Nata_Kruk

(...) więc przez wszystkie wielkie nieba mnie poprowadź... o to wielkie mi chodziło. Fakt są dwa, sorry. Hej.!

Anno, zgadzasz się z M.Blu. proszę, zerknij wyżej. Co do uwagi, te dwa przymiotniki odnoszą się bardziej do miłosierdzia - staje się kruche, "sypie się", więc jest bezużyteczne. Mogłam zapisać.. gdzie miłosierdzie staje się kruche i bezużyteczne.. ale z "fajansem", wers wydaje mi się ciekawszy, dlatego wszystko jest razem. Dziekuję za wizytę. Pozdrawiam... :)

Magdaleno, czujesz go, a to już dużo.. jest gorzkie porówanie, bo tam, gdzie pojawia się Konwój (lubię krótkie tytuły) to raczej pewne, że pojawi się rodzina/rodziny; może nawet walka/bójki, bo osoby, które... i tu dalsza treść. Twoje wrażenie dobre, grupa ludzi czeka.. ale nie na testament, chociaż.. "na upartego".. ;) Magdaleno, dziękuję za pierwszy komentarz.! Pozdrawiam... :)

ex szamanki, ale chyba mowa, "krzyk", że on ślepy jakiś był, może szpilki pomogą, oby.! Anno, niech zajmie mu wszystko.. ;) Pora na mnie.!!! mam się teraz "bać".? Pozdrawiam i dobranoc.!

No nie, świat niby az taki zły nie jest, niekiedy porządnie porypany, może bardziej ludzie będący w nim... ale życzę takiego skrzydlatego rycerza, na zawsze.... :) Pozdrawiam.

Myślałam, że będzie baaardzo poważnie.. a tu super sympatyczny wiersz... :) tak, powinien być latarenką, która wie, kiedy "przygasnąć" (jeśli trzeba), a kiedy roświetlać każdą dróżkę. Zgadzam się z.. własne sprawy rozwiązuje moja głowa.. Oxyvio, a jakby za.. wielkie.. dać, groźne.? hę.? Pozdrawiam.

Janusz, ten wiersz zdecydowanie gorszy od Twoich ostatnich, uwagi już podano, słuszne, na spokojnie przemyśl całość, można "dokręcić", żeby było lepiej. Od siebie dodam, że zakończyłabym... zajrzyj do środka zobacz swoją . . . wiersz Twój. Pozdrawiam... :)

To moje klimaty.. ja też kiedyś coś w tym temacie, ale delikatniej. Jest nam zapisany, a jakże, jestem tego pewna. Najciekawsze może być prz(e)-(y)glądanie się w nich, lub im. Fajny tytuł dobrałaś, to wręcz płynięcie, jak po morzu. Podoba się bardzo. PS. Na teraz, "zjadam" sobie literkę "p", jeszcze zajrzę... Pozdrawiam... :)

Heniu, Twoich wierszy nie trzeba szukać na rozsypanych kartkach, są tutaj, jakby komuś, chętka.. może zawsze, o każdej porze dnia i nocy... ;) Pozdrawia flecistka... :)

Konwój prawie bezkrwawe pole walki. tutaj ilość jest najważniejsza, gromadzi krople śliny w gardłach oczekujących. zwołać rodzinę, to mieć więcej, dla wszystkich i tak nie wystarczy, ale kogoś trzeba pogłaskać dla statystyk. mnożenie, zmienna dzielenia za białym parawanem, gdzie miłosierdzie staje się kruchym bezużytecznym fajansem. wrzesień, 2012

Fajny tytuł, choć wolę jednowyrazowe... a treść wciągnęła bardzo, tylko w trzeciej coś mi nie gra. Przypuszczam, że Atlantyk i Morze Śródziemne nie mniej są rozbitkami niż turyści z pechem, porozbijane na dzielnice między kontynenty. Ta myśl napełnia mnie pewnością ze szklanką na lądzie. albo porozbijani (turyści), albo porozbijanym (pechem), albo ja coś mylę... W czwartej zwrotce jest.. rozbitym.. wcześniej, rozbitkami i porozbijane, może inne słowo w to miejsce, warto, wg mnie. Zrobisz jak zechcesz. Pozdrawiam.

Niektóre wersy, tworzą b. przyjemny nastrój... np. matka wkłada dłonie w nagość ciasta.. i ten zapach kminku i zakwasu, mógłby "iśc" od niego. Tlen do ścian, hmm, niekoniecznie, dla mnie. Ale to, bardzo ... stoczył się świat bezszelestnie jak ninja... ...reszta tonie w bezwładnym zaćmieniu myśli nieskończonych na czas... Trzecia bardzo mi się podoba, czwarta do zaakceptowania... powtórka dłoni i ciasta. Przepraszam, że tak trochę wybiórczo... zajrzałam dla tytułu. Pozdrawiam.

Jak to u Ciebie, jeden wyraz w tytułe, co od zawsze lubiłam. Treść ciekawa dla mnie i ciekawie ułożone wersy, jest możliwość "przejść", Pozdrawiam.

Podoba mi się Twój pseudonim, bardzo lubię pociągi, tzn podróżowanie nimi. Wiersz, w moim odczuciu, przekombinowany.. ciekawe, kto stoi za słowami.. Ci. Pozdrawiam.

Tytuł nie podoba mi się, ale treść wiersza, to "zmagania myślowe" dojrzałej kobiety, dobrze zapisane. Słowa.. głód wiedzy.. kojarzą mi się z poznawaniem, w sensie uczenia się, i tutaj, osobiście, wolałabym.. i głód, że jesteś.. itd. Pozdrawiam... :)

Taka treść w sonecie... niebanalnie, fajnie, z przyjemnością czytałam. Pozdrawiam.

Utożsamiam się z tytułem, też "lubię powracać z daleka", bo na swoim najlepiej. Fajnie by było, jakby wszyscy kierowali się czystymi intencjami, jak bywa, wiemy. (...) kiedy miłość kapitanem odnajdzie kierunek.. zgadzam się... :) Pozdrawiam.

Lilka ma sporo racji, wszędzie są te niechciane ulice i prawie wszędzie, nie dba się o nie, kiedy są odnowione, uogólniłam, bo jest poprzednia wypowiedź. Co do treści, możnaby trochę skrócić, ale nie wnikam, nie byłam tam... o rytmie już pisano. Są fajne fragmenty i do piosenki pasowałoby, czemu nie. Pozdrawiam... :)

Halciu, urodzinowy może być, jubilatce wszystkiego dobrego... :) Pozdrawiam.

Cyklopie, bez urazy, chyba łatwiej chińskiego się uczyć.. ;) Nie doczytałam do końca, sorry. Pozdrawiam.

Ten ktoś, to chyba Bóg, tak zrozumiałam treść. Pozdrawiam... :)

Kraft, rozwijasz swoje pisanie, jest lepiej. Tytułowa "Koniczyna" została zroszona dopiero w ostatnim wersie, o poranku, "szukałam" jej w wierszu i znlazłam. Drugi wers.. układam z kloców szpary.. hmm, ale do przyjęcia. Treść wiersza podoba mi się. Pozdrawiam.

Nie raz dawałam "grosik" dla proszących i zawsze myślałam, czy to aby na pewno na jedzenie. Nie zawsze tak było. Są wśród tych ludzi przebiegłe lisy i Twój Tadzio taki jest, co pokazałaś w wierszu. Dodam od siebie, że możnaby pominąć .. cóż że nie mam że tak powiem.. bo i tak zostanie dobre przejście do czwartej, która z piątką nieco odstaje składniowo od pozostałych. Dla mnie także bez.. morał z tego będzie jaki.. ostatnia jest przecież czytelnym morałem. Tak, zasponsoruje łącznie. Liczę na wyrozumiałość dla mojego czytania... :) Pozdrawiam serdecznie.

Lilko, bardzo ładnie, lirycznie.. w każdej zwrotce jest coś, co wywołuje uśmiech, nie z treści, ta akurat nie do śmiechu, ale za pomysł ułożenia całości. Dobry tytuł. Pozdrawiam... :)

Jak na fraszkę przystało, są akcenty humoru, jest przyjemna treść, ale jest też.. .. ukoję, uspokoję.. może za ukoję, jakieś inne słowo.? tylko sugeruję. Poza tym, każda burza kiedyś się kończy, jak jeszcze jest ktoś, kto na rękach przeniesie... Ujęły mnie te "kwiaty" - koniczyny, taki bukiecik może sprawić radość. Pozdrawiam.