Nata_Kruk

Dziwny wiersz... nie chcesz być ani kobietą, ani mężczyzną, ok. bądź oczami dla tej treści... pogubione ucinam sobie. Pozdrawiam.

Nie lubisz kaszy.? jej, taką żonę na rękach nosić.. ;) Heniu, pozdrawiam.

W miejsca powtórzeń.. za namową.. użyłabym jakichś innych słów, które połączyłyby natchnienie, serce i emocje. Prosto, po Twojemu. Pozdrawiam.

"Od początku świata i dziejów zarania Życie mamy jedno w ziemskim posiadaniu"... prawdopodobnie tak.. :) Pozdrawiam noworocznie.!

Nie znam filmu, więc trudno mi się odnieść. To biały kawałek i tu.. "zostaje wrażenie złudne i trudne".. jest niepotrzebny rym, zostawiłabym tylko jeden przymiotnik. Pozdrawiam.

Wiem o co chodzi, ale ta piorunowa moc, spali wszystko doszczętnie.. ;) wybacz, tak mi się akurat skojarzyło. Pozdrawiam.

Strefa (w)pływów zimowa aura ma w sobie więcej ciepła niż osiadające na krawędziach spojrzenia brodzą w łagodnej tonacji koloru który chce być pomostem na ulotnym brzegu podobno mamy tyle ile damy z siebie innym próbą zrozumienia nawet jeśli zawahanie bo węzły zbyt mocne i trudno je rozsupłać żal gdy kruszejący dialog zamienia się w milczenie - ono skrapla wszystko styczeń, 2013

Oxyvio, wierzę, że zawiera ważne dla Ciebie treści.. :) ale wiem także, że potrafisz lepiej określić.. Znaleźliśmy się jeden raz popołudniem, gdy spada czas, więc gdybyśmy zepsuli to sami, stalibyśmy się idiotami i nikt nie uratowałby nas. Nie przekreślam tego wiersza, jednak trzecia strofka wypada "mi" najsłabiej.

Jej, .. smaukować.. raczej ciężko by było. Dziękuję Ci za wskazanie literówki, ja ich po prostu.. nie widzę.. :( Hej, z pozdrowieniem.

No proszę, przygnało Cię tutaj dokładnie miesiąc po...jak miło.. :) Dzięki Czarek, że kierunek właściwy. @Deonix_... dziękuję za czytanie, Deo.

Ten "ostatni raz" trochę przeraża, to tylko wiersz, a w nim kolejny peel, czy gdzieś głębiej ukryty... no właśnie. Niech nie będzie tego ostatniego razu, poza... Pozdrawiam.. :)

Dla mnie, to bardzo klarowne "wróżby".!.. "z fasoli" zaskakujące, ale b. fajne.. :) Pozdrawiam.

Marto, ten wiersz jest jak.. wejście smoka.. poważnie.! Klasyka w formie, "kocham" takie, jest interpunkcja, której trzeba pilnować, jeśli Autor ją dał, ale nie przepadam za nią. Tak, czy inaczej.. wiersz wart przeczytania.! Wzrusza swoją "miekkością".. nie wiem, jak to okreslić, nie jestem krytykiem. Pozdrawiam.

Dla mnie jest dobrze, puenta sprytnie zamyka całość, bo gdzie, jak nie pod domem sprzed lat.. "tam kwitną melancholie".. :) Pozdrawiam.

Kaliope, ja także z chęcią do Ciebie zaglądam i zauważyłam to, o czym napisałaś w odpowiedzi na post Jacka Suchowicza... (...)"Złamania i przerzutnie, pewnie wchodzą mi już w krew. Może właśnie w ten sposób kształtuje się styl "mojego pisania"... To, że poszukujesz, bardzo dobrze, tylko tak można się rozwijać... że lubisz załamania i przerzutnie, wiem i pamiętam. Tutaj, dobrze, że Jacek dał pierwszy post, bo ja chyba także skłoniłabym sią do określenia, że w kontekście całości utworu trochę nieporadnie wyszło, co nie znaczy, że nie dostrzegam Twoich ogromnych możliwości. W ostatniej, mnie akurat, te "ramiona" bardzo spodobały się, ponieważ widzę w nich dwojaką interpretację.. ale to dla mnie. "Rozważania o początku", mają potencjał, czuć go, ale u mnie pozostaje to "ale". Pozdrawiam serdecznie. PS. Przeczytałam wszystko, chciałam jednak zaznaczyć swoją obecność.

Dobrze, że "poszukiwanka", ten tytuł pasuje do tej treści. W ostatnich Twoich wierszach, wyczuwam trzeźwe podejście do zaistniałej sytuacji, ale też pewną "euforię", to akurat nie dziwi.. :) Odnajduję także szczyptę asekuracji... Cztery zwrotki, napisane po Twojemu, trzecia zdycydowanie najsłabsza. Pozdrawiam.

Z przyjemnością przeczytałam Twoją.. balladę.. Długa, ale treść intryguje, wciąga.. :) W przedostatniej trochę załamało się w drugim wersie... tzn. mnie sią "połamało". Pozdrawiam.

Jej, to "trza", jest okropne, sorry "Iskro". Kilka wersów do wymiany, niestety. "Zaś moim celem jest moja droga Bo ciągle na niej spotykam Boga."... :) Pozdrawiam.

"Gadający" termofor, hmm.. w szkole mnie uczono, że nie zaczyna się zdania od "więc". Chyba miało być.. co we mnie.. ostatni wers w I- szej. W II- giej, czy nie lepiej.. tyle lat grzaliśmy siebie, a nie "się".? Pozdrawiam.

Anno, świetna pierwsza. Sprytnie wplotłaś Salieri'ego, by w nastepnej zwrotce postawić nutkę na zaciśniętym gardle. Puenta bardzo wymowna. Peelka żyła w kłamstwie, a lepiej poznać prawdę, no i.. zabolało. Końcowe "szkoda" świetne dla wiersza. Całość bardzo, tylko tytuł taki trochę "wyskubany".. ;) (to żart) Pozdrawiam.

No, nie pogniewałabym się na cztery podwyżki w ciągu roku.. ;) Wiersz dobry dla kabaretowej piosenki. Równy, rytmiczny i sympatyczny. To "jego, jego", rzeczywiście do wydmiany. Pozdrawiam noworocznie.!

Cezary, bardzo fajne "Zabiłem".! Przez moment myślałam, czy grad mógłby przysłonić to ostatnie słońce, ale w wierszu jego "moc" (chyba) nieokiełznana.. ;) Dobre zakończenie. Też niezłe by było.. niespełnienia ptaków... ale to poza, ot tak, sobie. Pozdrawiam.

Bolku, Kinga wyłapała jeszcze jeden słabszy punkt, ma rację... tu możnaby, zamiast.. "całego go ośnieżyła.".. dać po prostu.. już całego ośnieżyła.. będzie lepiej. Zrobisz, jak chcesz.. :)

Fajne przejście od piwnic po dach, jako.. dach świata.. Ogólnie, im dalej w wiersz, tym lepiej, puenta b.dorba... tyle, mam dość na dzisiaj. Pozdarwiam.

Bolku, ja tez potraktuję Twoją.. parę.. jako balladę. Powyżej sugestia do czwratego wersu, jak chcesz, weź sobie. W III- ciej dopisałabym "w", chyba będzie poprawniej. Pierwsze cztery, ogólnie poprawne, ale dwie ostatnie.. rytmika załamana. Prawdopodobnie taką hulaszczą zimę, mamy dopiero mieć... wtedy wiersz jak znalazł.. :) Pozdrawiam.