bajka-bajka

"Nie dajmy się uwieść pozornej perfekcji".....super!.....pozdrawiam ;)

nie mam pojęcia czy lepsza, nie czytałam Twojej, ale się postaram......dzięki Piotruś miłej nocki ;)

wszystkim serdecznie dziękuję za komentarze i pozdrawiam ;)

uśmiech na dobry początek....pozdrawiam ;)

poruszona piórem myśl potrzebą przestrzeni wrasta w ramiona błękitu gdy wśród świata nietykalnych dróg potyka się o wartość życia razsądkiem krążąc stawia czoła przeciwnościom losu czasem jednak serce bierze górę i wtedy zatracona z deszczem na ty się zamyka

to zalezy o ktorym jutrze mowisz......zasadz listek, a drzewo do nieba wyrosnie ;)))

bardzo cieply i wzruszajacy......pozdrawiam ;)

(gdyż każdy krzyk jest mądrością, dopóki nie opuści gardła) dobre......pozdrawiam;)

tez bym tu i tam powycinala....a On....wroci napewno....bo tak naprawde, to nigdy nie odszedl.......pozdrawiam ;)

bo pod koniec wszystko ma jakis sens.....pozdrawiam ;)

wszystko gdzies rozchodzi sie po kosciach.....byl i juz nie ma......smutne.....pozdrawiam

poprzez lzy oczyszczamy samych siebie i dlatego pewnie mozna o nich w nieskonczonosc.....pozdrawiam ;)

jak dla mnie za duzo jej, niej, ja.....pomysl, by uniknac tych niepotrzebnych.....pozdrawiam ;)

mi sie podoba.....szczegolnie zakonczenie ciekawe.....pozdarwiam ;)

dziekuje Stasienko......czasem my babki mamy gadane hehehe......pozdrawiam ;)

czasem pare wystarczy, by oddac chwile, czasem troche wiecej.....do nastepnego.....pozdrawiam ;)

dziekuje za slowa, co radoscia zapelnily moje serducho.....pozdrawiam ;)))

dziekuje Pansy za wizytke.....pozdrawiam ;)

Piotr dziekuje i tez pozdrawiam Ewus to chyba mamy podobny nastroj......milego dnia zycze.... ;)

dziubniete, jak dla mnie rozsadnie.......pozdrawiam ;)))

jak dla mnie poczatek.......a reszta jakos zgrzyta, szczegolnie koncowka....ale to jak dla mnie......pozdrawiam ;)

i tu mi podales reke....bo cos mi nie gralo....swietnie.....dziekuje ;)))

pierwsza czesc dosc interesujaca i zakonczenie dobre, ale to pomiedzy ;(........pozdrawiam ;)

mieszanka chwil w tłumie gapiów monolog dwojga pustką budzony w oddechu kiedy do okna twarzy się tulę milczeniem popychając godziny co oddzielą moment zadumy nad strofami i nie mów że nic się nie stało gdy tracąc głowę zbieram okruchy słońca na lepsze jutro

widze kochana, ze troche Cie to wszystko przeroslo........moze czas na spokoj?......i zielen, szum trzaskajacych pakow i wesole podspiewki ptaszkow....serdecznosci ;)))