Nata_Kruk

Jak dla mnie, 'obroty' dobrze rozpisane. Ciekawe porównania. II- ga i III- cia, naj... może dlatego, że zahaczyłeś o kosmos. Pozdrawiam.

Tytuł zwabił. Fajna krótka forma, a takiego zachorowania można chyba każdemu życzyć.... ;) ps. Myślałam o cukrze i...doczytałam. Pozdrawiam.

"Dałeś nam jedną chwilę".. dobrze określone, nasze życie jest 'chwilą'... ceńmy ten czas. Ogólnie, pozytywnie odbieram. Pozdrawiam.

... to wyżej, to naj... tak, pomiędzy innymi wersami. Ogólnie, na tak. Pozdrawiam.

Nie przeszkadza mi ilość... betonu... w treści, wszak tytuł brzmi, "Tylko beton". Wprawdzie w ostatnich latach bardziej dba się o teren przyległy budynkom tworząc pasy zieleni, nie zmienia to faktu, że nadal są typowe blokowiska, a w nich, "betonowi ludzie". Nietuzinkowo ujęty temat i ciągle na czasie, niestety. Wers.. "Ludzie całkiem mali z betonu w mamutach".. trochę na nie.. A gdyby.. ludzie całkiem mali betonu mamuty.. To propozycja, wiersz Twój. Pozdrawiam.

Następuje gradacja nastroju... od rozpaczy, chyba... "Dni do powrotu cały czas liczę, wypisałem już wszystkie ołówki."... :) plus, następna strofa, do... no właśnie, lokomotywa, odwrót taktyczny i tytuł... "wykolejony"... Mam wątpliwości, jak to zrozumieć. Pozdrawiam.

Jacku, u nas, na rodzimym gruncie tyle dywagacji, że włosy same po tym wypadają... Dziękuję za upodobanie nastroju. Pozdrawiam, Nata.

Zgoda na... "jakie to szczęście być ufnym".. to może dać poczucie schronienia/wsparcia od drugiego człowieka, a to z kolei może być pewną "wędrówką" od człowieka do człowieka, by to schronienie odnaleźć/poczuć. Fragment, być ufnym ..w tylko takie drżenie rąk.. mam skojarzenia z chorobą powodującą to drżenie i nie potrafię połączyć ..odległości.. jako bruzdy osuwającej się na kolana. Ładne ..by (..) nastała twoja pora dotyku. Pozdrawiam.

Miałam okazję zwiedzić muzeum w Sanoku, gdzie można obejrzeć obrazy Beksińskiego. Są fantastyczne. Tego tutaj nie kojarzę, serio... ale dobrze, że zaistniał z treścią tego wiersza. Krótko, 'zimno' i po prostu dobrze. Zapytam, czy do wiersza dołączyłeś obraz, czy może obraz był przyczynkiem do napisania treści.? Pozdrawiam.

... Marcinie, zgubiłeś 'ogonek' nad "n", zaproponuję też, za słowo "nikła"... wątła, chyba lepsze. A wiersz podoba mi się, bo to o relacji tato - syn, między innymi. Pozdrawiam.

... spodobało mi się to określenie. Czy wiersz jest nacjonalistyczny.? to długi temat... ja, nutkę przynależności do kraju, wyczuwam. Co do symbiozy, cóż tu prawić, skoro niezgoda (zaplanowana.?) ściele się wzdłuż i wszerz.... wystarczy 'rzut' na jedno miasto. ps... ach, kopiuje Autor post i literówki, tudzież byki, też.. teraz dojrzałam, że 'wszerz' pacnęłam oddzielnie.

Czarku, łąki niby wszędzie takie same, ale polskie, to polskie, swojskie no i... "nasze", dlatego nie dziwię się, że ich nie zapominasz. Tak trzymaj... :) Dziękuję. Dygam z pozdrowieniem.

Zgadzam się z tymi słowami. Ktoś może zadać pytanie, chcesz brać, czy dawać (może nie w dosłownym tych słów znaczeniu). Można brać, nikogo nie krzywdząc, ale dawanie i tak jest lepsze. Jasne, nie na prawo i lewo każdemu, kto wyciąga rękę, bo to już rozdawnictwo, chyba.. ;) Jest powiedzenie, chcesz naprawiać świat, zacznij od naprawiania siebie. To prawda. Pozdrawiam.

Żeby cieszyć się życiem/chwilą, wystarczyło przeczytać Twoją propozycję... potrafisz wersami "omotać"... :) .. nadto.. Jacku, czy nie powinno być razem.? Pozdrawiam.

Deonix... nie zauważyłam Ciebie. Bardzo dziękuję za... płynnie... :) Również pozdrawiam.

Osobliwą bladość opisujesz... w sumie, wszystkim jednaki życia kres i kto wie, może niejeden, gdy brzuch kołysankę zaskwierczy, przywoła treść tego wiersza... ;) Drobiazg mały, pomijałam "lecz" w czytaniu. Za pomysł, należy się plus. Pozdrawiam.

Worldovsky... cieszę się, że barwnie i estetycznie... :) Justyno... lubisz to słowo.? chyba dobrze, czasami przydaje się w życiu... ;) Fajnie czytać, że z treści coś poruszyło. Dziękuję Wam bardzo za posty, ślę pozdrowienie.

Ciekawe porównania podałaś, całość brzmi zachęcająco i fajne jest to, że wszystko staje się u.. Ciebie.. w domu. Troszeczkę mi ta.. szczelina.. w ustach nie współgra. Nie śmiej się, wykombinowałam sobie w to miejsce... reszty nie ruszam. i język jeszcze herbacianocierpki wsuniesz gwałtownie w drżących ust woale Pozdrawiam.

Ktoś, kto wrażliwy i długo poza krajem, na pewno tęskni. Dla mnie, Twoje "tęsknice" są niemal bajeczne, ze względu na styl pisania. Chwilami przystawałam i wracałam znowu do początku strofki, to może oznaczać, że można by dopracować rytmikę całości, ale i tak muszę dodać, że ładnie napisane. Pozdrawiam.

Alicjo... MaksMaro... dziękuję za czytanie i pierwsze wrażenia. Pozdrawiam obie Panie.... :)

Nikt nie powinien burzyć prawa wyboru 'nowego' życia, a najlepiej nie zadawać tego pytania i robić swoje... ;) Hej.

Wiktorze, treść nieco pamiętnikowa, jasne, to przecież luźne zapiski, niemniej, poczułam lekki dreszczyk czytając niektóre fragmenty... "bezładne marzenia niczym..ect.. oraz... "od tamtych czułości... do końca. Rozumiem sytuację. Serdecznie pozdrawiam. ps. ale podchody, nie za pierwszym razem weszło.

Dobry pomysł i wymowna treść, w szczególności ostatni wers. Pozdrawiam.

Dwukrotne.. "może bym i poszła".. wplecione pomiędzy, jest pewnym niezdecydowaniem, ale słowo "może' i tak zachęca. Do tego treść, bardzo kobieco-dziewczęca, że tylko ulec wiośnie i "zmusić się" do wyjścia, choćby boso... ;) Wiesz, lubię Twoje przekomarzanie w wersach. Pozdrawiam.

Nie chcę się wygłupić, ale widzę tu jakby wąskie etapy życia i zapominanie (zapominajki) ważnych cząstek, które w jakiś sposób niweczymy, kalecząc przez to siebie samych. Jeżeli odbiegam o założeń, trudno, niełatwo wejść w treść. Pozdrawiam.