Nata_Kruk

Całkowicie się z Tobą Leno zgadzam. Miło, że wpadłaś do mnie, dziekuję. Pozdrawiam... :)

Elu, bardzo mnie to cieszy, że tym razem "uległaś".. ;) Dziękuję. Pozdrawiam... :)

Bajadero.. i za tę przyjemność.. dziękuję. POzdrawiam... :)

Magdo, bardzo dziękuję za obecność, cieszą mnie Twoje słowa. Serdecznie i ja... :)*

Kwiaty na niebie.?.. jej, też to lubię. Dziekuję za upodobanie spokoju. Pozdrawiam Marku... :)

Lilka, niech Ci się marzy łąkowo, ogrodowo i niech zaszeleści tu i tam... ;) Cieszę się, że spodoabł się "ogródek"... :) Dzieki za wizytę, pozdrawiam.

Magdaleno... dzień świstaka, to chyba dzień wiosny, tak coś pamiętam... ale tutaj, przynajmniej dla mnie, ten świstak, to taki szperacz, to tu, to tam... jak się mylę, to się zastrzelę :( (chyba). Przejście z tej, na zakończenie, b.dobre... ta guma przyklejana pod... :) bardzo. Po zastanowieniu... jedno pytanie, w zacytowanej treści. Pozdrawiam... :)

M Patriota... czytałam już niejeden Twój wiersz, ale nie pisałam nic pod nimi, bo piszesz tak, że trudno mi słowa sklecić.... najczęściej miałam ochotę sporo pozmieniać, ale czasami nawet trudno było coś wyciąć, bo urastało to do sporego kawałka, że tak kolokwialnie to określę. Ten wyżej... poruszyła treść, ale uwagi pominę. Podoba mi się peunta, jak widzę, nie tylko mnie. Serdecznie pozdrawiam... :)

Dyziek, ciekawy zabieg włączenia myśli w kolejne miesiące, w których tyle analogii.. To co się budzi, trzeba pielęgnować, tak ogólnie.. niech zamknie się to zatrzymaniem czasu, bez puenty.. sami sobie ją dopiszmy, najlepiej w ciepłych kolorach. Podoba się. Pozdrawiam... :)

Myślę, że .. Ten.. to nikt inny, jak Bóg. Samo podziękowanie jest jasne, czuć wielkie oddanie i wiarę... Troszkę niezręcznie brzmi.. za Twą obecność tak niewidzialną że prawdziwą.. może.. "tak".. pominąć, a za.." że".. dać.. ale, to tylko sugestia. Pozdrawiam Joanno... :)

O byciu, lub.. bywaniu, jak to jest.? myślę, że zdecydowanie jesteśmy, ale jakże często tylko.. bywamy.. gdy ktoś obok.. a my.. udajemy nieobecność, bo.. Wiersz do rozważań, wielopłaszczyznowy.. a życie wciąż uwodzi, bez taktu, bo to my powinniśmy "dyktować" rytm. Naprawdę fajnie. Pozdrawiam... :)

Judysia, przeczytałam wiersz i posty, doczytałam, że dla mamy, to piękny gest, ale dla mnie w treści jest trochę bałaganu, jakby nie powiązane wątki.. brak mu spójności. Ślę serdeczne pozdrowienie.!

Babo droga, przeczytałam dwa razy, dla mnie, to dobry materiał na opowiadanie... temat, jak wiele innych, to nie jest zarzut.! bo dlaczego nie opisać zdarzeń z życia. Czytałam z zainteresowaniem, jednak wersyfikacja nie bardzo mi podchodzi, chyba bym też skróciła, ale wierzę, że dla Autorki każde słowo ważne. Serdecznie pozdrawiam.... :) PS... wróciłam, dla emocji, jakie tu są.

To "znamię" urasta do rangi.. blizny.. której nijak nie można się pozbyć. Samo stawianie poprzeczki nie jest złe, gorzej z tym dojrzewaniem, o czym mówi miniatura. Bardzo, dwa kończące słowa.. dojrzewamy, obumarli.. tak bywa w istocie.! Często "grzebiemy" się już za życia, nie chcąc ustapić na krok, bo kompromis to "moja" przegrana i.. "obumieramy" ciągle dojrzewając. Bardzo uogólniłam. Dobre mini. Pozdrawiam... :)

Chyba nie muszę nic dodawać, tak bywa w blokach.. chyba, że sąsiedzi to "anioły".. ;) Fajnie, bo na wesoło. Czasami gdy źle się dzieje, a nie ma rodziny blisko, to właśnie sąsiada prosi się o pomoc... życzyć tylko każdemu życzliwego. Pozdrawiam... :)

Prosty wiersz, powrót do korzeni i łapanie chwil, które poozwalają funkcjonować.. Fakt, rymy niewyszukane.. ale mimo to, czuć w wersach zachłystywanie się pięknem ojczyźnianej przyrody. Dla mnie, szczególnie wdzięczne, ostatnie dwie. Za "a", w ostatniej, czytam "i". Życzę słońca w tej "oazie"... :)

W ogrodzie asymiluję znajome dźwięki bezwolnie ulegam cykadom wzrok dryfuje w korony drzew roznegliżowane źdźbła traw falują pod ramionami oddechem nocy stapiam się horyzontalnie za uchem kocie mruczando czerwiec, 2012

To ja też przeproszę, że pozwoliłam sobie po imieniu (doczytałam na forum). Kieeedyś pytałam, jak zwracać sie do piszących, napisano - jesteśmy wszyscy na ty. Pozdrawiam. @GrumpyElf.... kłaniam się... :) dziękuję.

Anno, tytuł jak najbardziej dla tej treści! "sądy, osądy" by padł wyrok.. ostania myśl wiersza szczególnie.! Ogólnie, po mojemu. Pozdrawiam... :)

Znów o rozmowach, których często brak i.. ciche pytania, szukanie przyczyn.. na koniec smutne dla bohaterki wiersza pytanie. Nie zazdroszczę sytuacji, ale czuję, że tymi wyciszonymi rozważaniami chce zachęcić do powrotu na.. znany już brzeg. Babo, chyba rozumię peelkę.! Pozdrawiam... :)

Bogdan, napisałeś w poprzednim poście.. "zostało to "wzmocnione" klasycznymi motywami literatury martyrologicznej (mam wymieniać?)" ... odpowiedziałam - nie ma potrzeby - w poście odniosłeś się do treści wiersza i ok. - zostawiłam moją odpowiedź na post, co zresztą zawsze czynię. Czytam teraz Twoje słowa i przykro mi się zrobiło, czy to zarzut, że bazowałam na czymś innym.? To co w nawiasie naprawdę nic mi nie mówi. Co do..Te nicki nas zniszczą.. nas.?. ja nie czuję tego zniszczenia, bo od pierwszej mojej publikacji na orgu, bywałam i nadal jestem, niezmiennie, jako Nata Kruk.

Lilko, naprawdę dobry pomysł... niezłe wykonaie... myślę, że Iza fajnie "dopieściła" wersy, moim zdaniem, warto skorzystać z podszeptów. Serdecznie Cię pozdrawiam... :)

Grażyno, ta treść pasuje do świata modelek, ale w światku filmowym jest chyba podobnie. Nie można umieścić wszystkich w jednym "worze", ale dobrze zobrazowałaś to dążenie do wątpliwej doskonałości, żeby "zaistnieć" przed kimś i.. samą sobą. Pozdrawiam... :)

Moja babcia zawsze mi mówiła, ciesz się tym, co masz i nigdy nie zazdrość innym, tak robię i w tym wierszyku "pokleciłeś" o tym, najważniejsze, nie dać się zwariować.. ;) To przyjazny wierszyk. jeśli mogę sobie go tak okreslić.... :) Pozdrawiam.

Tytuł pasuje do treści. Niby jeden zarzut.. nie lubisz rozmawiać.. ale to właśnie rozmowy mogą skierować na właściwe tory dany związek. Ostatni wers, chyba obojgu serwuje białe noce. Może i dobrze, mają o czym myśleć (szukać wiadra) i być może wprost wszystko sobie wyjaśnią, oby. Prosto, ale mądrze. Pozdrawiam... :)