Nata_Kruk

Wróżenie nie z fusów, tylko z kart i to takie na poważnie...bo w zupełnym odosobnieniu, żeby się nie "odkryć"... "gra" o coś, może o kogoś... w tym wszystkim dziurawa rzeczywistość, w której... tli się chwilami chęć ucieczki ale też... potrzeba wytchnienia. Ewo, dla mnie jest dobrze, treść bardzo klarowna. Jeszcze dwa grosiki... mnie akurat słowo.. istny.. nie za bardzo. Wers.. to zmęczenie w tej dziurawej.. a jakby tylko w, albo tylko.. tej Pozdrawiam... :)

Rif... jest w tym wierszu smutna zadra, która drąży aż do bólu... Zmieniłabym tytuł... np. iluzja... a wiersz skróciłabym, za co z góry przepraszam. Pozdrawiam. twarz naprężona do granic widnokręgu w sobie noszę to wszystko kiedy na Ciebie patrzę ocean błędów wiesz jak to boli tylko nie pocieszaj spójrz na mnie znoszony frak nie chce na wieszak wytarty z plwocin nie potrafię się przebić przez krople soli zamglony obraz wyciska kryształy nadzieja im matką idioci potrafisz zabijać i wskrzeszać jadę na dopalaczu znam wzór chemiczny reszta zostaje zagadką

Rafał... fakt, to wiersz na więcej niż jedno czytanie, co uczyniłam... podoba mi się wprowadzenie, ciekawe metafory. Co do szaleństw, zgadzam się z Tobą, każdego kuszą, ale są też konsekwencje i tu druga strofka - dla mnie jest świetna, jak i kolejne dwa wersy, gdzie wyczuwam pewną jakby stabilizację, ktoś wraca do swojego dawnego rytmu. Potem (kolejny fragment) czeka go "własne pranie mózgu"..? rozterka... analiza... gdzie i jak, dalej...? Sorry, jeżeli coś nie tak zrozumiałam, ale tak mi się to poukładało. Pozdrawiam... :) PS... do tego wszystkiego bardzo mi pasuje tytuł.

Fajnie upleciony temat, o duszy, na wesoło, bez uprzedzeń.. ;) Przeczytałam komentarze i mam dodatkową dawkę humoru. Mogę iść spać. Pozdrawiam i spokojnej nocy życzę... :)

Treść zamyka się ładnie w tytule, dobre "łączenie" kolejnych strofek. Po prostu Twoje. Pozdrawiam... :)

Jolu, aleś wymieszała ten malutki świat... to prawie jak bujanie w obłokach, dosłownie i w przenośni, no... byłaś blisko chmur. Wiem skądinąd, że wiersze rymowane warto podzielić na strofki, lepiej to wygląda na pierwszy rzut oka. Co do treści... :) mam wrażenie, że jesteś nastolatką i tylko to usprawiedliwia mi ten mały bałaganik, ale przyznam, że do niektórych wersów się uśmiecham. Dużo czytaj, zobaczysz, że to może pomóc. Pozdrawiam... :)

"Kres"... Korneliuszu, to Twój pierwszy wiersz, ogólnie... nie jest źle. Jeśli chodzi o uwagi, pomijam drugą zwrotkę... nie pasuje mi do całości. W takiej chwili raczej nic się nie nuci... W pozostałych... jakoś trudno mi sobie wyobrazić to mignięcie zżółkłego zęba, czy oka. Słowo... maszerować.. wg mnie, do wymiany, O rymach być może wypowiedzą się mocniejsi w tym temacie. Pozdrawiam... :)

Tereso - Krysiu... prawie byś mi "uciekła". Za powyższy wiersz ode mnie duży plus... i dodam jeszcze... gdybyś w niedalekiej przyszłości wydała tomik, chciałbym już teraz zapisać się w kolejce po dedykację. Weź to do serca. Pozdrawiam... :) ps. Ja też lubie prostotę...:)

Przyznam, że z niecierpliwością czytałam kolejne wersy, by dotrzeć do końca. "Twarzą w twarz", gdzie dialog, nie, nie ma go, to już tylko monolog... nagadał się do woli peel... Rzucona na kolana bezsilność... nie ma z kim, to można do manekina... Podoba mi się konsekwencja zarzutów. Dla mnie jest dobrze. Zastanawiam się, czy konieczne.. z wystawy sklepowej.. ale to tylko szczegół. Pozdrawiam... :)

Biała L. tytuł nie do podrobienia.. ;)... bardzo fajnie zaczęłaś, ta poezja na piachu, też fajne... Całość, jak dla mnie, oryginalnie wyszła, choć muszę chyba nieco przywyknąć do treści. Pozdrawiam... :)

Bolku, na szczęście nie mam takiego zadłużenia... jak dobrze. Ty chyba też..! Przeczytałam treść, zostawiam serdeczne pozdrowienie... :)

Dyziek, na pewno jest w tym wierszu coś, co chwyta "za ucho" i jest ta druga strona, o czym napisano powyżej w komentarzach. Przeczytałam z przyjemnością, czując jednak pewien niedosyt, jak na wiersz z rymami. Serdecznie pozdrawiam... :)

Faktycznie, przeklejony w inny czas. Twój wiersz, to prawie zmiana epoki... o czym mogą świadczyć dobrane z pomysłem szczególiki. Zakończenie zaskakuje. Odbiór pozytywny. Pozdrawiam... :)

"zaskoczeniem brzask mi w oczy z rana patrzy" Aniu, chyba najgorszy fragment... jak brzask, to wiadomo, że z rana. Ale bije z wiersza jakaś uległość wobec chęci poznania Słowa... czuję wyciszenie peelki, poddanie się prawie medytacji... Dociera do mnie powyższa treść. Pozdrawiam... :)

Nie bardzo wiem, jak odnieść tytuł do treści... ale nic to. Treść dosyć sprawnie podana, chociaż od.. wieczność.. chyba za bardzo przeładowana. Ostatnie zdanie pokazuje faktyczną powierzchowność w zapamiętywaniu takich przykrych chwil... Pozdrawiam... :)

Drogi Waldku... główna myśl na pewno do wyłapania, ale sposób "wypowiedzi" chyba do doszlifowania. Serdecznie pozdrawiam... :)

Skoro podmiot liryczny wie, że budowa była przygodą i... dobrze mu z tym, to znak wyboru właściwej drogi... ten wiatr we włosach, to tylko kwestia czasu... tam sobie czytam. Pozdrawiam... :)

"Lustro"... każdego dnia zatrzymujemy na nim wzrok i być może chwilami szukamy "odbicia" minionego, chcąc cofnąć czas... Bardzo fajnie ułożone wersy. Jest dusza, miłosierdzie, pokora i wina... dlatego zamiast.. niemożności.. czytam niewiary, ale Twoje słowo w pewnym sensie pokrywa się... Pozdrawiam... :)

Bystra Zosia i tutaj, wcale nie drażnią powtórzenia na początku strof. Całość, jako "Inny punkt postrzegania" podoba mi się. Czytam na głos puentę i.. niedorosłym, niedługo.. jakby tak zamienić niedługo na inne słowo... wiem, to tylko jeden głos na zmianę. Pozdrawiam... :)

.... może być i tak. Zahaczyłam o liceum, bo raczej w podstawówce, ani w gimnazjum takiego dopieszczonego słowami kleksa nikt nie zrobi... no, może polonista.. ;) Hej... :)

Weszłam dla tytułu i.. przez ułamek sekundy myślałam, o czym to będzie... bardzo fajny pomysł, zakończenie jeszcze bardziej.! Pozdrawiam... :)

Przeczytałam, zostawiam uśmiech, dla tej ryby... i pozdrowienie... :)

Tomek, "mijam" dwa wyróżnione przez HAYQ - a "punkty"... poza tym, wiersz na mój dzisiejszy nastrój. Spodobał mi się. Pozdrawiam... :)

Powyższa treść, to tylko jeden z wielu obrazków... ten akurat nieco tłoczny i hałaśliwy, bowiem plaże miejskie są zapełnione najbardziej właśnie w weekendy... dochodzą różne zachowania ludzi. Zdecydowanie lepiej jest gdzieś "na dziko", gdzie o zmierzchu długie cienie nie płoszą żab, odgłosy z portu są bardzo stłumione... jednym słowem, Mazury dają wytchnienie i... zapraszają. Miło mi, że spodobało się. Dziękuję za czytanie i wpis. Pozdrawiam... :)

Bolku, pierwsza i ostatnia bardzo ładnie grają... w dwóch pozostałych są małe zgrzyty... trochę łamie się rytm. Co do rymów, powstrzymam się w ocenie, bo sama ciągle chciałbym lepiej, ale różnie to wychodzi. "Marzenie o edenie" spodobało mi się, jest bardzo ciepłą zachętą, by marzyć. Pozdrawiam... :)