Nata_Kruk

A mam ich płytę.... z tym utworem, puszczę wobec tego do kolacji.

Zaiste.... balladowo się zrobiło. Pozdrawiam.

Sprawne są.. to naj.. dla mnie. Hej.

Doczytałam, że była korekta, więc podejrzałam początkową wersję, która trochę bardziej mi, niż ta obecna, gdzie jest zbyt wyliczankowo, jak dla mnie. Wybacz Duszko, że znowu mieszam u Ciebie... ale dajesz 'coś', że potem korci mnie. Tak sobie czytam wersy... Przeniosłam "się" za czasownik wytarzają, wg mnie, tak jest poprawniej. Pozdrawiam. wyjść pod niebo spuścić myśli ze smyczy niech lecą biegną co sił pełzną gdzie chcą pogrzebią wytarzają się zakochają w życiu

... też to zrobię, z lampką czerwonego wina, do kolacji... :) Pozytywna, sympatyczna treść. Pozdrawiam.

Zasygnalizowałeś treścią straszny problem. Poczytałam Was i aż mnie zmroziło. Nie będę rozwijać tematu, Wasze wpisy załatwiają wszystko, tzn. nie wszystko, bo pewnie proceder będzie trwał. Świat już całkiem zdurniał, żeby nie używać mocniejszych słów. Pozdrawiam.

Zdarzacz.. :) od zdarzenia, już się upewniłam. Piszesz o życiu... ciekawa propozycja, dzięki lekkim trąceniom o kosmos. Myślę o 'tam' i 'znów', tzn. próbowałam kilkakrotnie na głos bez tego, podstawiając za "znaleźć", odnaleźć, dla wydłużenia o jedną sylabę. Potraktuj to, jako głośne myślenie. Pozdrawiam.

Krótka forma i pięć razy.. łąka.. wraz z tytułem. treść z sensem, a we fragmencie, jw. zaproponuję pominięcie jednaj łąki... pierwszy frag. i... (to.. "wyraźnie jest"... nie brzmi dobrze) ale widać z niej wyraźny horyzont . . . . i na koniec Twoja puenta, dobra jest. Pozdrawiam.

Szłam myślowo za "bordową kropką.." doczytałam resztą, a po lekturze, nie czytając jeszcze komentarzy, pomyślałam - treści tak, tytułowi nie. I pierwszą myśl zostawię. Pozdrawiam.

Tytułową odwagę można, a może trzeba dwojako rozumieć. On, niby odważny, ona, na pewno, bo odeszła i miała rację. Układ.. 7/7... nie liczę wszystkich wersów, ale mam wrażenie, że można by gdzieniegdzie uszczknąć sylabę, dla płynności w czytaniu. Nie za bardzo mam czas, żeby dokładnie popatrzeć po kolei na każdy wers, a zresztą, Ty w boju zaprawiona i masz swojego "czuja" na rymy. Zerknęłam na dwie pierwsze... jw. Mario... nie złość się na uwagi.. pozdrawiam serdecznie. ps. teraz patrzę na .. kurzy.. dałaś, żeby mieć "y" na końcu wyrazu. Ok. niech zostanie post jak jest.

... te obłoczki.. urocze. Pozdrawiam.

Joachimie, rozumiem... przestał, czyli już od jakiegoś czasu.. niemniej, właśnie ta forma czasownika nie 'zgrywa' mi się z pozostałymi czasownikami, przystawałam 'tam' wiele razy i teraz czuję podobnie. Wręcz mi nie pasuje.. w tej cząstce zdecydowanie wolałabym ten sam czas. Ok. zostaw jak jest, to Twoje pisanie.

... można by zrezygnować, ale Autor, póki co, zerka z boku... ;)

Kocham góry, każde piękne, ale nasze Tatry, to jest to... i treść o pięknie gór traktuje. Jeden wers mi haczy... wydaje mi się poprawniej... gdzie wzrok sięga patrzeć w chmury. Reszty nie ruszam, choć można by troszkę rozbić. Niżej, jeden z moich ulubionych widoków Tatr.

Nie przepadam za wierszami tzw. religijnymi, ale mam ogromny sentyment do miejsca, jakim jest Fatima. Pozdrawiam.

Moje, Towje nasze, ale jakie nasze... fajny pomysł na wiersz i bardzo dobrze zrealizowany. Pozdrawiam.

...... :) to prawda. Kolorowych.. razem.. dni życzę.

Czarku P ... no tak, dzisiaj nie trzeba być tutaj, żeby być zaskoczonym. Przekaz działa. Dziękuję za.. przesmaczne... WarszawiAnko ... też lubię ostatnią. Radosławie ... Waldku ... Kocie ... dziękuję Wam za ślady w okienku. beta_b - Beato ... dziękuję. Mirosław C ... dziękuję. Pozdrawiam Was.

Intrygujący tytuł, fajna treść... czytałam wczoraj, zarysowało mi się 'ale'.. dzisiaj ponownie czytam i mam to samo. Chodzi o ten fragment.... skoro.. wzbiera mi się i nie mogę znaleźć ujścia.. wszystko w czasie teraźniejszym, to dlaczego złoty wenty bezpieczeństwa przestał działać... tu, czas przeszły. wg mnie, powinno być... przestaje. Myślałam jeszcze, czy to.. "mną".. konieczne, jest już tamtym. Pozdrawiam.

Bardzo dobry tytuł, pierwsza bez zarzutu, jak dla mnie, ale 'w niej' i w następnych, za dużo .."nienia" Wycinam dla siebie.. trzeci wers z drugiej. Wybacz mieszanie, to tylko sugestie... mogę się mylić. Pozdrawiam. są tęsknoty bez imienia i bez twarzy co zaledwie przeczuwają swe istnienie błądzą między snami w kroplach deszczu przemycają łzy świadome niespełnienia

Sprytne wyjście z.. zakłopotania.. rodziców, że wołają obie jednym imieniem. Wczoraj czytałam, łudziłam się, że coś zrymuję w poście, ale nie chciały się wyrazy poskładać. Fajnie sobie 'porymowaliście' pod treścią... :) Pozdrawiam.

... jeżeli ma być, jw. to... przez zgiełkliwą rzeczywistość Zapisałeś.. zgiełkliwą rzeczywistością... zatem, przez... powinno się zmienić, na.. przed. Muzyka i poezja, jako.. miasta schronienia.. fajne, też tak miewam. Pozdrawiam.

Jest film Roberta Benigniego, pod takim samym tytułem, widziałam go już kilka razy, bo bardzo dobry, wg mnie. Twój wiersz stawiam w tym samym rzędzie upodobania. Pozdrawiam.

Podpinam się pod słowa Radka.. rzeczywistość itd... wzburzony ten wiersz, tak jak wzburzone są zapewne Twoje myśli. Ogólnie, tematowi, tak. Posłuchajmy Bajora, to lepsze, niż kipieć z emocji. Pozdrawiam.

iwonaroma ... chciałam 'miękkie' i spokojne zakończenie, bo reszta wzburzona, niestety. Polacy zwykle wyciągają nauki o laaata za późno, plus zależności jednych od drugich i mamy to, co jest. Wanderer ... jeśli tak, ok. cieszę się. leno2 ... rola wierszy, dzisiaj.?. obawiam się, że możesz mieć rację... "pomogą" tylko piszącym. Wiesławie... na pewno spora grupa ludzi przebudziła się i otworzyła szerzej oczy, dojrzeli coś, czego wcześniej nie zauważali, bo... nie chcieli, lub gonił ich pęd życia itp. Druga rzecz, zostaliśmy bardzo skrupulatnie uśpieni i omotani i tu, Twój cytat... chociażby idiotyzmami w TV, ale nie tylko. Masy programów nie da się po prostu oglądać. Na szczęście mając więcej kanałów, można znaleźć coś wartościowszego. Dziękuję za tę refleksję. Jacku ... dziękuję za wierszowany komentarz... :) dzisiaj o sensy coraz trudniej mętlik z chaosem tańczy walca pacierze jakby częściej więdną ołówek w dłoni zmierzchy brata kartka papieru wszystko przyjmie podeprze łokcie stół drewniany rozmyślań chyży potok spłynie zastuka w rynny pójdzie dalej Bardzo Wam dziękuję za wizyty, za zostawione słowa i .. punkciki. Pozdrawiam serdecznie.