Anna_Para

Myszkino: Jak Ty to trafnie ujęłaś! Dzięki śliczne i cieplutkie pozdrowienia:) Dobrej nocki, Para:)

Bolesławie - jak zwykle poetyczny w komentarzach, liryczny - dziękuję cieplutko, wdzięczna Para:)

Elu Ale: Dzięki. No - pożartować nie można??? Serio - a co Ty chcesz zrobić z moim piórem??? Jej, już się boję!!! Elka??? Cieplutko, cmokam, Para:)

Jacku Suchowiczu!!! Zachowuj się! ;)))) No cóż, głodnemu (króliczku) marchewka na myśli. Czy jakoś tak. Cieplutko, dzięki, że wpadasz, Para:)

Tarutko: A gdzież mi tam do Ziemiańskiej? Co też Ty??? Ale dzięki piękne. Całuski wreszcie wiosenne! Cieplutkie, Para:)

Lokomotywko: Dzięki, że się podoba. Cieszę się, jak słoneczkiem za oknem. Wreszcie. Cieplutko, Para:)

Dawnieju: Podejrzliwy się ostatnio zrobiłeś;) Dzięki piękne. Zabrakło prochu? No tak! Może coś jeszcze spalę. Pozdrawiam cieplutko, Para :)

Anno Rebajn: Miło mi bardzo, bardzo. W pierwszym dniu wiosny trzeba się trochę uśmiechnąć. Cieplutko, Para:)

Ewasie (albo Ewo S, bo nie wiem:) Witaj w światku moich wierszy. Dziękuję pięknie, pozdrawiam, Cieplutko, Para:)

Ewo Kos: Dzięki za czytanie i komentarz. Miło mi widzieć Cię w tym miejscu. Cieplutko, Para:)

Gamini: Dzięki piękne. Cieplutko, Para:)

Minikado: Dobre to jest i mocne. Nie wpuścić Jej - to najprostsze rozwiązanie. I w góry, jasne, że w góry. Gratuluję. Ja pierwszy raz u Ciebie, i z wielką przyjemnością. Cieplutko, Para;)*

Dawidzie: Bardzo Ci dziękuję. Miło mi. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

No tak, rozumiem o czym mówisz, Teresko Krysiu. Zastanawia mnie znów męski peel. Zgrabnie to sformułowałaś. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Bolesławie: cudko, ale bez pierwszej strofy. Cieplutko, kłaniam się, pozdrawiam, Para:)

Taro: Dzięki, że bywasz u mnie, choć coraz rzadziej ;( Cieszę się, że wiersz Ci się podoba. Może nie "piszę" a "pisuję". Coraz rzadziej i gorzej... Jakoś tak. Cieplutko pozdrawiam. ParAnna:)

Nato Kruk: Zapewniam Cię, że słowo "obtacza" jest tu najwłaściwsze. Kojarzy się z kuchnią? Niech tam. Nie mam nic przeciwko temu. Wyjaśniam: Forma "otacza" - kojarzy się z metaforą we frazeologii: otoczenie, otoczka, otoki... otacza się opieką, troską, miłością, to coś zupełnie innego, niż żmudny proces "obtaczania" perły, zgoda - kotleta, filetu. Z kolei otoczaki - to kamienie otoczone z pierwotnego kształtu, perła, kotlet, filet - to "zjawiska" obtoczone w czymś innym, żeby stały się czymś innym. Konkluzja: Nie mogę zmienić słowa "obtacza" na "otacza". Ale cieszę się, że w ogólnym planie - wiersz się podoba. Jak mniemam;) Cieplutko, Para:)

Rif: Serdeczne dzięki za wwwwwwww - domyślam się, że to aplauz;) Cieplutko, Para:)

Trochę trzeba by prześwietlić wiersz, ale podoba mi się. Prawda - szczera. Wiem coś o tym. potrafią walczyć z opaskami na oczach przeciwnika To jest najbardziej okrutne. Ale jest. Masz rację i zgrabnie to ujmujesz. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Dawnieju: Jeszcze raz pięknie dziękuję. Para:)

Dawnieju: No właśnie. Czy tak mocno przegadałam? Spójrz, jak niewiele poprawiłeś ;) Bardzo zgrabnie przeplantowałeś. Dzięki. Biorę. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Anno Rebajn: Pięknie skomentowałaś ten wiersz. Wdzięcznie dziękuję, pozdrawiam - jak zawsze cieplutko, Para:)

Gamini: Pisze się o trudnych... Czemu ich unikać? Nie jestem odważna. Nie piszesz o wierszu, odnosisz się w ocenie tylko do stopnia trudności tematu. Trochę mam niedosyt. Ale dzięki, że w ogóle wpadłeś. Cieplutko, Para:)