Atena

-isz robi się wyliczanka. krótka forma ma to do siebie, że trudno ją związać w całość, logiczną. tu się nie udało. może następnym razem pozdrowienia

cholera ładnie kończy i wiąże. mi jak najbardziej pasuje. zresztą jak cała reszta. pozdrowienia:)

fakt, też się zastanawiam o czym to. takie powyciągane z kontekstu. pozdrowienia

do kosza, kosza i proszę inne tematy wyciągać. lżejsze p.

dobrze zauważone. tylko taka jedna uwaga: to co dla jednych jest podłogą dla innych sufitem. a sufity się walą, spadaja na głowę itd. więc `ona jedna też nam się kiedyś zawali`. p.

ładna nostalgia w paru słowach. jak dla mnie, może być;) p.

również dziękuję i pozdrawiam

objaw bezsilności. pisanie dla pisania. czyli nie widzę tu takiego latajacego uniesienia charakteryzującego dobre wiersze dobrych poetów. ale myślę, że to jeszcze kwestia `przyuczenia`:) p.

a mi się to nawet podoba. według mnie, ta strofa ze szmaragdem zbędna. i bez tego można czytać. p.

za dużo zbędych słów bo zaczyna przelewać się w prozę. temat dobry, bo wielu z nas miewa lub miewało z taką bezsilnością kłopoty, tyle ,że ten wiersz to taki jej objaw. popracować jeszcze nad tym i może cos będzie. p.

dziękuję, dziekuję. obrastam w piórka i latam:) cieszę się, że się podobało. pozdrawiam

niestety, mam słabość do krótkich form. uwielbiam je czytać, narazie uczę się je tworzyć. wyszło jak wyszło, ale jakoś trzeba zaczynać;) pozdrawiam i dziękuję.

bo chyba nie ma sytuacji bez wyjścia. tak przynajmniej czasami mi się wydaje. dziękuję i również pozdrawiam

heh, fajne, tylko nie może to zostać taką wyliczanką "w pierwszym, w drugim itd." Tu proponuję się bardziej wysilić i nie zmieniając sensu pokombinować z zapisem. p.

wszystko pięknie ładnie, tylko to `sedno przyziemności` jakoś tu razi. sama nie wiem dlaczego, ale mi nie pasuje. ładny:) p.

czy jesteśmy sobą uciekając przed odpowiedziami wiążąc języki w zawiłe sytuacje bez wyjścia lepiej nie wchodzić mogę być sobą Tobą nigdy

krótko i subtelnie. tak lubię. a do tego jeszcze to drzewo do nieba... udanie;) pozdrawiam

już sam początek przekreśla całość - `myślaca toń choć bezmyślna`(?) no ale niech stracę, przeczytam do końca, może jednak cos da się wyciągnąć... ee jednak się nie da. za bardzo rozciągnięty mi się nie podoba. pozdrawiam

najbardziej przypada mi ostatnia, reszta patetycznie patetyczna pozdrawiam i witam

czyli nie powinniśmy sie bać śmierci bo przecież trwamy we wszechświecie? że też prędzej nie pomyśleliśmy. tak na poważnie, to tytuł dużo obiecujący, a tu takie zaskoczenie. Pomysł może i dobry, ale brak lepszego wykonania. pozdrawiam

nie podoba mi się - wypchnięty na ścieżkę razy trzy - pałętający się w pierwszej strofie rym, którego dalej juz nie ma - zakończenie. fakt, w takim nagłym zerwaniu wersu można upatrywać kresu tytułowej ścieżki, ale niestety pozostaje wrażenie, że czegoś brakuje. wiersz o niczym. może innym razem pozdrawiam

oryginalne przedstawienie tematu. udany wiersz pozdrawiam:)

moze i ale brakuje tu jakiegoś zakończenia, takiego, które związało by jakoś w całość resztę. styl też chyba nie do końca dobrany do tematyki, skoro podmiot liryczny zwraca się do kamieni to wychodzi zbyt patetycznie. A to tylko o kamieniach byc miało. nie porywa. do przeczytania i tyle pozdrawiam

nie lubię takich typu `wypatroszone flaki`. obiektywnie więc nie oceniam. pozdrawiam

futuryzm jednak miał jakiś sens. ale nie w tym wykonaniu pozdrawiam