziękuję. Taaak;) To także moja ulubiona fraza. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Anetko, aż strach komentować... Zakładasz, że każdy, komu nie spodoba się Twój wiersz, jest leniwym durniem... Nie jest to dobre podejście do publikacji na forum. Pozdrawiam. To nie jest dobry wiersz. Para:)

Agatko: Absolutnie i tylko "kanciasty". Chyba, że zależy Ci na "udziwnieniu" w jakimś celu..., czego bym zupełnie nie rozumiała. To tyle - poradnia językowa. Cieplutko, Para:)

Nato: Bardzo Ci dziękuję. Pięknie to poczyściłaś. Podoba mi się Twoja wersja. Za co miałabym się gniewać? Przeciwnie - miło mi, że pochyliłaś się nad tekstem. Cieplutko, Para:)

Skrzydełko: Bardzo dziękuję, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Marku: Bardzo mi bardzo w takim razie, Para:)

Oj, na pohybel wszystkim starym wiedźmom! Brawo, zwycięża Dobro... Udana stylizacja, La Fee! Zainteresowała mnie ballada, w iście romantycznym stylu. Nie pochwalam inwersji, ale... tu nie ma to najmniejszego znaczenia. Uśmiechnęłam się, Para;)

Anno Myszkino! Jak Ty wiesz, o co mi chodzi! Brawo! Zaimponowałaś mi;) Bardzo Ci jestem wdzięczna. Miło mi niezmiernie, Cieplutko, Para;)

Taro: Właśnie o to mi chodziło, żeby nie dopowiadać, nie zdradzać wprost "poziomu erotyki" świata przedstawionego, nie być dosłownie erotyczną, i broń Boże - nie wulgaryzować. Tego mamy przesyt. Oglądanie bardzo intymnych scen przez firankę, woalkę - wydaje się być bardziej "w stylu". Cieszę się, że to dostrzegasz Jeśli w dodatku są podteksty, tekst jest ciekawszy. Tak sobie myślę. Cieplutko dziękuję i pozdrawiam, Para:)

Bolesławie: Dziękuję za pozytywny komentarz. Jest mi niezmiernie miło. Pozdrawiam i polecam się na przyszłość. Cieplutko, Para:)

Biała Lo... Bardzo mi bardzo. Że hej! Dziękuję pięknie. Para:)

Elizo: Dzięki. Słowo "subtelny" jest dla mnie wielkim komplementem. Cieplutko, Para:)

Nato: Refleksja, czy też autorefleksja... Doskonale ujęłaś problem postrzegania siebie samej. Cóż. Nie zawsze autoportret z lustra przynosi zadowolenie. Znam, znam, z autopsji. Sprawny język wiersza, ładna metaforyka. Gratuluję, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)